کتاب بعضی‌ها برنمی‌گردند

«بعضی‌ها برنمی‌گردند» رمانی نوشته مریم منوچهری( -۱۳۵۹)، نویسنده ایرانی است. این کتاب که نخستین رمان این نویسنده است، زندگی را در روزهای جنگ و با محوریت خوزستان روایت می‌کند. این کتاب ۶ فصل دارد که هر فصل به نام یکی از شخصیت‌های داستان نامگذاری شده و به تدریج تا پایان کتاب، این شخصیت‌ها به هم پیوند می‌یابند. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «مردها مثل مور و ملخ از آرایشگاه بیرون ریختند. مثل وقت‌هایی که یک کاسه بزرگ از میوه‌های جورواجور از روی میز می‌افتد و همه میوه‌ها پخش زمین می‌شوند. از چهره‌شان معلوم بود ترسیده‌اند و وحشت‌زده از سلمانی به بیرون سرازیر شده‌اند. همه آنها سر را بالا گرفته و به آسمان نگاه می‌کردند. هنوز پیش‌بند سفیدی به دو نفرشان آویزان بود و از نصف صورت یکی از آنها خمیر ریش‌تراشی پاک نشده بود. جعفرقیچی، مرد سلمونی محله، مات و مبهوت این طرف و آن طرف را نگاه می‌کرد. یکی از مردها حالت خیلی خنده‌داری داشت. مشخص بود قبل از حمله برای وقت‌گذرانی تا زمانی که نوبتش شود، یکی از مجله‌های پاره‌پوره و قدیمی را که معمولاً روی میز شیشه‌ای وسط مغازه پخش‌وپلا بودند، ورق می‌زده که حالا هم همان‌طور مجله به دست و بی‌حواس سرش را به چپ و راست می‌چرخاند. از صدای همهمه مردم متوجه شدم دو کوچه بالاتر را زده‌اند. دود سیاه و تیره‌ای هم از آنجا به هوا می‌رفت. دودل بودم که برگردم خانه یا جلوتر بروم. پیاده‌رو شلوغ شده بود. بعضی‌ها سراسیمه در مسیر عکس، فرار می‌کردند. زن میانه‌سالی با مانتوی بلند مشکی، مقنعه چانه‌دار و کفش پهن و سورمه‌ای‌رنگی به سمت پایین می‌دوید. گاهی برمی‌گشت و پشت سرش را نگاه می‌کرد. چند باری در همین فاصله کوتاه با دهان باز، سکندری خورد. معلوم بود خیلی ترسیده و وحشت کرده است.»