کتاب اورازان

کتاب الکترونیکی اورازان نوشتۀ جلال آل‌احمد در انتشارات ارس چاپ شده است. این کتاب دربارۀ زندگی مردم یک ده دورافتاده به نام اورازان در منطقهٔ طالقان است و جلال آل‌احمد در آن به بررسی وضعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و جغرافیایی این ده می‌پردازد.

درباره کتاب اورازان

کتاب «اورازان» مجموعه‌ای است از یادداشت‌هایی که جلال آل‌احمد در جریان سفرهای خود به این ده در طی سال‌های مختلف گردآوری کرده است. این کتاب به تحلیل و توصیف زندگی روزمره مردم اورازان، آداب و رسوم آن‌ها، و همچنین چالش‌های مربوط به معیشت و شرایط جغرافیایی آن‌ها می‌پردازد. آل‌احمد در این کتاب از طریق مشاهدهٔ دقیق و ثبت جزئیات به بیان ویژگی‌های خاص این ده دورافتاده می‌پردازد. اورازان در منطقهٔ کوهستانی طالقان قرار دارد و از ویژگی‌های این منطقه می‌توان به جاده‌های دشوار، کمبود امکانات بهداشتی و آموزشی، و همچنین وابستگی مردم به کشاورزی و دامداری اشاره کرد.

کتاب اورازان با تمرکز بر مسائل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یک ده دورافتاده، دیدگاه‌های جلال آل‌احمد در مورد زندگی در حاشیهٔ تمدن شهری و تفاوت‌های آن با زندگی مدرن را به‌طور غیرمستقیم بررسی می‌کند. نویسنده در این کتاب، به زبان محلی و اصطلاحات مردم اورازان نیز پرداخته و اطلاعاتی مفید دربارهٔ نحوهٔ زندگی و تعاملات اجتماعی در این منطقه ارائه می‌دهد. کتاب اورازان به‌عنوان یک سند اجتماعی و فرهنگی، نگاهی متفاوت به جامعهٔ روستایی ایران در اواسط قرن بیستم دارد. جلال آل‌احمد نویسنده، مترجم و پژوهشگر ایرانی است که آثارش به‌ویژه در زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی ایران شناخته‌شده هستند. آل‌احمد از منتقدان جدی جامعهٔ ایرانی و به‌ویژه مسائل مرتبط با مدرنیته بود و آثارش به‌طور گسترده‌ای در ادبیات معاصر ایران تأثیرگذار است. او علاوه بر نویسندگی، به تحقیق در زمینهٔ فرهنگ و جامعه‌شناسی ایران نیز پرداخته و با آثاری مانند «غرب‌زدگی» و «خسی در میقات» شناخته می‌شود.

کتاب اورازان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به کسانی که علاقه‌مند به بررسی زندگی روستایی، تاریخ اجتماعی ایران و فرهنگ‌های محلی هستند پیشنهاد می‌شود. همچنین، پژوهشگران و دانشجویان جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی نیز می‌توانند از این کتاب بهره‌مند شوند.

درباره جلال آل احمد

سید جلال‌الدین سادات آل‌احمد در ۱۱ آذر ۱۳۰۲ در خانواده‌ای مذهبی و روحانی در محلهٔ سید نصرالدین شهر تهران به دنیا آمد. او نویسنده، روشنفکر سوسیالیست، منتقد ادبی و مترجم ایرانی، پسرعموی سید محمود طالقانی و همسر سیمین دانشور بود. در دههٔ ۱۳۴۰ به شهرت رسید و در جنبش روشنفکری و نویسندگی ایران تأثیر بسزایی گذاشت. دانش‌آموختهٔ رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی در دانشسرای عالی تهران بود. تحصیل را تا دورهٔ دکترای ادبیات فارسی ادامه داد، اما سرانجام از ادامهٔ آن صرف‌نظر کرد. در جوانی (با حفظ گرایش‌های مذهبی)، به‌نوعی به روحانیت پشت کرد و نیز به جریان توده پیوست. تأثیری گسترده بر جریان روشنفکری دوران خود داشت و افزون بر نگارش داستان، به نوشتن مقالات اجتماعی، پژوهش‌های مردم‌شناسی، سفرنامه‌ها و ترجمه‌های متعدد می‌پرداخت. می‌توان مهم‌ترین ویژگی ادبی آل‌احمد را نثر او دانست؛ نثری فشرده، موجز و درعین‌حال عصبی و پرخاشگر که نمونه‌های خوب آن را در سفرنامه‌های «خسی در میقات» یا ناداستان «سنگی بر گوری» می‌توان دید و خواند.

