کتاب مردگان

کتاب مردگان نوشتهٔ جیمز جویس و ترجمهٔ نادر شیخ زادگان است. انتشارات اندیشه احسان این داستان کوتاه، معاصر و ایرلندی را همراه با نقد داستان و سبک‌شناسی آن منتشر کرده است.

درباره کتاب مردگان

کتاب مردگان حاوی یک داستان کوتاه، معاصر و ایرلندی و آخرین داستان کوتاه مجموعهٔ «دوبلینی‌ها» نوشتهٔ جیمز جویس در سال ۱۹۱۴ است. این داستان، طولانی‌ترین داستان مجموعه است و با ۱۵۹۵۲ کلمه، تقریباً به اندازه‌ای طولانی است که بتوان آن را به‌عنوان یک داستان کوتاه توصیف کرد. داستان به موضوعات عشق و از دست‌دادن می‌پردازد؛ همچنین پرسش‌هایی را درمورد ماهیت هویت ایرلندی مطرح می‌کند. این داستان کوتاه با استقبال خوبی از سوی منتقدان و دانشگاهیان مواجه و بعدها توسط «هیو لئونارد» در یک نمایشنامهٔ تک‌پرده اقتباس و در سال ۱۹۸۷ در فیلم «مردگان» نوشتهٔ «تونی هیوستون» و کارگردانی «جان هیوستون» از آن اقتباس شد. داستان بر روی «گابریل کانروی»، معلم و منتقد پاره‌وقت کتاب متمرکز است و روابط او با خانواده و دوستانش را بررسی می‌کند. گابریل و همسرش (گرتا) دیر به مهمانی سالانهٔ کریسمس می‌رسند؛ یک مهمانی که توسط خاله‌هایش «کیت» و «جولیا مورکان» برگزار می‌شود. گابریل پس از برخورد ناخوشایند با «لیلی» (دختر سرایدار)، به طبقهٔ بالا می‌رود و به بقیهٔ شرکت‌کنندگان در مهمانی می‌پیوندد. او نگران سخنرانی‌ای است که باید انجام دهد؛ به‌ویژه به این دلیل که حاوی ارجاعات آکادمیک است که می‌ترسد مخاطبانش آن‌ها را نفهمند. چه خواهد شد؟ این داستان کوتاه را بخوانید تا بدانید؛ همراه با نقد داستان و سبک‌شناسی آن.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

خواندن کتاب مردگان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایرلند و قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جیمز جویس

جیمز آگوستین آلویسیوس جویس متولد ۲ فوریه ۱۸۸۲ رمان‌نویس، نویسنده داستان کوتاه، شاعر و منتقد ادبی ایرلندی بود. او در جنبش آوانگارد مدرنیست سهیم بود و به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین و مهم‌ترین نویسندگان قرن بیستم تلقی می‌شود. او به همراه ویرجینیا وولف اولین کسانی بودند که از جریان سیال ذهن در داستان استفاده کردند. بسیاری از منتقدان ادبی رمان اولیس به قلم جیمز جویس را بزرگ‌ترین رمان سده بیستم می‌دانند. او در دوبلین ایرلند به دنیا آمد و بسیاری از شخصیت‌های داستان‌هایش از اعضای خانواده، دوستان و دشمنان او در زمان اقامتش در دوبلین الهام گرفته شده است. در ۱۱ ژانویه ۱۹۴۱ جویس در زوریخ برای بیماری‌ای که درگیر آن بود تحت عمل جراحی قرار گرفت. روز بعد به کما رفت. او ساعت ۲ صبح ۱۳ ژانویه ۱۹۴۱ بیدار شد از یک پرستار خواست که به همسر و پسرش زنگ بزند. آن‌ها در مسیر بیمارستان بودند که او ۱۵ دقیقه بعد، کمتر از یک ماه قبل از تولد ۵۹ سالگی‌اش درگذشت. از آثار او می‌توان از پرتره‌ای از مرد هنرمند در جوانی، دوبلینی‌ها، اولیس، رستاخیز فینیگان (بیداری فینیگان‌ها) و تبعیدی‌ها نام برد. 

بخشی از کتاب مردگان

«از کجا معلوم که همه ماجرا را به او گفته باشد. چشمانش به سوی صندلی‌ای که گرتا لباسهایش را گذاشته بود چرخید. بند زیرپوشش آویزان بود. یک لنگه چکمه صاف قرارداشت و ساق آن دولا شده و لنگه دیگر به پهلو افتاده بود. ازغلیان احساسات یک ساعت پیش خود حیرت کرد. این همه احساسات از چه بود؟ از شام خاله‌هایش، یا از سخنرانی احمقانه اش؟ از شراب و شوخی موقع خداحافظی، یا از لذت قدم زدن زیر برف در کنار رودخانه؟ بیچاره خاله جولیا! او هم به زودی شبحی خواهد بود در کنار شبح پاتریک مورکان و اسبش. گابریل این را ازحالت چهره زار و نزار خاله جولیا هنگام خواندن ترانه " آراسته در جامه عروسی" متوجه شده بود. شاید این بار که به آنجا برود باید با لباس مشکی در اتاق پذیرایی بنشیند و کلاه ابریشمی‌اش را روی زانوانش بگذارد. خاله کیت هم در حالی که پرده‌ها را بسته است در کنار او می‌نشیند و گریه می‌کند. بینی‌اش را می‌گیرد و تعریف می‌کند که جولیا چگونه مرده است. او هم در ذهن خود به دنبال عبارتی می‌گردد که او را تسکین دهد اما چیری نمی‌یابد جز واژه‌هایی نارسا و بی‌فایده. بله، بله، این واقعه اتفاق خواهد افتاد، خیلی زود.»