کتاب جامعه شناسی سریال های ایرانی

کتاب الکترونیکی «جامعه‌شناسی سریال‌های ایرانی» نوشتهٔ وحید کمالی و اباذر اشتری مهرجردی اثری پژوهشی در حوزهٔ جامعه‌شناسی رسانه و خانواده است که نشر اندیشه احسان آن را منتشر کرده است. این کتاب با تمرکز بر نقش سریال‌های تلویزیونی ایرانی در بازنمایی و انتقال ارزش‌ها و سبک زندگی، به بررسی تحولات خانواده در بستر رسانه‌های جمعی می‌پردازد و تلاش می‌کند الگویی برای خانوادهٔ اسلامی ایرانی ارائه دهد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب جامعه شناسی سریال های ایرانی

«جامعه‌شناسی سریال‌های ایرانی» اثری پژوهشی و تحلیلی در حوزهٔ ناداستان و جامعه‌شناسی رسانه است که به بررسی تأثیر سریال‌های تلویزیونی بر تحولات خانواده ایرانی می‌پردازد. نویسندگان، با رویکردی تحلیلی، نقش رسانه‌ها را در شکل‌دهی به هویت، ارزش‌ها و سبک زندگی خانواده‌ها بررسی کرده‌اند. ساختار کتاب سه‌فصلی است و ابتدا به برساخت مفهومی خانواده و تغییرات آن در عصر ارتباطات می‌پردازد، سپس وضعیت بازنمایی خانواده در سریال‌های تلویزیونی را با شاخص‌های مشخص تحلیل می‌کند و در نهایت به ارائهٔ الگوی آرمانی خانوادهٔ اسلامی ایرانی و سیاست‌های پیشنهادی برای تولیدات رسانه‌ای می‌رسد. این کتاب با تکیه‌بر تحلیل نمونه‌های سریال‌های پربینندهٔ شبکه‌های یک و سه سیما، تلاش می‌کند تصویری از وضعیت موجود و مطلوب خانواده در رسانه ملی ارائه دهد و به دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی پیرامون خانواده پاسخ دهد.

خلاصه کتاب جامعه شناسی سریال های ایرانی

این کتاب با تمرکز بر نقش رسانه‌ها، به‌ویژه سریال‌های تلویزیونی، در بازنمایی و بازتولید ارزش‌ها و سبک زندگی خانواده ایرانی، پژوهشی جامع ارائه می‌دهد. نویسندگان ابتدا به تحولات فرهنگی و اجتماعی خانواده در عصر ارتباطات می‌پردازند و نشان می‌دهند که رسانه‌ها چگونه مرجعیت خانواده در انتقال ارزش‌ها را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند. در این مسیر، مفاهیم کلیدی مانند هویت، نقش‌ها و سبک زندگی از دیدگاه اندیشمندان مختلف بررسی می‌شود و تفاوت‌های خانوادهٔ اسلامی ایرانی با خانواده‌های غربی و مدرن مورد توجه قرار می‌گیرد. در بخش بعدی، کتاب به تحلیل سریال‌های پربینندهٔ تلویزیونی می‌پردازد و با استفاده از شاخص‌هایی مانند مسئولیت‌پذیری، روابط عاطفی، امنیت اقتصادی، رعایت اصول اخلاقی و دموکراسی خانوادگی، نحوهٔ بازنمایی خانواده در این آثار را ارزیابی می‌کند. نویسندگان با بررسی نمونه‌هایی از سریال‌های شبکه یک و سه سیما، به نقاط قوت و ضعف بازنمایی خانواده اسلامی ایرانی در رسانه ملی اشاره می‌کنند و چالش‌هایی مانند تداخل هویت‌های جنسیتی، سبک زندگی مصرفی و فاصلهٔ محتوای سریال‌ها با آموزه‌های دینی را برجسته می‌سازند. در نهایت، کتاب با ارائهٔ الگویی آرمانی برای خانوادهٔ اسلامی ایرانی، سیاست‌ها و راهکارهایی برای ارتقای محتوای رسانه‌ای و تقویت نقش خانواده در جامعه پیشنهاد می‌دهد. دغدغهٔ اصلی اثر، بازاندیشی در سیاست‌گذاری فرهنگی و رسانه‌ای برای حفظ و تقویت هویت و ارزش‌های خانواده ایرانی در مواجهه با تحولات جهانی و رسانه‌ای است.

