دانلود و خرید کتاب صوتی دزیره (جلد اول)

کتاب صوتی دزیره (جلد اول) نوشته‌ی آن‌ماری سلینکو با ترجمه‌ی ایرج پزشکزاد و روایت مونا فرجاد، روایتی داستانی از زندگی برناردین اوژنی دزیره کلاری، دختر یک حریرفروش فرانسوی است که سرنوشتش او را از مارسی تا قصر سلطنتی استکهلم می‌برد. این اثر توسط نوین کتاب گویا منتشر شده است و در قالب رمان تاریخی، فرازونشیب‌های زندگی دزیره را در بستر تحولات بزرگ فرانسه و اروپا به تصویر می‌کشد. نسخه‌ی صوتی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب صوتی دزیره (جلد اول)

دزیره (جلد اول) اثری داستانی و تاریخی است که با الهام از اسناد و مدارک معتبر، زندگی دزیره کلاری را در قالب یادداشت‌های روزانه‌ی او روایت می‌کند. آن‌ماری سلینکو، نویسنده‌ی کتاب، با نگاهی موشکافانه به وقایع پس از انقلاب فرانسه، سقوط روبسپیر، حکومت دیرکتوار، کودتای ناپلئون و تحولات امپراطوری فرانسه پرداخته است. این کتاب در قالب رمان و با ساختاری مبتنی بر خاطرات شخصیت اصلی، تصویری زنده از زندگی روزمره، دغدغه‌ها و احساسات یک دختر جوان فرانسوی را در دل رویدادهای تاریخی بزرگ ارائه می‌دهد. روایت کتاب از زبان دزیره، خواننده را به قلب وقایع اجتماعی و سیاسی آن دوران می‌برد و هم‌زمان با پیشرفت داستان، چهره‌هایی چون ژوزف بناپارت و ناپلئون بناپارت وارد زندگی او می‌شوند. این اثر علاوه‌بر داستانی عاشقانه و خانوادگی تصویری از جامعه‌ی فرانسه در سال‌های پایانی قرن هجدهم و آغاز قرن نوزدهم را نیز ترسیم کرده است.

خلاصه کتاب صوتی دزیره (جلد اول)

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان دزیره (جلد اول) با دفترچه‌ی یادداشت دزیره کلاری، دختر نوجوان یک حریرفروش مارسی، آغاز می‌شود. او پس از مرگ پدرش، درگیر مشکلات خانوادگی و اجتماعی ناشی از انقلاب فرانسه است. برادرش اتین به دلایل سیاسی دستگیر می‌شود و دزیره همراه با زن برادرش، سوزان، برای آزادی او تلاش می‌کند. در این مسیر، دزیره با ژوزف بناپارت و سپس با برادرش ناپلئون آشنا می‌شود. ورود این دو برادر به زندگی خانواده‌ی کلاری، نقطه‌ی عطفی در سرنوشت دزیره و خواهرش ژولی است. ژولی با ژوزف نامزد می‌شود و دزیره نیز به‌تدریج تحت‌تأثیر شخصیت ناپلئون قرار می‌گیرد. روایت کتاب هم‌زمان با رشد شخصیتی دزیره به فرازونشیب‌های سیاسی و اجتماعی فرانسه می‌پردازد؛ از فضای پرتنش انقلاب، خطر گیوتین تا امید به آینده و عشق‌های جوانانه. دزیره در میان این تحولات، سادگی و اصالت خود را حفظ می‌کند و با نگاه انتقادی و گاه طنزآمیز، وقایع بزرگ و کوچک زندگی‌اش را ثبت می‌کند. داستان با تمرکز بر روابط خانوادگی، عشق و آرزوهای جوانی، تصویری ملموس از زندگی در دوران پرآشوب فرانسه ارائه می‌دهد بی‌آنکه پایان ماجرا را افشا کند.

چرا باید کتاب صوتی دزیره (جلد اول) را بشنویم؟

این کتاب با ترکیب روایت عاشقانه و تاریخی، فرصتی برای آشنایی با زندگی روزمره و دغدغه‌های مردم فرانسه در دوران انقلاب و پس از آن فراهم می‌کند. شخصیت‌پردازی دقیق و روایت از زاویه‌ی دید یک دختر جوان، تجربه‌ای متفاوت از تاریخ‌نگاری رسمی ارائه داده است. شنیدن این اثر، مخاطب را با فضای اجتماعی، سیاسی و خانوادگی آن عصر آشنا می‌کند و امکان همذات‌پنداری با شخصیت‌هایی را فراهم می‌آورد که در دل تحولات بزرگ تاریخی، زندگی و انتخاب‌های شخصی خود را دنبال می‌کنند.

