کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم

کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم اثر آلن دو باتن نویسنده و فیلسوف سوئیسی، راهنمایی ضروری برای پیمایش پیچیدگی‌های روابط حرفه‌ای محسوب می‌شود. این کتاب توسط انتشارات و موسسه‌ی کتاب‌های آموزشی مدرسه‌ی زندگی منتشر شده که توسط آلن دو باتن و سوفی هوارث تاسیس شده است. نسخه‌ی فارسی این کتاب توسط افسانه قره‌داغی ترجمه شده و توسط انتشارات کتاب‌سرای نیک منتشر شده است.

درباره‌ی کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم

همکاران ما می‌توانند منبع بزرگ‌ترین شادی‌ها و پیروزی‌های ما باشند: آن‌ها ضعف‌های ما را جبران می‌کنند، نقاط قوت ما را پررنگ می‌کنند و انرژی‌های ما را یک جا جمع می‌کنند. با این حال، کار کردن با موفقیت در کنار دیگران نه شهودی و نه ساده است؛ این امر مستلزم برقراری ارتباط موثر، درک ذهن و نقاط کور خود، تسلط بر احساسات خود و دیدن جهان از دیدگاه دیگران است.

کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم مسائلی را که می‌توانیم در رابطه با روان‌شناسی محل کار یاد بگیریم، در خود گنجانده است و در نتیجه‌ این کتاب چیزی کمتر از یک راهنمای ضروری برای سازمان‌های سودآورتر، هماهنگ‌تر و شادتر نیست.

این کتاب یک راهنمای عملی برای کار موفق با همکارانمان محسوب می‌شود و پر از تمرینات و توصیه‌های متفکرانه برای کار مشترک است. این کتاب همچنین رفتارهای چالش‌برانگیز در محل کار را بررسی می‌کند، رفتارهایی مانند حالت تدافعی، خوش‌بینی بیش از حد و عدم بلوغ. کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم کتابی کاملا تحقیق‌شده و مشتری‌محور است و تحقیقاتی عملی که آموزش‌های مفید را برای مشتریانش از جمله فیس‌بوک، فایننشال تایمز، گوگل، نایک و سونی موزیک ارائه می‌دهد، به خوانندگان نشان می‌دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

اگر شما هم از جمله افرادی هستید که احساس می‌کنید روابط چندان خوبی در محیط کار ندارید و در پی بهتر کردن محیط کارتان هستید، خواندن کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم را به شما پیشنهاد می‌کنیم، زیرا با خواندن این کتاب علاوه بر بهتر کردن روابطتان در محیط کار، کارایی بیشتری نیز در این محیط خواهید داشت.

چرا باید کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم را بخوانیم؟

این روزها تقریبا نمی‌توان فردی را پیدا کرد که هیچ تنشی در محیط کار خود و با همکارانش نداشته باشد. خواندن کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم به ما کمک می‌کند تنش‌های محیط کار را کم کنیم و کارایی خود را در این محیط افزایش دهیم.

درباره آلن دو باتن

آلن دو باتن نویسنده و فیلسوف سوئیسی، در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۶۹ در زوریخ سوئیس به دنیا آمد و اکنون در لندن زندگی می‌کند. او نویسنده‌ی کتاب‌هایی است که تحت عنوان «فلسفه‌ی زندگی روزمره» توصیف شده‌اند. او درباره‌ی عشق، سفر، معماری و ادبیات مقالات و کتاب‌ نوشته است. کتاب‌های او در ۳۰ کشور جهان پرفروش بوده‌اند.

دو باتن از جوانی شروع به نوشتن کرد. اولین کتاب او، مقالات عاشقانه (که تحت عنوان درباره‌ی عشق نیز شناخته می‌شود) زمانی که ۲۳ ساله بود، منتشر شد. این کتاب به طور دقیق فرآیند عاشق شدن و از دست دادن عشق را تجزیه و تحلیل می‌کند و دو میلیون نسخه در سراسر جهان به فروش رفته است.

آلن دو باتن با کتاب چگونه پروست می‌تواند زندگی شما را تغییر دهد به مخاطبان جهانی دست یافت. او به دنبال این کتاب، کتاب تسلی‌بخشی‌های فلسفه را نیز منتشر کرد که از بسیاری جهات مشابه کتاب قبلی بود. در این دو کتاب تلاش‌هایی ستودنی برای توسعه‌ی ایده‌های ناب (به طور مثال در باب دوستی، هنر، حسادت و نارسایی) با کمک افکار سایر متفکران شده است.

دو باتن پس از این دو کتاب، به سبکی شخصی‌تر و غنایی‌تر روی آورد. او در کتاب هنر سفر به مضامین روانشناسی سفر نگاه کرد. در کتاب اضطراب منزلت، او یک اضطراب تقریبا جهانی را بررسی کرد که به ندرت مستقیما به آن اشاره می‌شود: اضطراب این که دیگران در مورد ما چه فکر می‌کنند. دو باتن در کتاب معماری شادمانی نیز در مورد زیبایی و زشتی در معماری بحث کرد. او در کتاب لذت‌ها و غم‌های کار طی دو سال به همراه یک عکاس به دور دنیا سفر می‌کرد، به مردم در محل کارشان نگاه می‌کرد و به موضوعات مهم در رابطه با کار فکر می‌کرد. این کتاب در عین حال که غنایی است، مانند یک رمان جذاب و در عین حال مملو از ایده‌ها و تحلیل‌ها است.

