کتاب کتاب ایوب

کتاب کتاب ایوب نوشتهٔ قاسم هاشمی نژاد در انتشارات شرکت کتاب هرمس منتشر شده است. این کتاب منظومهٔ آلام ایوب و محنت‌های او از عهد عتیق با مقایسهٔ تطبیقی ۵ متن کهن فارسی است.

درباره کتاب کتاب ایوب

تاریخ تألیف متن اصلی کتاب ایوب دقیقاً مشخص نیست. فرض بر این است که بین ۶۰۰ تا ۳۰۰ قبل از میلاد مسیح نوشته شده است. تصوری که انسان امروز از رنج‌های ایوب دارد با دوره‌های گذشته فرق دارد. مسائل بشری چون درد و مصیبت و گناه و مرگ تغییر نکردند؛ اما انسان چندین قرن را پشت سر گذاشته و خودش تغییر کرده است. بااین‌حال آن نیروی هم‌دردی بی‌مانندی که از پس اعصار سر برمی‌دارد و در ما کارگر می‌افتد همه نشانۀ آن است که مؤلف یا مؤلفان این داستانْ‌ باستانی می‌دانسته‌اند دارند چه‌کار می‌کنند. این کتاب پژوهشی در روایت‌های زندگی ایوب است. این متن در اسلام و در یهودیت و مسیحیت متفاوت است. نویسنده در کتاب ایوب با پژوهشی جذاب روایت‌های مختلف را بررسی کرده است.

خواندن کتاب کتاب ایوب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به متون کهن پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کتاب ایوب

«چکیدۀ داستان ایوب چنین است: روزی آفریدگان خداوند به درگاه باری می‌روند. شیطان نیز در میان آنهاست. شیطان در جواب خداوند که می‌پرسد «از کجا می‌آیی؟» می‌گوید که «از گشت و گذار در زمین» می‌آید. خداوند سخن را به ایوب می‌کشاند که مردی به پارسایی او در زمین نیست. شیطان با خداوند موافقت ندارد. معتقد است که نعمت و نواخت خداوند باعث این وفاداری و پارسایی‌ست. و می‌گوید کافی‌ست خداوند این نعمتها را از او بازستاند تا معلوم شود ایوب در راه خدا چقدر ثابت‌قدم است. خداوند با شیطان بر سر ایوب شرط می‌بندد. شیطان همۀ مال و منال او، از گاو و گوسفند و شتران ایوب را به باد فنا می‌دهد، فرزندان ایوب را زیر آوار هلاک می‌کند و رعیتها را نیز در این میانه بی‌نصیب نمی‌گذارد. به رغم این اتفاقها اما همچنان ایوب به خداوند وفادار می‌ماند. در دیدار دومی که بین خدا و شیطان صورت می‌گیرد، شیطان همچنان بر سر حرف خود است. می‌گوید کافی‌ست ایوب سلامت جسمانی‌اش را از دست بدهد تا از خدا برگردد. «پوست در برابر پوست». خداوند این بار نیز به شیطان رخصت می‌دهد تا ایوب را بیازماید. اما سفارش می‌کند که ایوب «به جان اما در زینهار» شیطان است. شیطان تمام بدن ایوب را به «دملهای ناسور» مبتلا می‌کند. ایوب بر خاک و خاکستر نشسته با سفالپاره بدنش را می‌خارد و می‌خراشد. جز زنش همه او را ترک می‌کنند. سه دوست ایوب که از مصیبتهای او شنیده‌اند، از راه دور برای دلجویی و تسلی‌دهی او به نزدش می‌آیند. کم‌کمک تسلی‌دهی آنها تبدیل به ملامت و سرزنش می‌شود. کار حتی به تهمت می‌کشد: لابد ایوب و فرزندانش کارهایی کرده‌اند که مستوجب خشم الهی بوده‌اند. ایوب دادخواهی را به خدا می‌برد. عاقبت خدا پادرمیانی می‌کند. ظهور او به مباحثه‌ها پایان می‌دهد. و کلام خداوند که یک رجزخوانی طولانی‌ست در باب قدرت بی‌همتایش، دهان ایوب را لاجرم می‌بندد. ابتلا از ایوب گردانده می‌شود. خداوند دوبرابر آنچه پیش از این ایوب داشت به ایوب می‌دهد.»