کتاب یک حرف نامکرر

کتاب یک حرف نامکرر گزیده‌ای از شعر عاشقانهٔ جهان ترجمهٔ احمد پوری است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب یک حرف نامکرر

گزینهٔ حاضر گلچینی است از شعر امروز جهان با محوریت «عشق». مراد از شعر امروز هم معاصر بودنِ آن است با مضامین نو و امروزی. بیشتر شاعران گرد آمده در این مجموعه، یا زنده هستند و یا دیری نیست که خاموش شده‌اند. مراد از عشق هم نوع زمینی آن است بین دو انسان. آن‌چه در این گزینش برایم مهم بود، همان نگرش امروزی است به عشق که گاه با تلقی مرسوم و عادت شده به آن فاصله دارد. عشق در این شعرها صریح، بدون ابهام شخصی و به دور از نماد است. و در نهایت همگی یک حرف هستند و نامکرر و دور از تقریر و بیان.

در گزینش شاعران و شعرها سلیقهٔ مترجم حرف نخست را می‌زند.

در پایان اشعار هر شاعر نام او به لاتین همراه با بیوگرافی بسیار کوتاهی آمده است تا علاقه‌مندان راحت‌تر به موتورهای جستجو در اینترنت مراجعه کنند. برخی از اشعار، اپیزودیک هستند و زیر یک نام از چند شعر کوچک که با عدد و یا ستاره از هم جدا شده‌اند، تشکیل می‌شوند. از آن جایی که بین این قطعه‌ها معمولا ارتباط ارگانیک نیست و همه با محوریت یک تم به هم وصل می‌شوند، آن‌چنان که در جهان مرسوم است گاه مترجم در انتخاب برخی از این قطعات خود را آزاد می‌بیند و آن قطعات را به نوعی مستقل حساب کرده و از میانشان انتخاب می‌کند، این انتخاب در دو مورد انجام شده است. برخی از اشعار عنوان ندارند، بنابراین آنگونه که در فهرست‌نویسی اشعار بی‌نام رسم است، سطر آغازین و گاه بخشی از آن به جای عنوان شعر در فهرست درج می‌شود.

تعداد اشعار انتخاب شده از هر شاعر متفاوت است و این نیز بنا به سلیقهٔ مترجم بوده و گاه کمبود منبع سبب انتخاب تعداد کم شده است.

کتاب یک حرف نامکرر از این قرار است:

شعر امریکای شمالی

بریتانیا

فرانسه

ایتالیا

شاعران اسپانیایی زبان

روسیه

اروپای شرقی

کانادا

ترکیه

شعر عرب

خواندن کتاب یک حرف نامکرر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب یک حرف نامکرر

«نمی‌توانم توضیح دهم

نجیب فاضل

اگر گریه کنم صدایم را می‌شنوید

در سروده‌هایم

اشکم را لمس می‌کنید.

با سرانگشتان‌تان؟

پیش از افتادن در این رنج

هرگز نمی‌دانستم زیبایی آوازها را

عریانی واژه‌ها را.

می‌دانم جایی هست

می‌شود همه چیز را گفت

به آن نزدیک شده‌ام می‌شنوم‌اش

نمی‌توانم توضیح‌اش دهم.

***

شبانه

فدریکو گارسیا لورکا

در کناره‌های رودخانه

شب خیس می‌شود

و بر سینهٔ لولیتا

شاخه‌ها می‌میرند از عشق

شاخه‌ها می‌میرند از عشق

شب برهنه آواز می‌خواند

بر پل‌های «مارچ»

لولیتا در کار شستن تن

با آبی شورمزه و تن‌شوی هندی

شاخه‌ها می‌میرند از عشق

شب عطر و نقره

بر بالای خانه‌ها می‌درخشد

نقرهٔ رودها و آینه‌ها

عطر پاهای سیمگون تو

شاخه‌ها از عشق می‌میرند.»