کتاب پیروزی فکر

کتاب پیروزی فکر نوشتهٔ اورایزن اسوت ماردن و ترجمهٔ رضا سیدحسینی است و انتشارات نگاه آن را منتشر کرده است. این کتابْ قدرت فکر و نحوهٔ پیروزشدن آن را شرح می‌دهد.

درباره کتاب پیروزی فکر

 آیا شما وارث زندگی و فهم و هوش خود نیستید؟ این فهم و هوش را در چه جهتی هدایت می‌کنید؟ آن را به حال خود می‌گذارید؟ یا تسلیم توفان‌های خشم و هوسش می‌سازید و اجازه می‌دهید که دوستی‌های مشکوک، کتاب‌های خطرناک و تفریحات و خوشی‌های مضر به صورت ناشایستی که مورد قبول فکرتان نیست وارد زندگی شما شود؟

فکرْ در این دنیا سکان همه‌چیز است. این حقیقت مدت‌های دراز آشکار نشده و از نظر دور مانده بود. وقتی هم که مردم به قدرت فکر پی بردند و آن را مورد احترام و ستایش قرار دادند تازه تصور کردند که نیروی لایتغیر و معینی است که مخصوص مغزهای استثنایی و نادر است. فقط در این سال‌های اخیر بود که هنر ادارهٔ فکر مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفت و مردم به آن پی بردند.

 با استفاده از فکر می‌توانیم مشخصات اخلاقی خودمان را تعدیل کنیم، عوامل خارجی زندگانی‌مان و یا حداقل تأثیر این عوامل را در نفسمان تغییر دهیم و در نتیجه، صحت و سعادت و موفقیت کسب کنیم.

در عین‌حال، امکانات تربیت فکر نامحدود و نتایج آن بی‌پایان است. عدهٔ زیادی از مردم به جای اینکه بکوشند با نیروی مغزی خویش حاکم بر افکار خود گردند، همه‌چیز را به شانس و تصادف واگذار می‌کنند. چون مراقبت از افکار و تکامل آن‌ها، می‌تواند به رشد تمام استعدادها منجر شود، بنابراین توجه به آن مهم‌ترین وظیفهٔ ماست در قبال خودمان و اطرافیانمان.

خواندن کتاب پیروزی فکر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند به قدرت فکر خود پی ببرند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پیروزی فکر

«تردیدهای ما خیانتکارند. ما را از امتحان فرصت‌هایی که به دست آورده‌ایم باز می‌دارند و از نعمت‌هایی که می‌توانیم استفاده کنیم، محروممان می‌سازند.

کشنده‌ترین نیرویی که زندگی را از میان می‌برد، ترس است. ترس سجایای اخلاقی را ضعیف می‌کند، پشتکار و حس پیشرفت را شکست می‌دهد، سبب بیماری می‌شود، سعادت را فلج می‌سازد و مانع موفقیت در کارها می‌گردد. ترس عیب جبران‌ناپذیری است یعنی عیب محض است. اکنون دانشمندان روانشناس به خوبی پی برده‌اند که ترس خون را ضایع می‌کند و هضم غذا را مشکل می‌سازد.

ترس از جنبش و فعالیت مغز و بدن می‌کاهد و تمام عناصر موفقیت را می‌کشد. دشمن خونی سعادت جوانی و رفیق وحشت‌آور ایام پیری است نشاط و خوشحالی از آن فرار می‌کند و شادی نمی‌تواند با او در یکجا زندگی کند.

دکتر هلکمب می‌گوید: در بین حالات مرضی بسیار مضر بشر وسیع‌تر و متنوع‌تر از همه، ترس است. انواع و درجات ترس بسیار زیاد است. خفیف‌ترین درجه آن این است که انسان از حادثه‌ای که ممکن است در آینده روی دهد، دچار اندیشه شود. ترس‌های شدیدتری هم وجود دارد که به «فریاد»، «آه و فغان» و لرزش منجر می‌شود. اما در تمام انواع و درجات ترس تأثیری وجود دارد که سلول‌های اعصاب را دچار فلج می‌سازد و این تأثیر، بدن را برای ابتلا به بیماری‌های متعدد آماده می‌کند.

هوراس فلچر می‌گوید: «ترس مانند هوای گاز کربنیک‌دار است مغز و روح را مسموم می‌کند و گاهی نیز سبب مرگ می‌شود.»

باوجود این از روز تولد در زیر یوغ این هیولایی که ترس نام دارد زندگی می‌کنیم. سالی بیش از صدبار به بچه تذکر داده می‌شود که از فلان چیز و فلان چیز حذر کند، این غذا تولید مسمومیت می‌کند، این جانور تو را نیش می زند، اگر این کار را بکنی می‌میری، اگر فلان کنی فلان بلا به سرت می‌آید! از این‌رو مردان قوی و زنان باهوشی را می‌بینیم که از حشره بی‌ضرری وحشت دارند. زیرا از بچگی خطرناک بودن حشرات در مغز آنها رسوخ کرده است.

تثبیت هیولای موحش «ترس» در مخیله نورس و حساس کودک، فجیع‌ترین ظلمی است که می‌توان درباره او کرد. این هیولا مانند کلمه‌ای که بر تنه درخت کوچکی حک شود، هرسالی که بگذرد بزرگ‌تر و عمیق‌تر می‌گردد و در تمام مدت زندگی، سایه آن جلو اشعه خورشید تابناک را می گیرد. یک نویسنده اطریشی چنین می‌گوید:

«برای بچه، داشتن مادری که در میان ترس‌های عصبی دست و پا می‌زند، بزرگ‌ترین فلاکت‌هاست. چنین مادری محیط ترس و وحشتی در اطراف بچه خود ایجاد می‌کند که رفته رفته بزرگ‌تر و خطرناک‌تر می‌شود، در نتیجه چنین طرز تفکری بچه عادت می‌کند که از هرکاری انتظار نتیجه بدی را داشته باشد.

مادری که در هر حرکت خود و بچه‌اش احتمال فلاکتی را دهد و این نظر خود را آشکارا بگوید، زندگی نوشکفته بچه خود را رفته رفته با زهر مؤثری مسموم می‌سازد.»