چرا باید کتاب جامعه شناسی سریال های ایرانی را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و انتقادی، به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی جامعه ایرانی یعنی نقش رسانه‌ها در شکل‌دهی به خانواده می‌پردازد. مطالعهٔ آن فرصتی برای آشنایی با چگونگی بازنمایی ارزش‌ها، هویت و سبک زندگی در سریال‌های تلویزیونی و تأثیرات آن بر خانواده‌ها فراهم می‌کند. همچنین، ارائهٔ الگوی آرمانی خانوادهٔ اسلامی ایرانی و سیاست‌های پیشنهادی برای تولیدات رسانه‌ای، این اثر را به منبعی کاربردی برای پژوهشگران، سیاست‌گذاران فرهنگی و علاقه‌مندان به مطالعات رسانه و خانواده تبدیل کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای پژوهشگران و دانشجویان رشته‌های جامعه‌شناسی، مطالعات رسانه، علوم ارتباطات و مطالعات خانواده مناسب است. همچنین، مدیران و برنامه‌ریزان فرهنگی، فعالان حوزهٔ رسانه و افرادی که دغدغهٔ تحولات خانواده و نقش رسانه‌ها در جامعه ایرانی را دارند، می‌توانند از محتوای این اثر بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب جامعه شناسی سریال های ایرانی

«با سیطرهٔ رسانه‌ها و تبدیل شدن آن‌ها به مهم‌ترین ابزار گذران اوقات فراغت، نه تنها مرجعیت خانواده در انتقال ارزش‌ها به نسل آتی رنگ باخته است، بلکه والدین، رسانه‌های مدرن را به منزلهٔ یکی از مهم‌ترین منابع خود برای آشنایی با شیوه‌های جامعه‌پذیر کردن فرزندان برگزیده‌اند. در واقع رسانه‌ها فقط مدل‌هایی از واقعیت را منعکس می‌کنند و از این طریق اقدام به ذهنیت‌سازی می‌نمایند. در میان اندیشمندان علوم اجتماعی، زیمل، سبک زندگی را نماد فردیت برتر، وبلن، آن را نماد ساز و کار روحی و عادات فکری، وبر و بسیاری دیگر، این مفهوم را نماد منزلت اجتماعی، بوردیو، گیدنز و جمعی از اندیشمندان متأخرتر آن را نماد هویت فردی و اجتماعی می‌دانند. کاستلز اما هویت را فرایند معناسازی بر اساس یک ویژگی فرهنگی یا مجموعه به‌هم‌پیوسته‌ای از ویژگی‌های فرهنگی که بر منابع معنایی دیگر اولویت داده می‌شود، می‌داند و تأکیدش بر نقش‌هاست؛ نقش‌هایی که (نظیر کارگر، مادر، همسایه، چریک سوسیالیست، عضو اتحادیه، ورزشکار، دانشجو و ...) براساس هنجارهایی تعریف می‌شوند که ساخته دست نهادها و سازمان‌های جامعه هستند. انتقال ارزش‌ها و سبک زندگی در برنامه‌های تلویزیونی با ظرافت تمام (به عنوان مثال از طریق کلمات، حرکات، موسیقی، ابزار و وسایل مورد استفاده در برنامه، تکنیک‌های خاص تصویری، نوع لباس و...) و در لابه‌لای برنامه‌ها پوشیده و مستور است و افراد با شیوه‌های مختلفی چون همانندسازی و تقلید، ارزش‌ها و سبک زندگی نمایش داده شده را درونی کرده، نقش‌ها را اشغال و جامعه‌پذیر می‌شوند. به این ترتیب، سریال‌های تلویزیونی به طور غیرمستقیم، امّا مؤثر و پنهان بر تمامی وجوه زندگی مادی و معنوی خانواده‌ها تأثیر می‌گذارند.»