کتاب فراموشی

کتاب الکترونیکی فراموشی (چند داستان) با عنوان اصلی Oblivion مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه نوشتهٔ «دیوید فاستر والاس» با ترجمهٔ «ادریس رنجی» است که نشر هیرمند در سال ۱۳۹۷ آن را منتشر کرده است. این اثر در قالب داستان کوتاه، به بررسی جنبه‌های مختلف زندگی معاصر، روان انسان و پیچیدگی‌های روابط اجتماعی می‌پردازد. کتاب «فراموشی» که در سال ۱۴۰۰ به چاپ پنجم رسیده، با بهره‌گیری از زبان و ساختار روایی خاص «والاس»، مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن مرز میان واقعیت و خیال، طنز و جدیت و فردیت و جمع، بارها جابه‌جا می‌شود. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فراموشی اثر دیوید فاستر والاس

کتاب «فراموشی» اثری از «دیوید فاستر والاس» است که نخستین بار در سال ۲۰۰۴ میلادی در قالب داستان کوتاه منتشر شده و از آخرین آثار داستانی او پیش از مرگش به‌شمار می‌آید. این کتاب در فضایی پست‌مدرن و با رویکردی انتقادی به فرهنگ معاصر آمریکا نوشته شده است. «والاس» در این مجموعه، با نگاهی موشکافانه و گاه تلخ، به موضوعاتی چون هویت فردی، فناوری، جایگاه نخبگان، مرگ، خودکشی و بحران‌های روانی می‌پردازد. ساختار داستان‌ها اغلب چندلایه و منشوروار است؛ به‌گونه‌ای که هر داستان می‌تواند تفاسیر متعددی را در ذهن خواننده ایجاد کند. روایت‌ها با جزئی‌نگری و پرداختن به جزئیات زندگی روزمره، تجربه‌های درونی شخصیت‌ها را به نمایش می‌گذارند.

این کتاب نمونه‌ای از ادبیات پساپست‌مدرن است که نویسنده در آن تلاش کرده است از ورطهٔ بی‌معنایی و کنایه‌پردازی صرف فاصله بگیرد و به دغدغه‌های انسانی و صداقت در روایت بازگردد. کتاب «فراموشی» نه‌تنها بازتاب‌دهندهٔ بحران‌های فردی و جمعی است، بلکه به‌نوعی واکنشی به جریان‌های غالب ادبی و فرهنگی زمانهٔ خود نیز محسوب می‌شود.

خلاصه داستان فراموشی

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

در مجموعهٔ داستان کوتاه «فراموشی»، داستان‌ها اغلب با موقعیت‌هایی آغاز می‌شوند که در ظاهر عادی و روزمره‌اند، اما به‌تدریج لایه‌های پنهان اضطراب، وسواس و بحران هویت را آشکار می‌کنند. یکی از داستان‌های شاخص این مجموعه ماجرای گروهی از مردان است که در یک جلسهٔ بازاریابی برای آزمایش یک محصول جدید شرکت کرده‌اند. روایت با جزئیات دقیق از رفتار، پوشش و حتی حالات ذهنی اعضای گروه، فضای سرد و بی‌روح جلسات کاری را به تصویر می‌کشد. در پس این ظواهر، دغدغه‌هایی چون میل به تأیید اجتماعی، ترس از بی‌معنایی و تلاش برای یافتن جایگاه فردی در جامعه‌ای مصرف‌گرا آشکار می‌شود.

«والاس» با پرداختن به جزئی‌ترین حرکات و افکار شخصیت‌ها، نشان می‌دهد چگونه انسان معاصر در میان انبوه داده‌ها، تبلیغات و انتظارات اجتماعی به‌تدریج از خود و احساسات واقعی‌اش فاصله می‌گیرد. داستان‌ها اغلب با پایانی باز یا تعلیق‌آمیز رها می‌شوند تا خواننده را به تأمل دربارهٔ معنای زندگی، نقش فناوری و رسانه و امکان یافتن صداقت در جهانی پیچیده و چندلایه دعوت کنند. درون‌مایهٔ اصلی کتاب جست‌وجوی معنا و انسانیت در عصری است که همه‌چیز به‌سرعت در حال تغییر و فراموشی است.

