کتاب زندگی خود را طراحی کنید

کتاب زندگی خود را طراحی کنید نوشتهٔ بیل برنت و دیو اوانز و ترجمهٔ سیمین موحد است. انتشارات کتیبه پارسی این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر درمورد طراحی گام‌به‌گام زندگی دلخواه و برای خلق یک زندگی شاد و بامعنا است.

درباره کتاب زندگی خود را طراحی کنید

کتاب زندگی خود را طراحی کنید در ۱۱ بخش و یک نتیجه‌گیری نوشته شده است. این کتاب توصیه‌هایی برای داشتن یک زندگی بهتر را در بر گرفته است؛ برای نمونه با مطالعهٔ این اثر یاد می‌گیرید که از جایی که هستید شروع کنید، قطب‌نما بسازید، از گوشه‌ای که گیر کرده‌اید بیرون بیایید، شغل رؤیایی خود را طراحی کنید،  شادی و خوشبختی را انتخاب کنید و یا یک گروه درست کنید. 

خواندن کتاب زندگی خود را طراحی کنید را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران روان‌شناسی عمومی و موفقیت در حوزهٔ کسب‌وکار پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زندگی خود را طراحی کنید

«استیو جابز و بیل گیتس، هرگز رزومه یا برگهٔ سوابق کار ننوشتند، به سمینارهای موفقیت نرفتند یا برای دستیابی به بهترین لحن، بهترین جمله‌بندی یا بهترین توصیه‌نامهٔ شغلی، تلاش نکردند و به این در و آن در نزدند. کمال‌طلبی هیچ جایی در طراحی زندگی ندارد، و مسلماً مدل معیار شغل‌یابی که ۹۰ درصد آمریکایی‌ها از آن پیروی می‌کنند هم ابداً کامل نیست. مدلی که بعضی‌ها می‌گویند، نرخ موفقیتش ۵ درصد است. درست است، ۹۰ درصد ما از شیوه‌ای استفاده می‌کنیم که فقط ۵ درصد ممکن است موفق باشد.

کورت مردی بود که تازه دورهٔ دستیاری دو سالهٔ بعد از اخذ مدرک طراحی‌اش از استنفورد را تمام کرده بود. پیش از آن هم مدرک معماری‌اش را از دانشگاه بیل گرفته بود. آنجا بود که او و همسرش، سندی، فهیدند که نخستین بچه‌شان در راه است. آنها تصمیم گرفتند از سیلیکون وَلی کالیفرنیا به آتلانتای جورجیا بروند تا نزدیک خانوادهٔ سندی زندگی کنند. کورت سرانجام آماده بود از تمام مدارک عالی دانشگاهی خود برای آغاز کار و حرفه‌ای استفاده کند که هم آن‌را دوست داشته باشد و هم زندگی خود و خانواده‌اش را تأمین کند. کورت می‌دانست چطور مثل یک طراح بیندیشد، اما اول که به جورجیا رسید، احساس کرد لازم است ارزش خودش را به همسر و خانوادهٔ همسرش ثابت کند. فکر کرد لازم است هر چه سریع‌تر به آنها نشان دهد که مرد کار و زندگی است.

پس دست به کار شد و در همان محل خودشان، دنبال کارهایی که با رزومه‌اش متناسب باشد گشت. او چندین جا را پیدا کرد و کلاً سی‌وهشت درخواست کار نوشت و رزومهٔ چشمگیرش را هم به آن افزود و سی‌وهشت طرح زیبا برای هر یک از درخواست نامه‌هایش تهیه کرد و فرستاد.

او می‌بایست همهٔ متقاضیان دیگر آن مشاغل را با یک حرکت از میدان به در کرده باشد و ده‌ها شرکت آن منطقه، او را دعوت به کار کرده باشند. اما چنین نشد. از سی‌وهشت درخواست شغلی که کورت فرستاد، فقط هشت نامهٔ رد درخواست دریافت کرد و از سی شرکت دیگر هیچ خبری نشد. هشت تا پاسخ منفی و سی تا هیچی؛ نه مصاحبه‌ای، نه پیشنهادی، نه طرحی. هیچی. کورت به‌شدت دلسرد و نگران شد و ترسید که مبادا نتواند مخارج زن و بچهٔ نوزادش را تأمین کند. تازه او آدمی بود که فارغ‌التحصیل دانشگاه بیل و استنفورد، یعنی معتبرترین دانشگاه‌های جهان بود. شاید فکر کنید، با این اوصاف وای به حال ما!»