کتاب مردم شناسی اقوام و مذاهب کردستان

کتاب مردم شناسی اقوام و مذاهب کردستان نوشتهٔ جوزپه کامپانیله با ترجمهٔ توماس بوآ و حمید مرادی در نشر افکار منتشر شده است.

درباره کتاب مردم شناسی اقوام و مذاهب کردستان

از دیرباز کردها و نیز آداب و رسومشان، همانند سایر ملت‌های غیرغربی، دست‌مایهٔ توصیفات شرق‌شناسانه بوده‌اند؛ توصیفاتی که تجار، سیاحان، مبلغان و... به شیوه‌های مختلفی از کردها و فرهنگشان ارائه کرده‌اند. این توصیفات دست‌مایهٔ کار بسیاری از مطالعاتی بوده‌اند که بعدها با رویکردهای جامعه‌شناسانه، مردم‌شناسانه، تاریخی و... دربارهٔ کردها نوشته شده است.

کتاب مردم شناسی اقوام و مذاهب کردستان با رویکردی مذهبی نوشته شده و در ۳ بخش به توصیف امارت‌های مختلف کردستان، عقاید و باورهای کردها و همچنین معرفی اقوام و فرقه‌های ساکن در کردستان پرداخته است. اطلاعات نویسنده در این کتاب بر اساس مشاهدات میدانی و گفت‌وگو با آدم‌های متفاوت جامعه جمع‌آوری شده است. این اطلاعات نکات مختلفی را شامل می‌شود؛ از جمله توصیف شهرهای مناطق کردنشین، تاریخچه، جمعیت، تسهیلات موجود در این شهرها، توصیف امارت‌های مختلف، وضعیت صنایع‌دستی، کشاورزی، تجارت، فرقه‌های دینی و مکان‌های مذهبی، نهادهای آموزشی، عشایر منطقه، تقسیمات حکومتی، تولیدات و محصولات، معادن موجود، اطلاعات زبان‌شناختی، اسطوره‌ها، فرهنگ و باورهای عامیانه، قشربندی اجتماعی، قوانین و شیوه‌های مجازات، ساختار خانواده و خویشاوندی، سرگرمی‌ها و نحوهٔ گذران اوقات فراغت. این کتاب از زاویهٔ دید یک راوی است و نظرات خاص و شخصی نویسنده را بازگو می‌کند. 

خواندن کتاب مردم شناسی اقوام و مذاهب کردستان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به مردم‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مردم شناسی اقوام و مذاهب کردستان

«کردستان یا سرزمین کردها، میان سرحدات بین‌النهرین و ایران قرار گرفته است. وسعت این سرزمین، با مقیاس زمانیِ روز، سی روز طول و تقریباً دوازده روز پهنا دارد. کردستان از امپراتوری عثمانی مستقل است. کوهستان‌هایی که در آن قرار دارند، جزو رشته‌کوه توروس محسوب می‌شوند. این کوهستان‌ها بسیار مرتفع هستند و موجب تشکیل دره‌هایی حاصلخیز از درختان میوه و نیز برنج، کنجد و تنباکو و همچنین مراتع سرسبز شده‌اند. به‌میزان زیادی نیز میوهٔ بلوط برداشت و به اروپا صادر می‌شود. در این کوهستان‌ها، به‌تعداد فراوان، آهو، گراز، گورکن، خارپشت، بز کوهی و نیز جنس نر آن با شاخ‌های بسیار بزرگ، خرس، ببر، گرگ و روباه زادوولد می‌کنند و انواع متنوعی از پرندگان دلفریب و زیبا نیز در آنجا یافت می‌شود؛ از جمله تعداد بی‌شماری کبک و کبکِ قرمز. در اینجا، گیاهان دارویی به‌وفور یافت می‌شود. در نقاط متعددی گیاهان دیگری نیز به چشم می‌خورد؛ از جمله گیاهِ مردم‌گیاه که کردها آن را گیابانوک می‌نامند و گیاه کوچک دیگری که بوی آن تا حدودی شبیه بوی آلوورا است و به آن شب‌بو می‌گویند.

آب‌وهوا در این مناطق کوهستانی، سرد و سخت است. در برخی کوهستان‌ها، برف در تمام سال مشاهده می‌شود. بارش باران کم‌وبیش دائمی است. باد با عبور از شکاف میان کوهستان‌ها به‌شدت می‌وزد. در زمستان، چنان یخبندانی است که سنگ‌ها هم ترک می‌خورند و کسی قادر نیست قدمی بردارد، اما خطر غلتیدن بر روی صخره‌های شیب‌دار او را تهدید نکند. هوای تابستان خیلی گرم است. آفتاب داغ و سوزان چنان بر سنگ‌ها می‌تابد که رنگ آن‌ها به سرخی می‌گراید.»