نخستین مجموعهٔ داستان او «دیدوبازدید» نام داشت. در سال ۱۳۲۶ دومین کتابش، «از رنجی که می‌بریم» را هم‌زمان با کناره‌گیری از حزب توده چاپ کرد؛ کتابی که بیانگر داستان‌های شکست مبارزاتش در این حزب است. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به‌عنوان ضربه‌ای سنگینی بر پیکر آزادی‌خواهان، آل‌احمد نیز افسرده شد. در این سال‌ها، کتابی را تحت‌عنوان «سرگذشت کندوها» به چاپ رساند. کتاب‌های «اورازان»، «تات‌نشین‌های بلوک زهرا» و «مدیر مدرسه» در همین دوران نوشته شدند. جلال آل‌احمد را ادامه‌دهندهٔ راهی می‌دانند که پیش از او، محمدعلی جمالزاده و صادق هدایت در ساده‌نویسی و استفاده از زبان و لحن عموم مردم در محاوراتْ آغاز کرده بودند؛ استفاده از زبان محاوره‌ای به‌وسیلهٔ جلال به اوج رسید و گسترش یافت.

برخی از داستان‌ها و ناداستان‌های آل احمد: پنج داستان (۱۳۵۰)، نفرین زمین (۱۳۴۶)، سنگی بر گوری (نوشتهٔ ۱۳۴۲، چاپ ۱۳۶۰)، نون والقلم (۱۳۴۰)، مدیر مدرسه (۱۳۳۷)، سرگذشت کندوها (۱۳۳۷)، زن زیادی (۱۳۳۱)، سه تار (۱۳۲۷)، از رنجی که می‌بریم (۱۳۲۶)، دید و بازدید (۱۳۲۴) و...

مقاله‌ها: «گزارش‌ها» (۱۳۲۵)، «حزب توده سر دو راه» (۱۳۲۶)، «هفت مقاله» (۱۳۳۲)، «غرب زدگی» (۱۳۴۱)، «کارنامه سه ساله» (۱۳۴۱)، «ارزیابی شتاب‌زده» (۱۳۴۳)، «یک چاه و دو چاله» (۱۳۵۶)، «در خدمت و خیانت روشنفکران» (۱۳۵۶)، «اسرائیل، عامل امپریالیسم» و...

مشاهدات و سفرنامه‌ها: اورازان (۱۳۳۳)، تات‌نشین‌های بلوک زهرا (۱۳۳۷)، جزیرهٔ خارک درّ یتیم خلیج فارس (۱۳۳۹)، خسی در میقات (۱۳۴۵)، سفر به ولایت عزرائیل (۱۳۶۳)، سفر روس (۱۳۶۹) و...

ترجمه‌ها: تشنگی و گشنگی اثر اوژن یونسکو (۱۳۵۱ - با همکاری منوچهر هزارخانی)، چهل طوطی، قصه‌های کهن هندوستان (با سیمین دانشور، ۱۳۵۱)، عبور از خط اثر ارنست یونگر (با محمود هومن، ۱۳۴۶)، مائده‌های زمینی اثر آندره ژید (با پرویز داریوش، ۱۳۴۳)، کرگدن اثر اوژن یونسکو (۱۳۴۵)، بازگشت از شوروی اثر آندره ژید (۱۳۳۳)، دست‌های آلوده اثر ژان پل سارتر (۱۳۳۱)، سوءتفاهم اثر آلبر کامو (۱۳۲۹)، بیگانه اثر آلبر کامو (با خبره‌زاده، ۱۳۲۸)، قمارباز اثر فئودور داستایوفسکی (۱۳۲۷)، محمد و آخرالزمان اثر پل کازانوا (۱۳۲۵) و... .

از میان خدمات دیگرِ این نویسنده و متفکر به ادبیات فارسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: معرفی آلبر کامو به جامعهٔ ادبی، معرفی بیشتر شعر نو نیمایی و کمک به گسترش آن، حمایت از شاعرانی چون احمد شاملو و نصرت رحمانی، ایجاد جهشی بی‌سابقه در نثر فارسی با نثر خودش، ایجاد تشکل‌های ادبی و صنفی (از جمله کانون نویسندگان ایران و انتشار مقالات گوناگون).

جلال آل احمد ۱۸ شهریور ۱۳۴۸ درگذشت.