کتاب توت فرنگی های وحشی

کتاب الکترونیکی توت فرنگی‌های وحشی نوشتۀ فیلیپ فرنچ و کرستی فرنچ با ترجمهٔ رضا صفوی نیک در انتشارات علمی و فرهنگی چاپ شده است. این کتاب به بررسی و تحلیل فیلم «توت فرنگی‌های وحشی» اثر اینگمار برگمان، از کارگردانان برجسته سینمای سوئد، می‌پردازد و با ارائه نگاهی جامع به جنبه‌های هنری، فلسفی و سینمایی این اثر، شناخت عمیق‌تری از فیلم و کارگردان آن ارائه می‌دهد.

درباره کتاب توت فرنگی‌های وحشی

این کتاب اثری تحلیلی است که با رویکردی جامع، فیلم «توت فرنگی‌های وحشی» را مورد بررسی قرار می‌دهد. نویسندگان با تحلیل روایت، شخصیت‌ها، نمادها و مضامین فلسفی فیلم، به بررسی دغدغه‌های وجودی برگمان و نحوه بازتاب آن‌ها در اثر پرداخته‌اند. از جمله موضوعات مطرح‌شده در این کتاب می‌توان به مواجهه با گذشته، مرگ، خاطرات، و جستجوی معنا اشاره کرد. علاوه بر تحلیل فیلم، کتاب به زندگی و کارنامه هنری برگمان نیز پرداخته و جایگاه این فیلم را در سینمای جهان و آثار سینمایی اسکاندیناوی بررسی می‌کند. یکی از نکات جالب این کتاب، توجه به تلفظ صحیح نام‌های سوئدی در ترجمه فارسی است که نشان‌دهنده دقت مترجم در ارائه ترجمه‌ای وفادار به زبان و فرهنگ منبع است. فیلیپ فرنچ منتقد مشهور فیلم و نویسنده‌ای تأثیرگذار در حوزه نقد سینمایی بود که برای سال‌ها در نشریات معتبر همچون گاردین فعالیت داشت. کرستی فرنچ پژوهشگر و نویسنده‌ای است که در حوزه مطالعات فیلم و سینمای اسکاندیناوی فعالیت دارد.

کتاب توت فرنگی‌های وحشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به سینما، پژوهشگران مطالعات فیلم، و کسانی که به تحلیل‌های عمیق هنری و فلسفی علاقه دارند، مناسب است. همچنین افرادی که به سینمای اسکاندیناوی و آثار اینگمار برگمان علاقه‌مندند، از مطالعه این کتاب لذت خواهند برد.

بخشی از کتاب توت فرنگی‌های وحشی

«دوران طلایی سینمای سوئد از سال ۱۹۱۳ آغاز شد و به مدت یک دهه ادامه یافت. این سینما در واقع محصول دست ویکتور شوستروم (۱۸۷۹-۱۹۶۰) و مائوریتس استیلر (۱۸۸۳-۱۹۲۸)، دو نفر از کارگردان‌های کاریزماتیک و بسیار خوش‌سیمای آن دوران است. این دو به عنوان هنرپیشه و تهیه‌کننده، مردان صحنهٔ تئاتر بودند و هیچ گونه آموزش حرفه‌ای در چنته نداشتند. هر دو در شرکتی که تولید، پخش و نمایش فیلم‌های آن‌ها را بر عهده داشت کار می‌کردند. این شرکت که در سال ۱۹۰۵ تأسیس شد در سال ۱۹۰۹ با نام تجاری اسونسک بیو شناخته می‌شد. چند سال بعد در سال ۱۹۱۹ با شرکت رقیب آ. ب. اسکاندیا ادغام شد و نام تجاری آن به اسونسک فیلم‌اینداستری (اس‌اف) که هنوز هم فعال است تغییر کرد. شوستروم و استیلر اغلب با یک فیلمبردار، استاد برجسته یولیوس ینسن (۱۸۸۵-۱۹۶۱)، که نام خود را به صورت ی. یولیوس می‌نوشت کار می‌کردند. در این میان این دو گاهی با برادر یولیوس هنریک نیز همکاری می‌کردند. پنج فیلم از بهترین آثار شوستروم و سه تا از فیلم‌های استیلر بر اساس داستان‌های سِلما لاگِرلُف بودند. سلما لاگرلف در سال ۱۹۰۹ موفق شد اولین زنی (و اولین سوئدی) باشد که جایزهٔ ادبی نوبل را می‌برد. او هم مانند شوستروم از اهالی و شیفتگان استان وَرملَند بود، منطقه‌ای که به شدت بافت روستایی داشت.

شوستروم در اکثر فیلم‌های خود و همچنین چندین فیلم استیلر بازی کرد. او با کله‌ای گنده و فکی مکعبی و قوی تصویری غالب بر پرده بود و کم کم به ستاره‌ای هنری در کل جامعه تبدیل شد. موضوع فیلم‌های او اغلب مسائلی از قبیل عدالت اجتماعی، تبعیض، رستگاری، انتقام و عشق ابدی بود که معمولاً در مناطق روستایی و مکان‌های تاریخی با استفاده از نور طبیعی ساخته می‌شد و در اغلب موارد لحن و نتیجه‌گیری‌های تراژیک داشتند. با آغاز دههٔ ۱۹۲۰ شوستروم چنان شهرتی به دست آورده بود که فقط گریفیث و چاپلین، که او را «بزرگ‌ترین کارگردان جهان»[۱] نامیدند، با وی برابری می‌کردند. در نتیجه سینمای سوئد با مهاجرت شوستروم به هالیوود در سال ۱۹۲۳ و استیلر با همراهی گرتا گاربو، ستارهٔ اثر جاودانی‌اش کفارهٔ یوستا برلینگ، یک سال بعد از او، به لحاظ حضور در صحنهٔ جهانی (و نه صنعت داخلی) به ناگهان پایان یافت.»