کتاب هفت پرسش استراتژیک

  کتاب هفت پرسش استراتژیک؛ رویکردی ساده برای اجرای بهتر استراتژی نوشته رابرت سایمونز اثری در حوزه کسب‌وکار است.

برای شروع هر کسب‌وکار یا مدیریت بی‌نقص هرگروه یا سازمانی، باید استراتژی داشته باشید. استراتژی همان برنامه پیشرفت، هدف های کوتاه‌مدت یا درازمدتی است که مدیر یا صاحبان کسب‌وکاری در نظر می‌گیرند، اما آیا اجرای هر استراتژی‌ای موفقیت‌آمیز است؟ هر استراتژی یا چاره و راهی، مناسب کسب‌وکار ما است و نتیجه مطلوب دربر دارد؟

یقینا این‌طور نیست. برای کارآمدی استراتژی‌ها آزمون و خطا نیاز است تا در نهایت بهترین راه به‌عنوان نقشه انتخاب شود. اما اکنون این سوال پیش می‌آید که آیا هر کس فرصت این را دارد که کارآمدی و اثربخشی استراتژی‌هایش را آزمایش کند تا روش مطلوب را پیدا کند؟ در واقع هیچ مدیر یا صاحب کسب‌وکاری فرصت آن را ندارد که به آزمایش همه راهکارها و روش‌ها بپردازد. پس راه حل چیست؟ سودبردن از تجربه‌ها و نظرات تئوری و عملی صاحب‌نظران این حوزه.

درباره کتاب هفت پرسش استراتژیک

هفت پرسش استراتژیک نوشته رابرت سایمونز، اقتصاددان و استاد مدرسه کسب‌وکارِ هاروارد است. این استاد مدیریت بازارگانی می خواهد نشان دهد استراتژی مناسب با پاسخ گفتن به هفت پرسش استراتژیک تکامل می‌یابد.

این کتاب به دنبال ۲۵ سال مطالعه پی دی پی نویسنده در زمینه سیستم‌های مدیریت و مصاحبه‌های گوناگون با مدیران شرکت‌های مختلف نوشته شده است. در اصل، این هفت سوال، آزمایش شده و بازنگری شده‌اند و امتحان خود را پس داده‌اند.

کتاب هفت پرسش استراتژیک از هفت بخش تشکیل شده که در هر بخش، هفت پرسش مهم طرح شده است. این پرسش‌ها، شما را در اتخاذ استراتژی درست برای کسب‌وکارتان راهنمایی می‌کنند.

جهت‌گیری این کتاب، راهنمایی برای پرسیدن سوالات درست از خودتان و دیگران برای مطمئن شدن از بهترین شکل اجرای استراتژی‌ها است. مهم نیست که مدیر یک کسب‌وکار تازه باشید یا مدت‌ها در عرصه‌ای فعالیت کرده باشید؛ این کتاب به شما کمک می‌کند تا استراتژی‌های خود را آزمایش کنید. همچنین اگر به‌عنوان مشاور، کسب‌وکارها را راهنمایی می‌کنید، این کتاب اطلاعات شما را درباره استراتژی‌ها و راه‌های عملی  افزایش می‌دهد.

حتی اگر مدیر یا صاحب کسب‌وکار هم نباشید این کتاب به شما کمک می‌کند تا برای هر هدف و مدیریت هر چیزی در زندگی به بیراهه نروید.

خواندن کتاب هفت پرسش استراتژیک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر دوست دارید راه و رسم برگزیدن استراتژی کارآمد را برای کسب و کارتان بیاموزید، این کتاب را بخوانید.

 بخشی از کتاب هفت پرسش استراتژیک

جان سفرین، مدیرعامل انجمن سرطان آمریکا، در سال ۱۹۹۶ اهداف بلندپروازانه‌ای را تعیین کرد. او گفت تا سال ۲۰۱۵ تعداد مرگ‌های ناشی از سرطان به نصف خواهد رسید و تعداد افراد مبتلا به سرطان نیز به ۲۵ درصد کاهش خواهد یافت. نتایج دلگرم کننده بود. با پیشرفت و بهبود پیشگیری و درمان، نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان به طور پیوسته کاهش یافت. در سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴، نرخ مرگ ناشی از سرطان، سالانه بیش از ۲ درصد کاهش یافته بود.

اما در سال ۲۰۰۶، هنوز راه درازی برای تحقق اهداف انجمن سرطان آمریکا باقی مانده بود. مهم‌ترین مسئله دسترسی به خدمات درمانی بود. تحقیقات نشان می‌داد که بین پوشش بیمه درمانی و مرگ ناشی از سرطان ارتباط زیادی وجود داشت. برای مثال، زنی که سرطان سینه مرحله یک دارد و بیمه‌ای ندارد، احتمال مرگش بیش از زنی است که بیمه دارد و سرطان سینه‌اش در مرحله دو است. بنابراین انجمن سرطان آمریکا در سال ۲۰۰۶، استراتژی جدید خود را «دسترسی به خدمات درمانی» اعلام کرد. انجمن سرطان آمریکا سعی داشت افکار عمومی را به حمایت از بیماران سرطانی جلب کند. این انجمن با همکاری پزشک‌ها تلاش می‌کرد تا از طریق آموزش ۳ میلیون داوطلب و لابی کردن با قانون‌گذاران ایالتی و فدرال دسترسی وسیعی را به خدمات درمانی ایجاد کند.

استراتژی جدید، ریسک زیادی به همراه داشت. درآمد سالانه این انجمن را ۱۵ میلیون خیّری تامین می‌کردند که هر یک از آن‌ها به طور متوسط سالانه ۷۵ دلار به انجمن سرطان آمریکا کمک می‌کردند. همان‌طور که سفرین می‌گفت: «۹۷ درصد درآمدِ انجمن را افراد خیّر می‌دادند. بنابراین اگر افراد از کارهای انجمن راضی نبودند، این منبع قطع می‌شد.»

سفرین نگران بود که خیّرین، دسترسی به درمان را به معنای نظام بهداشتی متمرکزِ دولتی یا نظام بهداشتی سوسیالیستی تعبیر کنند که بسیاری در آمریکا با آن موافق نبودند. برای پرهیز از این خطر، وی به صراحت تاکید کرد که انجمن سرطان آمریکا برای ایجاد یک نظام بهداشتی متمرکز دولتی فعالیت نمی‌کند و مرزهای زیر را برای ۸۰۰۰ همکار خود تعیین نمود:

عضو هیچ حزبی نیستیم.

از هیچ یک از نامزدهای سیاسی حمایت نمی‌کنیم یا با آنها مخالفتی نمی‌کنیم.

به هیچ نامزد سیاسی‌ای کمک مالی نمی‌کنیم.

هیچ کمیته سیاسی‌ای را شکل نمی‌دهیم و از اقدامات هیچ کمیته سیاسی‌ای حمایت نمی‌کنیم.

انجمن سرطان آمریکا برای اتحاد هر دو گروه لیبرال‌ها و محافظه‌کارها در جنگ علیه سرطان فعالیت می‌کرد، اما نگاه سیاسی خاصی را دنبال نمی‌کرد. اگر چنین نمی‌کرد، بخش قابل توجهی از خیّرین از انجمن رو می‌گرداندند و ماموریتش با خدشه روبرو می‌شد.