کتاب آشنایی با دیویی

کتاب آشنایی با دیویی نوشتهٔ پل استراترن و ترجمهٔ کاظم فیروزمند است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است. آشنایی با دیویی از مجموعه‌کتاب‌های «آشنایی با فیلسوفانِ» نشر مرکز است. این کتاب به صورت خلاصه و داستان‌وار زندگی، آثار و افکار دیویی را معرفی می‌کند.

درباره کتاب آشنایی با دیویی

آشنایی با فیلسوفان مجموعه‌ای از زندگی‌نامه‌های فیلسوفان مشهور است که برای گشودن باب آشنایی با اندیشه‌ها و دیدگاه‌های آنان مدخل مناسب و مغتنمی به‌نظر می‌رسد. در هر کتاب گذشته از ارائهٔ اطلاعات زندگی‌نامه‌ای، افکار هر فیلسوف در رابطه با تاریخ فلسفه به‌طـور کلی و نیز در رابطه با جریان‌ها و تحولات فکری و اجتماعی و فرهنگی عصـر او بازگو می‌شود و بدون ورود به جزئیات نظریات و عقاید او، مهم‌ترین نکته‌های آن‌ها بـا بیانی ساده و روشن و در عین حال موثق و سنجیده بیان می‌شود. اساس کار در این کتاب‌ها سادگی و اختصار بوده است تـا جوانان و نیز همهٔ خوانندگان علاقه‌مندی که از پیش مطالعات فلسفی زیادی نداشته‌اند بتوانند به آسانـی از آن‌ها بـهره بگیرند و چه‌بسا همین صفحات اندک انگیزه‌ٔ پی‌جویی بیشتر و دنبال‌کردن مطالعه و پژوهش در این زمینه شود.

جان دیویی در ۲۰ اکتبر ۱۸۵۹ در نزدیکی مرز کانادا در ورمانت به دنیا آمد. خانوادهٔ دیویی سه نسل پشت سر هم کشاورزانی در ورمانت بودند و آرچیبالد، پدر دیویی، یک مغازهٔ خواربارفروشی در برلینگتون راه انداخته بود که آن زمان شهر کوچک اما بازار چوب پررونقی در کرانهٔ دریاچهٔ چمپلین بود. مادرش، لوسیندا، از خانوادهٔ سیاسی محلی مشهوری بود. نیای جان ۱۰ سال در واشنگتن نمایندهٔ کنگره بود.

جنگ داخلی کودکی جان دیویی را برآشفت. دیویی یک‌ساله بود که جنگ درگرفت. دیویی‌ها، برخلاف بسیاری از خانواده‌های مرفه، به بی‌عدالتی اجتماعی در آن دوره بی‌اعتنا نماندند و لوسیندا دیویی به فعالیت‌های نوع‌دوستانه پرداخت. در نتیجه، اگرچه پسرش جان در فضای فرهنگ «آمریکای قدیم» بزرگ شد و تحصیل کرد، همواره می‌دانست که زندگی در محلات فقیرنشین از چه قرار است. و اینگونه زندگی خارق‌العادهٔ دیویی آغاز شد.

خواندن کتاب آشنایی با دیویی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند با دیویی آشنا شوند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آشنایی با دیویی

«دیویی در ۱۸۷۹ فارغ‌التحصیل شد و در دبیرستانی در اویل سیتی پنسیلوانیا معلم شد. حالا رونق نفتی پنسیلوانیا در اوج خود بود. در اویل سیتی و نواحی اطرافش، «دکل‌های حفاری، سر برآورده از پشت خانه‌ها، دشت باتلاقی را فرا گرفته بودند، در سراشیب‌ها پیش می‌رفتند و بر فراز دماغه‌های تند بالا می‌آمدند و به صخره‌های خارا می‌رسیدند.» دیویی سه سال معلم دبیرستان بود. بی‌تجربگی و شیوهٔ «آمریکایی قدیم» اش اجازه نداد که معلم موفقی باشد. یکی از شاگردانش بعدها به یاد می‌آورد که «بچه‌ها چه‌قدر شرارت می‌کردند، و دعایی که او هرروز پیش از شروع درس می‌خواند چه‌قدر طولانی و آتشین بود.» اما در این زمان بود که توجه و علاقهٔ دیویی به فلسفه تشدید می‌شد. در ۱۸۷۷ مراسم دویستمین سال‌مرگ اسپینوزا برگزار شده بود و نتیجه‌اش عطف توجه به فلسفهٔ وی بود و سلسله مقالاتی دربارهٔ آرا و افکارش تا چند سال بعد در مطبوعات به چاپ می‌رسید. دیویی شروع به خواندن اسپینوزا کرد و در روحانیت و انتزاع هندسی روش فلسفی وی تسکین و آرامشی یافت. از سوی دیگر، نمی‌توانست وحدت وجود (پانتئیسم) فلسفهٔ او را بپذیرد که خدا را جهان و جهان را خدا می‌انگاشت. به نظر دیویی این نگرش، جهانی را که ما در آن می‌زیستیم توضیح نمی‌داد. تجربه به طور کلی، و بی‌تردید به ویژه تجربهٔ کلاس درس، به دیویی آموخته بود که جهان اطراف ما یکسر الهی نیست. دیویی مقاله‌ای نوشت و نقد خود را عرضه کرد و آن را برای مجلهٔ فلسفهٔ نظری فرستاد و مقاله چاپ شد.»