کتاب تکنیک صحنه‌ (۱)

کتاب تکنیک صحنه‌ (۱) نوشتهٔ فریدون علیاری و مصطفا مرادیان در انتشارات قطره به چاپ رسیده است. تکنیک صحنهٔ ۱ پس از بررسی ابزار نقشه‌کشی و اصول استاندارد ترسیم به معرفی و ترسیم نقشه‌های استاندارد تئاتر می‌پردازد.

درباره کتاب تکنیک صحنه‌ (۱)

کتاب تکنیک صحنه‌ خواننده را با بخش قابل توجهی از استانداردهای جهانی تئاتر آشنا خواهد کرد. تکنیک‌های صحنه در تئاتر باعث زنده‌شدن واقعیت‌ها و احساسات در ساختار تئاتر می‌شوند. این تکنیک‌ها به بازیگران کمک می‌کنند تا داستان را بهتر منتقل کرده و ارتباط عاطفی قوی‌تری با تماشاگران برقرار کنند. از جمله تکنیک‌های صحنه در تئاتر تنظیم فضا و محل اجرای نمایش است که در ایجاد حس مکانی و واقعیت داستان نقش مهمی دارد. همچنین تجهیزات صحنه، نورپردازی، اشیاء تزئینی و طراحی صحنه در خدمت ایجاد جلوه‌های ویژه و متنوع است. علاوه‌بر این‌ ابزارهای تکنولوژیک مانند نمایش‌های چندرسانه‌ای، پرژکتورها و تجهیزات صوتی تجربهٔ تماشاگر از تئاتر را متفاوت می‌کنند.

کتاب تکنیک صحنه‌ (۱) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کتاب پیش رو برای دانشجویان و علاقه‌مندان به حوزهٔ اجرا و طراحی تئاتر تدوین شده است. 

بخشی از کتاب تکنیک صحنه‌ (۱)

«ساختمان تئاتر معمولاً در داخل یا چسبیده به پارک‌ها و فضاهای سبز شهری قرار دارد تا آرامش محیط، امنیت مخاطبان و هنرمندان را تأمین کند. این بناها عموماً از مناطق پرسروصدای شهری مانند خیابان‌های شلوغ و کارخانه‌ها فاصله دارند، اما ورودی و خروجی اصلی آن‌ها از خیابان اصلی است. گفتنی است که فاصلهٔ ساختمان تئاتر از خیابان‌های جانبی حداقل ۱۵ تا ۲۰ متر خواهد بود، همچنین این مجموعه‌ها برای تسهیل عبور و مرور از مناطق مسکونی فاصله دارند.

تأمین امنیت جانی ایجاب می‌کند که مجموعه‌های تئاتری به ایستگاه‌های آتش‌نشانی، اورژانس و بیمارستان نزدیک باشند و علاوه‌برآن، افراد دسترسی مناسبی به ایستگاه‌های مترو، تاکسی و اتوبوس داشته باشند. با توجه به شلوغی مجموعه‌های تئاتر و رفت‌وآمدهای مکرر افراد، برای هر مجموعهٔ تئاتر حداقل به ۲۵۰ پارکینگ نیاز است که از طریق مسیری سرپوشیده به مجموعهٔ اصلی متصل می‌شوند.

ورودی سالن‌های تئاتر با ورودی سایر بناهای معماری متفاوت است، در تئاتر ورود تماشاگران معمولاً یک ساعت قبل از شروع برنامه به‌تدریج انجام می‌شود و نفرات تک‌تک یا در گروه‌های کوچک چندنفری وارد لابی انتظار و قسمت تماشاگران می‌شوند، اما در هنگام تخلیه همهٔ تماشاچیان در کمترین زمان ممکن خارج می‌شوند، بنابراین درهای ورودی به بیرون باز می‌شوند و همچنین تعداد آن‌ها زیاد است. این ویژگی معماری تئاتر، امکان تخلیهٔ سریع در مواقع اورژانسی را فراهم می‌کند. علاوه بر این ویژگی‌ها، داشتن رمپ برای عبور و مرور افراد معلول ضروری است. قابل‌ذکر است که برای جلوگیری از آب‌گرفتگی، ساختمان تئاتر چند پله بالاتر از سطح محوطه است.

این موارد ازجمله امکانات موردنیاز هر مجموعهٔ تئاتر است که تماشاگران به‌طور غیرمستقیم با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند و رعایت این استانداردها منجر به تأمین آرامش برای آن‌ها خواهد شد. باید توجه داشت که عدم رضایت و فراهم نبودن مکان و فضای استاندارد منجر به درک نادرست از موضوع نمایش خواهد شد.»