کتاب تاریخ خاورمیانه

کتاب تاریخ خاورمیانه نوشتهٔ پیتر منسفیلد و نیکلاس پلهام و ترجمهٔ کیانوش امیری است. نشر نیماژ این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر از مجموعهٔ «پلتیک» این نشر منتشر شده است.

درباره کتاب تاریخ خاورمیانه

پیتر منسفیلد در کتاب تاریخ خاورمیانه به سؤالات بسیاری درباره‌ٔ این قسمت از جهان پاسخ می‌دهد. او تاریخ سرزمینی چندهزارساله را پیش رو دارد و در نتیجه برای نوشتن تاریخ مفصل خاورمیانه، مجبور به مطالعهٔ هزاران هزار منبع نگارش کتابی چند هزار صفحه‌ای بود، اما ازآنجاکه چنین کاری امکان‌پذیر نیست، او چندین رویداد مهم و چند کشور خاورمیانه را برای روایت تاریخی خود انتخاب می‌کند. اولین فصل از این کتاب نگاهی کلی به وقایع کلیدی این منطقه دارد؛ از ظهور اولین فرمانروایی‌ها در بین‌النهرین تا پایان قرن ۱۸ میلادی. به گواه بسیاری از منتقدان، منسفیلد در تلاش بوده است تا با نگاهی بی‌طرفانه، تاریخچه‌ای مختصر از کشورهای خاورمیانه ارائه دهد. او پس از فصل اول، سال‌به‌سال و کشوربه‌کشور، تاریخ خاورمیانه را مورد بررسی قرار می‌دهد. نیکولاس پلهام همچون منسفیلد، عربی خوانده بود و ویراستار نشریه‌ٔ «میدل‌ایست تایمز» بود. او مدتی در قاهره، مراکش و اورشلیم سکونت داشت و برای «اکونومیست» و بی‌بی‌سی گزارش‌هایی تهیه می‌کرد. پلهام علاوه‌بر ویرایش برخی از اطلاعات ویراست چهارم این کتاب، دو فصل را به این اثر افزود که در آن‌ها از رابطه‌ٔ آمریکا و عراق و همچنین مناقشه‌ٔ میان فلسطین و اسرائیل سخن می‌گوید.

خواندن کتاب تاریخ خاورمیانه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به علاقه‌مندان به تاریخ خاورمیانه و دوستداران علوم سیاسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره پیتر منسفیلد

پیتر منسفیلد در سال ۱۹۲۸ میلادی در ایالت رانچی در هندوستان به دنیا آمد و در دانشگاه‌های وینچستر و کمبریج تحصیل کرد. او در سال ۱۹۵۵ وارد وزارت امور خارجهٔ بریتانیا شد و سپس برای یادگیری زبان عربی به مرکز مطالعات عرب خاورمیانه در لبنان رفت. در ماه نوامبر سال ۱۹۵۶ و در جریان ماجرای سوئز، از وزارت امور خارجه کناره‌گیری کرد، اما در بیروت ماند و به فعالیت روزنامه‌نگاری خود در حوزهٔ سیاسی و اقتصادی ادامه داد. او مسئول نشریهٔ «میدل‌ایست فوروم» بود و مرتب برای «فایننشال تایمز»، «اکونومیست»، گاردین، «ایندین اکسپرس» و دیگر مطبوعات گزارشگری می‌کرد. منسفیلد از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۷ خبرنگار بخش خاورمیانهٔ «ساندی‌تایمز» در قاهره بود. از سال ۱۹۶۷ ساکن لندن شد، اما مرتب به خاورمیانه و آفریقای شمالی سفر می‌کرد. در زمستان ۱۹۷۱، استاد مدعو سیاست خاورمیانه در دانشگاه ویلامت در ایالت اورگون آمریکا بود؛ همچنین نویسندهٔ کتاب‌های «تاریخ خاورمیانه»، «مصرِ ناصر، ناصر: زندگی‌نامه»، «بریتانیایی‌ها در مصر»، «امپراتوری عثمانی و اسلاف آن»، «کویت: پیش‌قراول خیلج فارس و اعراب» است. اثر آخر را شاهکار منسفیلد می‌دانند. او سرانجام در سال ۱۹۹۶ دیده از جهان فروبست. 

بخشی از کتاب تاریخ خاورمیانه

«صدام شاید دنیا را شگفت‌زده کرد، اما دربارهٔ میزان مخالفت جهانیان اشتباه محاسباتی کرده بود. شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آرا عراق را مشمول تحریم‌های اجباری کرد که پس از گذراندن تعدادی قطعنامه، سبب ممنوعیت کامل تجارت خارجی عراق و مسدود شدن دارایی‌های خارجی این کشور شد. اولین بحران جدی دوران پس از جنگ سرد نمایش خارق‌العادهٔ سرکشی یک کشور ۱۸ میلیونی در مقابل دو ابرقدرت و بیشتر کشورهای جهان بود. با پیشروی نیروهای عراقی به سمت مرزهای عربستان سعودی، این نگرانی ایجاد شد که صدام در صدد تصرف میادین نفتی عربستان است تا در کنار میادین عراق و کویت او را صاحب بیش از نیمی از ذخایر نفتی جهان کند. آمریکا که پیش‌تر در جنگ خلیج فارس، پیروزی عراق را بر پیروزی ایران ترجیح می‌داد، این بار صدام حسین را یاغی بین‌المللی خواند. جرج بوش پدر، رئیس‌جمهور آمریکا، درخواست ملک فهد، پادشاه عربستان را برای اعزام نیرو به کشورش فوراً اجابت کرد. حتی پس از آنکه با اعزام نیروهای هوابرد تهدید اولیه فروکش کرده بود، باز هم حدود ششصدهزار نیروی زمینی، دریایی و هوایی در مرزها مستقر و پیشرفته‌ترین تسلیحات به آنجا منتقل شده بود. غالب این نیروها آمریکایی بودند، اما بریتانیا و فرانسه هم یگان‌های قابل‌ملاحظه‌ای به آنجا اعزام کردند. حدود ۴۴ کشور دیگر نیز با اعزام نیرو یا کمک مالی حمایت خود را ابراز کردند. نکتهٔ قابل‌توجه برای آمریکا اعزام نیرو از کشورهای عربی مانند مصر، سوریه و مراکش علاوه بر عربستان سعودی و دیگر کشورهای حوزهٔ خلیج فارس و همچنین از کشورهای مسلمانی چون پاکستان و بنگلادش بود. مهم بود مشخص شود این بار یک جنگ صلیبی جدید غرب علیه اعراب و اسلام نیست.»