نظرات کاربران درباره کتاب بابام هیچ وقت کسی را نکشت

(۸-۲۱-[۱۹۸]) فورنیه در این کتاب واقعیات دردناک زندگی رو به شیوه ای مینی مالیستی و در قالب طنزی تلخ به تصویر کشیده؛ داستان در مورد پزشکیه که خلاف هنجارهای جامعه ش رفتار میکنه و برای گریز از واقعیت، به صورت افراطی به الکل پناه میبره و دو گونه رفتار متفاوت و متضاد رو در برخورد با مردم و خانواده ش در پیش میگیره، یعنی به عنوان یک پزشک، با مردم از درِ مهربانی و رفاقت وارد میشه و به عنوان یک پدر و همسر، با رفتار هنجارشکنانه ش باعث آزار و اذیت خانواده ش میشه و به نوعی اونها رو نادیده میگیره؛ در واقع یه شخصیت محبوب در نزد مردمه. با همه ی این توصیفات، پسرِ پزشک که راوی داستانه در دفاع از پدرش، سعی میکنه تا رفتار اون رو توجیه کنه و تصویر مثبتی ازش برای خواننده ارایه بده و به نظرم موفق هم شده. به هر حال هر کسی برای قابل تحمل کردن زندگی یه راهی رو بر می گزینه و سرش رو با اون گرم میکنه، در اینجا هم انتخاب پزشک این بوده: طغیان و بی بندوباری در برابر یک سری از ارزش های اخلاقی و اجتماعی.

کتاب از زبان یه پسر بچه روایت میشه که یه پدر الکلی داره. پدری که پزشکه ولی وضع مالی خوبی نداره، از مریض های بی بضاعتش پول نمیگیره یا در ازای طبابت مشروب میگیره، تمام وقتش رو به نوشیدن میگذرونه، کثیف و نامرتبه و خانوادش رو آزار میده. کتاب به سبک داستانای کوتاه و مینیمالیستی و به زبان بچگانه نگارش شده. کتاب ساده و قشنگیه و بنظرم توی انتقال احساسات یه بچه نسبتا موفق عمل کرده.

کتاب فوق العاده قشنگیه واقعا لذت بردم

ژان لویی فورنیه یکی از موفق‌ترین موجِز نویسان فرانسوی است. او اتفاقات تراژدیک زندگی را با کمدی درهم می‌آمیزد و با ساده‌ترین جملات، لبخند بر لب خواننده می‌نشاند. بابام هیچ وقت کسی را نکشت اولین اثر اوست که با استقبال فراوانی از سوی مخاطبان روبه‌رو شد. این کتاب شامل خاطرات خنده‌دار او و پدر پزشکش است.کتاب «بابام هیچوقت کسی را نکشت» از زبان یک پسر نوجوان است که بخش‌هایی از زندگی روزمره‌ی پدرش را با زبانی طنز بازگو می‌کند. پدر او الکلی، بی‌پول، لاابالی و بیمار است. او همیشه خانواده‌ی خود را با رفتارهای زننده شرمسار می‌کند و باعث خجالت آنها می‌شود. پدر فورنیه در ازای طبابت پول نمی‌گیرد و با یک نوشیدنی بیماران را ویزیت می‌کند. به همین دلیل همیشه در فقر به سر می‌برند. از طرفی او همیشه مست به خانه می‌رسد و مادرش را به مرگ تهدید می‌کند. پدر فورنیه درسن چهل و سه سالگی بر اثر بیماری از دنیا می‌رود؛ در حالیکه فورنیه فقط پانزده سال سن داشته است. اگرچه پدرفورنیه با رفتارهای نابه‌هنجار خانواده‌اش را آزار می‌داده است، اما نویسنده در خلال مطالب طنز خود رفتارهای پدرش را توجیه کرده و برای آنها بهانه‌های مختلفی جور می‌کند. سبک و سیاق فورنیه در بیان کاستی‌های زندگی‌اش بسیار گیرا و پرکشش است. تجربه‌های دوران کودکی او با انسان‌های زیادی در سراسر دنیا اشتراک دارد. به همین علت است که با شخصیت‌های این کتاب می‌توان به خوبی همذات پنداری کرد. کتاب «بابام هیچوقت کسی را نکشت» در 60 فصل کوتاه و به سبک مینیمال نوشته شده است.ژان لویی فورنیه نویسنده و طنز پرداز فرانسوی در نوزدهم دسامبر سال 1938 در فرانسه به دنیا آمد. مادر او ویراستار و پدرش پزشک بود. کتاب «بابام هیچوقت کسی را نکشت» اولین اثر فورنیه است و حکایاتی کوتاه و طنز از روابط او با پدرش است. دومین کتاب فورنیه با عنوان «کجا می‌رویم بابا» منتشر شد. در این کتاب نقش او عوض می‌شود و اینبار در نقش پدری ظاهر می‌شود که خاطرات خود و دو پسر معلولش به نام‌های توما و متیو را حکایت می‌کند. این اثر با انتقادات فراوانی روبه‌رو شد و همسر سابق و مادرِ دو فرزند او واکنش‌های فراوانی به این اثر نشان داد. علت این کار را می‌توان روایت طنازانه‌ی و صراحت بیان مطلق او از زندگی روزمره‌ی فرزندانش دانست. با وجود مناقشات زیاد درباره‌ی کتاب «کجا می‌رویم بابا»، این اثر جایزه‌ی ادبی فرانسه به نام فِمینا را در سال 2008 از آن خود کرد.🌹🦋