دانلود و خرید کتاب صوتی مرگ آرام

کتاب صوتی مرگ آرام نوشته سیمون دوبووار است. کتاب مرگ آرام با ترجمه روان مجید امین مؤید و صدای آزاده رادمهر منتشر شده است. این کتاب درباره آخرین روزهای زندگی مادر سیمون دوبوار در بستر مرگ است.

درباره کتاب مرگ آرام

داستان از جایی آغاز می‌شود مادر سیمون دوبوار در خانه‌اش زمین می‌خورد. استخوان رانش می‌شکند و همسایه‌ها او را به بیمارستان می‌برند. مادر علائمی شبیه به علائم حمله قلبی یا سکته دارد و مدتی بعد دکترها به به سیمون و خواهرش خبر می‌دهند که مادرشان سرطان روده دارد.

داستان را خود سیمون دوبوار روایت می‌کند و با روایت او ما به گذشته و حال زنی سفر می‌کنیم که اتفاقات زیادی را از سر گذرانده تا مادر دو دختر، همسر و معشوق باشد. دوبوار در کتاب مرگ آرام از انسانی می‌گوید که هنوز میل به زندگی کردن دارد اما گرفتار جسم رنجور خود می‌شود و در نهایت باید تسلیم شود. 

این کتاب تلاش انسان برای زندگی بیشتر را نشان می‌دهد اما درکنارش رنج و اندوه اطرافیان برای از دست دادن عزیزشان را هم به تصویر می‌کشد، سوگواری و به پیشواز رفتن سوگواری در این داستان خودنمایی می‌کند. این کتاب تصویر انسان است که می‌خواهد زندگی کند و به همان اندازه دوست دارد اطرافیانش همیشه زنده باشند.  

شنیدن کتاب مرگ آرام را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کتاب مرگ آرام را به تمام علاقه‌مندان به آثار سیمون دوبوار پیشنهاد می‌کنیم

درباره سیمون دوبار

دو بووار، سیمون (۱۹۸۶-۱۹۰۸) De Beauvoir, simone با نام اصلی (سیمون لوسی ارنستین ماری برتراند دو بووار) فیلسوف، نویسنده، فمینیست و اگزیستانسیالیست فرانسوی نهم ژانویه ۱۹۰۸ در پاریس و خانواده‌ای بورژوا متولد شد. پس از تحصیل ریاضیات و فلسفه و زبان و ادبیات،به تدریس فلسفه روی آورد و به هنگام گذراندن آزمونی با ژان پل سارتر آشنا شد در این آزمون سارتر رتبه نخست و بووار رتبه دوم را بدست آورد. سارتر و بووار تا پایان عمر رابطه عاطفی پیچیده‌ای داشتند و همواره بر صداقت در روابط عاطفی پای می‌فشردند. سیمون دو بووار به عنوان مادر فمینیسم پس از ۱۹۶۸ شناخته می‌شود و رمان همه می‌میرند اثر او (۱۹۴۶) یکی از بهترین رمان‌های جهان معاصر است. خاطرات، کهنسالی، جنس دوم و مرگ آرام از آثار قابل تأمل این نویسنده و صاحب اندیشه بزرگ فرانسوی است. سیمون دو بووار در ۱۴ آوریل ۱۹۸۶ در ۷۸ سالگی جهان را واگذاشت و در کنار دوست همیشگی‌اش سارتر آرام گرفت.

بخشی از کتاب مرگ آرام

اما نه، انسان بدین سبب نمی‌میرد که به دنیا آمده، زندگی کرده و پیر شده، بلکه به علتی می‌میرد. دانستن این‌که مامان به علت سن و سالش به مرگ نزدیک بود، از این غافلگیری دهشتناک نکاست؛ او یک غده سرطانی داشت. سرطان انسداد شریان و نارسایی‌های ریوی همان‌قدر سبعانه و پیش‌بینی ناپذیرند که از کار افتادن موتور هواپیما در سینه آسمان. مادرم در آن انزوای احتضار همه را تشویق به خوش‌بینی می‌کرد و بهای به بی‌نهایت هر لحظه را می‌دانست. پافشاری بیهوده‌اش نیز پرده اطمینان‌بخش ابتذالات روزمره را می‌درید. هیچ مرگی طبیعی نیست