چرا باید کتاب فراموشی را بخوانیم؟

کتاب «فراموشی» با روایت‌هایی چندلایه و جزئی‌نگر، تصویری از زندگی معاصر ارائه می‌دهد که در آن انسان‌ها میان فشارهای اجتماعی، فناوری و بحران‌های هویتی سرگردان‌اند. این کتاب با پرداختن به تجربه‌های درونی و دغدغه‌های وجودی، فرصتی برای تأمل دربارهٔ معنای زندگی، نقش رسانه و مصرف‌گرایی و چالش‌های فردی در دنیای امروز فراهم می‌کند. سبک روایی خاص «والاس» و نگاه انتقادی او به فرهنگ معاصر این کتاب را به اثری متمایز در ادبیات داستانی معاصر تبدیل کرده است. خواندن این کتاب می‌تواند دریچه‌ای تازه به‌سوی فهم پیچیدگی‌های روان انسان و جامعهٔ مدرن بگشاید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه پست‌مدرن و پساپست‌مدرن، دوستداران ادبیات معاصر آمریکا و کسانی که دغدغه‌هایی دربارهٔ هویت، فناوری، رسانه و بحران‌های روانی دارند مناسب است. همچنین برای خوانندگانی که به‌دنبال روایت‌هایی چندلایه و تأمل‌برانگیز هستند انتخابی قابل‌توجه خواهد بود.

درباره دیوید فاستر والاس

«دیوید فاستر والاس» از برجسته‌ترین نویسندگان نیمۀ دوم قرن بیستم به‌شمار می‌آید؛ نویسنده‌ای که بیش از هر چیز با رمان سترگ «مزاح بی‌پایان» و خودکشی تلخش در حافظهٔ ادبیات ماندگار شد. او در ۲۱ فوریهٔ ۱۹۶۲ در نیویورک متولد شد و با خلق داستان‌ها و جستارهایی که اضطراب و تنهایی انسان مدرن را به‌ تصویر می‌کشیدند، به یکی از صداهای تأثیرگذار زمانه‌اش بدل گشت. «والاس» با نثری پیچیده، رویکردهای روایی نوآورانه و زبانی غنی، سبکی یگانه پدید آورد که نسل جدید نویسندگان و خوانندگان را شیفتهٔ خود کرد.

او نخستین بار با انتشار رمان «جاروی سیستم» در سال ۱۹۸۷ بر سر زبان‌ها آمد و دو سال بعد، مجموعه‌ داستان «دختری با موهای عجیب» تحسین منتقدان را برانگیخت. نقطهٔ اوج شهرت او انتشار رمان هزارصفحه‌ای «مزاح بی‌پایان» در سال ۱۹۹۶ بود؛ کتابی که زلزله‌ای در ادبیات معاصر ایجاد کرد و جایگاه «والاس» را تثبیت نمود، اما زندگی شخصی‌اش همواره زیر سایۀ افسردگی بود. او در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۸، هنگامی که روی رمان ناتمام «پادشاه رنگ‌پریده» کار می‌کرد، به زندگی خود پایان داد.

از او مجموعه‌ای ارزشمند از آثار به‌ جا مانده است؛ از جمله «مصاحبه‌های کوتاه با مردان کریه»، «به لابستر نگاه کن» و «کارهای مثلاً مفرحی که دیگر انجام نمی‌دهم»؛ آثاری که همچنان به‌عنوان کاوش‌هایی ژرف در وضعیت انسان معاصر خوانده و بازخوانده می‌شوند.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

«دیوید فاستر والاس» نویسنده‌ای برجسته بود که در طول زندگی حرفه‌ای‌اش موفق به کسب جوایز و تقدیرهای متعددی شد، از جمله جایزۀ Whiting Awards در سال ۱۹۸۷ که آغازگر شهرت ادبی‌اش بود، سپس جایزۀ ادبی Lannan در سال ۱۹۹۶ و بورسیۀ معتبر MacArthur Fellowship در سال ۱۹۹۷. داستان‌های کوتاهش نیز تحسین بسیاری برانگیخت. پس از مرگش، رمان ناتمام اما تأثیرگذار او، «پادشاه رنگ‌پریده»، در فهرست نهایی جایزۀ پولیتزر ۲۰۱۲ قرار گرفت.

بخشی از کتاب فراموشی

«بعدش گروه تمرکز رو دوباره توی یکی دیگه از اتاق‌های همایش طبقه نوزدهم شرکت تبلیغاتی ریزمایرشانن بلت دور هم جمع کردن. هرکدوم از اعضا بسته‌ی فرم‌های پاسخ انفردی رو به تسهیل کننده برگردونده بود و اون هم یکی‌یکی از هرکدوم‌شون تشکر کرده بود. میز بلند همایش مجهز به صندلی‌های چرم گردون مدیریتی بود؛ جای نشستن افراد تعیین نشده بود. بطری‌های آب معدنی و نوشیدنی‌های کافئین‌دار در دسترس کسایی قرار گرفته بودن که فکر می‌کردن ممکنه بهشون نیاز داشته باشن. دیوار بیرونی اتاق همایش یه پنجره‌ی ضخیم سایه‌دار با چشم‌انداز مرتفع وسیعی از نقاط شمال‌شرقی بود و محیط جادار و جذابی می‌ساخت که کم‌وبیش با نور طبیعی روشن شده بود و بعد از چاردیواری فلورسنتی اتاقک‌های آزمایش خوشایند بود.»