کتاب دفعه بعد، آتش

کتاب دفعه بعد، آتش (نامه از منطقه‌ای در ذهنم) نوشتهٔ جیمز بالدوین و ترجمهٔ امید مهرگان است. نشر چشمه این ناداستان را روانهٔ بازار کرده است. این اثر از مجموعه‌ٔ «در واقع...- مشاهدات» است.

درباره کتاب دفعه بعد، آتش

کتاب دفعه بعد، آتش (Letter from a region in my mind) حاوی ناداستان است. این کتاب که اولین‌بار سال ۱۹۶۲ در قالب مقاله‌ای در مجلهٔ «نیویورکر» منتشر شد، ابعاد تبعیض عمیقِ تاریخی، ساختاری و قانونی علیه سیاهان در ایالات متحده را روایت کرده است. از دو راه می‌توان این کتاب را گشود؛ یک راه شرح زندگی و کار جیمز بالدوین، زادهٔ هارلم نیویورک و درگذشته در سن‌پل دو وانسِ فرانسه که در جایگاه چهره‌ای کلیدی در ادبیات و مقاله‌نویسی نیمهٔ قرن بیستم آمریکا و از صداهای نافذ جنبش رادیکال سیاهان به حساب می‌آید و راه دیگر، عزیمت از متأخرترین موج اعتراضات گسترده در آمریکا در اواخر بهار و اوایل تابستان ۲۰۲۰ / ۱۳۹۹ است در واکنش به قتل «جورج فلوید»، مرد آمریکایی ۴۶سالهٔ سیاه‌پوست در شهر مینیاپولیس امریکا، زیر زانوی یک پلیس سفیدپوست در وسط خیابان. هر دو راه به نقطهٔ کانونیِ تنش و ستیز در کل حیات اجتماعی و سیاسی امریکا از نیمهٔ دوم قرن بیستم تا امروز می‌رسد: نژاد و رنگ پوست. این تنش، ستیز و تبعیض نژادی را از دل نامه‌های این کتاب می‌توانید بخوانید.

در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرد، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص یا ارائهٔ اطلاعات و به‌دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم هم‌نوعان است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت، از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی است. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌تواند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها و نقدهای ادبی.

خواندن کتاب دفعه بعد، آتش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ناداستان و قالب نامه‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جیمز بالدوین

جیمز بالدوین (۱۹۲۴-۱۹۸۷) یکی از برجسته‌ترین نویسندگان و فعالان حقوق مدنی آمریکاست که بیشتر به‌خاطر آثارش در زمینه‌ی نژاد، هویت، و تبعیض شناخته می‌شود. بالدوین در هارلم نیویورک متولد شد و از همان دوران کودکی با چالش‌های اجتماعی و اقتصادی مواجه بود. او در محیطی پر از نژادپرستی بزرگ شد، اما با استفاده از توانایی‌های نویسندگی‌اش به مبارزه با این نابرابری‌ها پرداخت.

بالدوین در سنین نوجوانی در کلیسا به‌عنوان واعظ فعالیت می‌کرد و این دوران تأثیر عمیقی بر شکل‌گیری شخصیت و نوشتار او گذاشت. اولین آثار او به‌ویژه در قالب مقالات و نقدهای اجتماعی منتشر شد و در نهایت با کمک نویسنده‌ی مشهور ریچارد رایت، اولین رمان خود را نوشت. در سال ۱۹۴۸، با نوشتن مقاله‌ای تحت عنوان «گتو هارلم» به‌طور جدی وارد عرصه‌ی ادبیات و نقد اجتماعی شد.

در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی، بالدوین به یکی از صدای‌های مهم جنبش حقوق مدنی تبدیل شد و رابطه‌ای نزدیک با رهبرانی چون مارتین لوتر کینگ برقرار کرد. در همین دوران بود که بالدوین به پاریس مهاجرت کرد تا از فشارهای اجتماعی آمریکا فاصله بگیرد، اما در نهایت در دهه‌ی ۶۰ به آمریکا بازگشت تا به‌طور فعال در مبارزات مدنی شرکت کند.

آثار بالدوین همچنان در تمام دنیا مورد توجه قرار دارند. او با نثر قوی و صادقانه خود، دنیای درونی انسان‌ها و روابط پیچیده‌شان را به‌خوبی به تصویر کشید. مهم‌ترین کتاب‌های او شامل «دفعه بعد، آتش»، «با کوه در میان بگذار»، «ملاقات»، «اندوه‌های سانی»، و «اگر بیل استریت زبان داشت» است. بالدوین با تحلیل‌های اجتماعی و شخصی‌اش، نگاه مردم به نژاد و تبعیض را به چالش کشید.

جیمز بالدوین در ۱ دسامبر ۱۹۸۹ درگذشت و آثارش همچنان به‌عنوان میراثی عظیم از او باقی مانده است. زندگینامه جیمز بالدوین را در صفحه این نویسنده در سایت طاقچه بخوانید.