کتاب اندیشه سیاسی در شرق باستان

کتاب اندیشه سیاسی در شرق باستان نوشتهٔ کمال پولادی است. نشر مرکز این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر یکی از کتاب‌های مجموعهٔ «تاریخ اندیشهٔ سیاسی» است.

درباره کتاب اندیشه سیاسی در شرق باستان

کتاب اندیشه سیاسی در شرق باستان برای معرفی اندیشهٔ سیاسی در ۴ تمدن کهن شرق (بین‌النهرین، مصر، چین و هند باستان) نوشته شده است. گفته شده است که اندیشهٔ سیاسی در شرق باستان به‌هیچ‌وجه با اندیشهٔ سیاسی در یونان باستان هم‌تراز نیست؛ شاید حتی مفهوم اندیشهٔ سیاسی را تنها با اندکی مسامحه بتوان درمورد آنچه در این حوزه در تفکر شرق تراوش کرده است، به کار برد؛ زیرا فرآورده‌های فکر سیاسی در شرق باستان هنوز به سطحی از رشد نرسیده بود که به حوزهٔ مستقلی از معرفت با مبادی و هویت خاص خود تبدیل شود؛ با‌این‌حال، نوعی تأمل نظری و نظریه‌سازی، گرچه با مبادی کیهان‌شناختی و در قالب اشکال آگاهی اسطوره‌ای و مکتب‌هـای یزدان‌شناسی، در کـهن‌ترین تمدن‌ها نشو و نما یافته بود که جست‌وجو و معرفی آن به معرفت سیاسی ما کمک بسیاری می‌کند.

دکتر کمال پولادی کتاب حاضر را در ۴ گفتار نوشته که عنوان آن‌ها به‌ترتیب عبارت است از «اندیشهٔ سیاسی در بین‌النهرین»، «‌اندیشهٔ سیاسی در مصر باستان»، «اندیشهٔ سیاسی در چین باستان» و «اندیشهٔ سیاسی در هند باستان».

خواندن کتاب اندیشه سیاسی در شرق باستان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه دربارهٔ اندیشهٔ سیاسی در شرق پیشنهاد می‌کنیم.

درباره کمال پولادی

کمال پولادی در سال ۱۳۲۸ در کلاردشت به دنیا آمد. او نویسنده، پژوهشگر و مترجم حوزهٔ علوم سیاسی و استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس و واحد علوم و تحقیقات بوده است. آثار دکتر کمال پولادی عمدتاً در حوزهٔ علوم سیاسی، فلسفهٔ سیاسی، جامعه‌شناسی و ادبیات کودکان هستند؛ همچنین او دارای دانش‌نامهٔ دكترای تخصصی در رشتهٔ علوم سیاسی از دانشكدهٔ حقوق دانشگاه تهران است. «اندیشه سیاسی در شرق باستان»، «اندیشهٔ سیاسی در غرب»، «در سودای نظام داد»، «تاریخ اندیشهٔ سیاسی در ایران و اسلام» و ترجمهٔ کتاب «جهانی‌شدن و آیندهٔ دموکراسی» به قلم «یورگن هابرماس» عنوان برخی از کتاب‌های او هستند.

بخشی از کتاب اندیشه سیاسی در شرق باستان

«نظام شهریاری مصر را ایزدشاهی می‌توان نام گذاشت. این نظام تام‌ترین رابطه بین نظام سیاسی و نظام ایزدی و همچنین تام‌ترین رابطهٔ فرمان‌روایان زمینی با فرمان‌روایان آسمانی است. در نظام فکری بین‌النهرین دیدیم که شهریار، به‌طور عام، نمایندهٔ ایزدان و، به‌طور خاص، نمایندهٔ ایزد اصلی شهری بوده است که در دوره‌های مختلف بر شهرهای دیگر و بر سرزمین بین‌النهرین سیطره داشته است. در مصر، شهریار در کسوت فرعون، نه تنها نمایندهٔ نظام فرمان‌روایی ایزدان بر جهان، بلکه، خود، یکی از خدایان بزرگ محسوب می‌شد. او تجسد هروس، خدای جهان زندگان، و فرزند اوزیریس، خدای جهان مردگان، محسوب می‌شد. به این ترتیب، در فکر سیاسی مصری، بین مقام شهریاری و مقام ایزدگانی همسانی کامل دیده می‌شد.

مصری‌ها مثل بسیاری از مردمان اقوام اولیه بر این باور بودند که زمامدارشان قدرت فراطبیعی دارد. این عقیده که شهریار نسبت به آدم‌های معمولی جایگاهی ویژه دارد از جهاتی طبیعی به نظر می‌رسد. پادشاه در نظام‌های مدرن در برخی جوامع تنها به اتکای سنت هنوز باقی‌مانده است. در جوامع اولیه وضع بسیار متفاوت بوده است. در جوامع بدوی به سرکردگان سیاسی به منزلهٔ مظهر نیروی حیاتی هستی نگریسته می‌شد. در مصر ایدهٔ ایزدشاهی، در عین حال، با شرایط خاص جامعهٔ مصر پیوند داشت. در مصر، برخلاف بین‌النهرین، شهریاری از همان آغاز تاریخ این کشور شروع شد. این نهاد ریشهٔ عمیقی در زندگی و سنت آفریقا داشت. در پس چهرهٔ فرعون می‌توان مفهوم سرکردهٔ عشیره را دید که، بنا به باور بدویان، اختیار اعمال قدرت بر نیروهای طبیعی را دارد. او از سرشت باور بدویان آفریقایی در مورد شهریار باران‌ساز بود، شهریاری که می‌تواند نیروهای فراطبیعی را در جهت نزول باران، به منزلهٔ ماده هستی‌بخش، به کار گیرد. ریشهٔ اعتقاد به پیوند بین شهریار و نیروهای فراطبیعی و توانایی شهریار در به کارگیری این نیروها در جهت پاسخ گفتن به نیازهای جماعت تا اعماق زندگی بدویان آفریقا به عقب می‌رود.»