کتاب کینو

«کینو» کتابی نوشته هاروکی موراکامی( -۱۹۴۹) نویسنده ژاپنی و یک «داستان بلند» (داستانی بین رمان و داستان کوتاه) است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «مرد همیشه روی دورترین صندلی از صندوق می‌نشست. وقتی کاری نداشت به آن بار می‌رفت و حالا تقریباً همیشه بیکار بود. بار اغلب خلوت بود و آن صندلی، رنگ و رو رفته‌ترین و ناراحت‌ترین صندلی بار بود. سقف کنار راه‌پله کج و کوتاه بود، طوری که به‌سختی بدون خم کردن سر می‌شد آنجا سرپا ایستاد، اما مرد با اینکه قد بلندی داشت، همچنان ترجیح می‌داد کمی خم شود و همان‌جا بنشیند. کینو اولین روزی که مرد به بار آمد را در ذهنش تداعی کرد. بلافاصله ظاهرش موردتوجه کینو قرار گرفت. سر تراشیده‌ی که به آبی می‌زد، شانه‌های پهن، اشتیاق و گرما در چشمانش، گونه‌های برجسته و پیشانی‌بلند. به‌نظر سی‌ساله می‌آمد و حتی در روزهای غیر بارانی، بارانی بلند خاکستری می‌پوشید. اولین بار که کینو او را دید فکر کرد "یاکوزا" است، نگهبان محافظی هم همراهش بود. عصری سرد در نیمه‌ی آوریل بود. بار خالی بود. مرد روی دورترین صندلی در انتهای پیشخوان نشست. کتش را درآورد و با صدایی آرام یک لیوان آبجو سفارش داد، سپس خاموش و بی‌صدا شروع به خواندن کتابی با صفحات زیاد کرد. نیم ساعت بعد که آبجو تمام شد، مقداری دستش را بلند کرده و به کینو سفارش یک ویسکی داد.»