آلن دوباتن همچنین در سال ۲۰۱۲ کتاب هنر همچون درمان را به همراهی جان آرمسترانگ، تاریخ‌نگار هنر نوشت. نظر آن‌ها این است که برخی از آثار هنری بزرگ، سرنخ‌هایی را برای حل تنش‌ها و سردرگمی‌های زندگی روزمره ارائه می‌دهند و اگر به روشی درست با آن‌ها برخورد کنیم، هنر به ما کمک می‌کند تا به سؤالات روزمره‌ای که همه‌ی ما از خود می‌پرسیم، پاسخ دهیم.

کتاب جستارهایی در باب عشق که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، دنباله‌ای است برای کتاب مقالات عاشقانه. این کتاب بازگشتی لذت‌بخش به این رمان و مراقبه‌ای در باب روابط مدرن است.

درباره موسسه‌ی مدرسه‌ی زندگی

مدرسه‌ی زندگی یک سازمان جهانی است که به مردم کمک می‌کند تا زندگی کامل‌تری داشته باشند. این موسسه توسط آلن دوباتن و سوفی هوارث در سال ۲۰۰۸ در لندن تاسیس شده است. کسانی که در این موسسه فعالیت می‌کنند، بر این باورند که مسیر به سوی کامل شدن با خودشناسی آغاز می‌شود؛ تنها زمانی می‌توانیم تصمیمات قابل اعتمادی به خصوص در مورد عشق و کار بگیریم که بدانیم واقعا چه کسی هستیم.

متاسفانه، ابزارها و تکنیک‌های مخصوص توسعه‌ی خودشناسی و یافتن رضایت‌مندی به سختی یافت می‌شوند، زیرا این ابزارها معمولا در مدارس، دانشگاه‌ها یا در محل کار تدریس نمی‌شوند. بسیاری از ما بدون این که واقعا بفهمیم در اعماق ذهنمان چه می‌گذرد، زندگی را پشت سر می‌گذاریم. موسسان مدرسه‌ی زندگی نیز به همین دلیل این موسسه را تاسیس کرده‌اند. آن‌ها سعی می‌کنند این موسسه، منبعی برای کمک به افراد برای درک خود، بهبود روابط، شغل و زندگی اجتماعی باشد و همچنین به افراد کمک کند تا آرامش را بیابند و از اوقات فراغت خود بسیار بهتر و بهینه‌تر استفاده کنند. آن‌ها در این موسسه این کار را از طریق فیلم‌ها، کارگاه‌ها، کتاب‌ها و هدایا و همچنین از طریق یک جامعه‌ی گرم و حامی انجام می‌دهند.

بخشی از کتاب چگونه با همکاران خود کنار بیاییم

برای قرن‌ها، تصور کنارآمدن با همکاران بی‌معنی و مضحک به نظر می‌رسید، چه برسد به دوست‌داشتن آن‌ها. کار نه‌تنها عرصه‌ای برای دوستی، رشد شخصی، معنا یا لذت نبود، بلکه نفرین، مجازاتی در کتاب مقدس و شرارتی بدیهی به شمار می‌آمد که با رواقی‌گری و تسلیم قابل‌تحمل می‌شد.

محل کار به‌شکل سختگیرانه‌ای دارای سلسله‌مراتب بود و هر فرد، بدون کوچک‌ترین ملاحظه‌ای نسبت به احساسات زیردستان خود، به آن‌ها دستور می‌داد و این اطمینان وجود داشت که فرودستان هرگز مقابل آن‌ها نمی‌ایستند، چه برسد به اینکه کسب‌وکار آن‌ها را به خطر بیاندازند. ابزار اصلی مدیریتْ شلاق بود.

گزینه‌های کاری اندکی برای مردم وجود داشت و افراد عموماً نقش‌هایی را به ارث می‌بردند؛ فرزند یک بافنده نیز بافنده می‌شد و پسر یک وکیل جای او را در شرکت خانوادگی می‌گرفت. افراد مسئول هرگز از خود نمی‌پرسیدند که آیا کارگرانشان اوقات خوشی دارند یا خیر. موفقیت یک شغل یا شرکت به‌هیچ‌عنوان وابسته به این نبود که کارمندان از شغل خود رضایت داشتند یا آن شغل با سلیقهٔ آن‌ها هماهنگ بود یا نه.

بهترین راه برای وادارکردن فرد به انجام هر کاری فریادزدن بود؛ روشی ایدئال و موردپسند برای ترغیب کارگران به حفرکردن هرچه عمیق‌تر زمین، اجبار معدنچیان به هل‌دادن چرخ‌دستی‌های پر از زغال با سرعت بیشتر، یا واداشتن کارگران معادن فولاد به افزایش میزان تولید در کورهٔ ذوب. یک کارگر احتمالاً احساس می‌کرد از او قدرشناسی نمی‌شود و مورد زورگویی قرار گرفته است اما وظایفی که از او خواسته شده بود را به بهترین شکل انجام می‌داد. رنج‌های احساسی باعث تأخیر در انجام امور نمی‌شد. امکان داشت فردی کارخانهٔ نخ‌ریسی را با بالاترین سرعت اداره کند حتی اگر از مدیرش متنفر بود یا اسطبل‌ها را کاملاً تمیز کند حتی اگر احساس می‌کرد سرکارگرش به اندازه کافی درمورد آخر هفتهٔ او پرس‌وجو نکرده بود.