کتاب امپراتوری آشور

کتاب امپراتوری آشور نوشتهٔ دان ناردو و ترجمهٔ مهدی حقیقت خواه است. گروه انتشاراتی ققنوس این کتاب تاریخی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب امپراتوری آشور

کتاب امپراتوری آشور از مجموعهٔ «تاریخ جهان»، شش فصل دارد. این کتاب حاوی مجموعه‌ای از مقالات است كه تاريخ‌نويسان در سطح جهانی نوشته‌اند و هر كدام به بحث دربارهٔ توسعهٔ نظامی و روش‌های جنگی يكی از اقوام يا امپراتوری‌های باستان می‌پردازد. تصاوير این كتاب، كار هنرمند و پژوهشگر معروفی به نام «پيتر كانولی» است. اين كتاب دربارهٔ امپراتوری آشور است. دان ناردو در کتاب حاضر از تلاش‌های باستان‌شناسان برای کشف آثار به‌جامانده از قوم آشور گفته است. او وقایعی را که به ظهور و قدرت‌گرفتن این فرمانروایی جنگاور منجر شده، شرح داده و به فرهنگ این قوم پرداخته است. این نویسنده به زندگی روزمرهٔ مردم آشور، اعتقادات دینی و دستاوردهای علمی و هنری آن‌ها پرداخته است. فصل پایانی کتاب حاضر دلایل فروپاشی امپراتوری آشور را بررسی کرده و نشان داده است که چگونه این تمدن باستانی با وجود قدرت و شکوه فراوان، در نهایت به زوال رسید. گفته شده است که «امپراطوری آشور» کتابی است که به خوانندگان امکان می‌دهد تا با یکی از مهم‌ترین تمدن‌های باستانی جهان به‌طور بهتری آشنا شوند.

خواندن کتاب امپراتوری آشور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران تاریخ جهان، تاریخ باستان، باستان‌شناسی و فرهنگ‌های شرقِ نزدیک پیشنهاد می‌کنیم.

درباره دان ناردو

دان ناردو (Don Nardo) در سال ۱۹۴۷ به دنیا آمد. او پژوهشگر و نویسندهٔ آثار تاریخی است. این نویسنده با «کمپانی ملی شکسپیر» همکاری داشته و در چندین نمایش نیز حضور داشته است؛ همچنین نویسندهٔ کتاب‌های تاریخی به زبان ساده و آسان برای کودکان است. دان ناردو بیش از ۴۰۰ جلد کتاب نوشته و جزو پرکارترین نویسنده‌های حوزهٔ تاریخ در کشور آمریکا است. او که عضو «انجمن تاریخ‌نویسان باستان» است، بر تاریخ سرزمین‌های یونان، روم، مصر، آشور، بابل و ایران اشراف دارد. از جمله کتاب‌های او می‌توان به «عصر پریکلس»، «امپراتوری آشور»، «هند باستان»، «میگل د سروانتس»، «اسطوره‌های یونان و روم» و «امپراتوری ایران» اشاره کرد. فیلم‌نامهٔ «The Bet» یکی از آثار دراماتیک دان ناردو بوده است.

بخشی از کتاب امپراتوری آشور

«تاريخ‌پژوهان درباره دربار پادشاه و دستگاه اداری امپراتوری آگاهی بيش‌تری دارند تا درباره وجوه زندگی اجتماعی آشور. به پادشاه آشور بيش‌تر به عنوان يك انسان نگاه می‌شد تا خدايی در شكل انسان؛ با اين حال، او به عنوان نماينده و ابزار زمينی خدای آشور، يك انسان معمولی نبود. متون رسمی مكرراً از هاله يا پرتوی كه او را فرا گرفته، مِلامو يا «درخشش بُهت‌انگيز»، احتمالا يك نيروی فراطبيعی كه مستقيماً از خدا سرچشمه می‌گيرد، ياد می‌كنند. پادشاه، به خاطر اين رابطه ويژه با ملكوت، علاوه بر رئيس عالی دولت، كاهن اعظم آشور نيز بود. باور بر اين بود كه به خاطر جامعه، می‌بايست از چنين فرد خاصی مراقبت دقيقی به عمل می‌آمد. اُپنهايم توضيح می‌دهد :

از شخص او در برابر بيماری و به ويژه تأثير شيطانی جادو به دقت مراقبت به عمل می‌آمد، چرا كه وجود او برای كشور حياتی تلقی می‌شد. به همين دليل، پادشاهان آشور را، بدان‌گونه كه ما از طريق نامه‌های بايگانی‌های آن‌ها درمی‌يابيم، تعداد زيادی پيشگو (كسانی كه مدعی بودند قادرند با طالع‌بينی آينده را پيشگويی كنند) و طبيب احاطه كرده بودند. تمام نشانه‌های پيام‌آور با توجه به تأثيرشان بر شخص پادشاه ديده و تفسير می‌شد. آيين‌های پيچيده‌ای برای دفع نشانه‌های شَر وجود داشت، و دست كم از يك مورد در آشور خبر داريم كه برای خنثی كردن يك پيشگويی مهلك، به اين ترفند متوسل شدند كه شخص ديگری را برای يكصد روز شاه كنند و سپس او را بكشند و طبق موازين دفن كنند تا طالع مورد نظر به انجام رسد اما سرنوشت فريب بخورد و شاه حقيقی زنده بماند. دسترسی به شاه به دقت كنترل می‌شد، حتی برای وارث مسلم، تا از درگيری‌های نامطلوب جلوگيری شود، در هر كاخ آشور اتاقی در جوار تالار رسمی برای شستشوی آيينی شاه وجود داشت.(۷۵)

«وارث مسلم» اكثر اوقات پسر پادشاه، وليعهد، بود. گرچه ظاهراً پادشاه در انتخاب يكی از پسرانش به عنوان جانشين خود از آشور و ديگر خدايان الهام می‌گرفت، اما در واقع اين انتخاب می‌بايست به تأييد ساير اعضای خانواده سلطنتی و همين‌طور گروه كوچك برگزيدگان نجبا می‌رسيد. اكثر اوقات اين بزرگ‌زادگان با انتخاب شاه موافقت می‌كردند؛ در ميان چند مورد استثنايی شناخته شده، مبارزه قدرت ميان پسران سناخريب كه منجر به قتل او شد از همه معروف‌تر است.»