شنیدن کتاب صوتی دزیره (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به رمان‌های تاریخی، دوست‌داران داستان‌های عاشقانه و کسانی که به شناخت فضای اجتماعی و سیاسی فرانسه در دوران انقلاب علاقه دارند، از شنیدن این کتاب لذت خواهند برد. همچنین برای کسانی که به روایت‌های زنانه و شخصیت‌محور علاقه‌مندند، این اثر انتخاب مناسبی است.

درباره آن‌ماری سلینکو

آن‌ماری سلینکو (۱ سپتامبر ۱۹۱۴ – ۲۸ ژوئیه ۱۹۸۶) رمان‌نویس اتریشی بود که از دهه‌ی ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ چندین کتاب پرفروش به زبان آلمانی منتشر کرد. او پیش از جنگ جهانی دوم در آلمان زندگی می‌کرد اما با آغاز جنگ در سال ۱۹۳۹ به همراه همسر دانمارکی‌اش به دانمارک پناه برد و سپس در سال ۱۹۴۳ دوباره مجبور شد به سوئد مهاجرت کند. رمان‌های سلینکو اغلب به فیلم تبدیل شده‌اند و به زبان‌های متعددی ترجمه شده‌اند. آخرین اثر او، «دزیره» (۱۹۵۱)، داستان دزیره کلاری، نامزد پیشین ناپلئون بناپارت و بعد ملکه‌ی سوئد و نروژ را روایت می‌کند و به خواهرش، لیزلوت که توسط نازی‌ها به قتل رسیده بود، تقدیم شده است. این رمان به ۲۵ زبان ترجمه شد و در سال ۱۹۵۴ به یک فیلم بزرگ هالیوودی با بازی مارلون براندو و ژان سیمونز تبدیل شد. از جمله رمان‌های مهم او می‌توان به «من دختری زشت بودم» (۱۹۳۷)، «فردا همه چیز بهتر خواهد بود» (۱۹۳۹)، «امروز همسرم ازدواج می‌کند» (۱۹۴۳) و «دزیره» (۱۹۵۲) اشاره کرد. فیلم‌هایی نیز براساس آثار او ساخته شده‌اند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به «Tomorrow It Will Be Better» (۱۹۳۹)، «I dag gifter sig min man» (۱۹۴۳)، «Everything Will Be Better in the Morning» (۱۹۴۸)، «Désirée» (۱۹۵۴)، «I Was an Ugly Girl» (۱۹۵۵) و نسخه‌های دیگری از «My Husband's Getting Married Today» در سال‌های ۱۹۵۶ و ۲۰۰۶ اشاره کرد. آن‌ماری سلینکو با ترکیب داستان‌سرایی جذاب و روایت‌های تاریخی، جایگاه مهمی در ادبیات آلمانی قرن بیستم پیدا کرد و آثارش همچنان مورد توجه خوانندگان و سینماگران قرار دارند.

درباره ایرج پزشکزاد

ایرج پزشکزاد در سال ۱۳۰۶ در خانواده‌ای متمول، فرهیخته و اشرافی به دنیا آمد. پدرش پزشک و مادرش از خانواده‌ای اشراف‌زاده بود. دوران کودکی و نوجوانی خود را در ایران گذراند و سپس برای ادامه تحصیل در رشته‌ی حقوق عازم فرانسه شد. پس از فارغ‌التحصیلی به ایران بازگشت و به‌عنوان قاضی و سپس در وزارت امور خارجه مشغول به کار شد و در سمت‌هایی همچون سفیر ایران در اتریش و چکسلواکی فعالیت کرد. ایرج پزشکزاد نویسندگی را از سال ۱۳۳۰ و در ۲۴سالگی آغاز کرد. او نخستین گام‌های خود را با نوشتن داستان‌های کوتاه برای مجلات و ترجمه‌ی آثاری از نویسندگان بزرگی چون ولتر و مولیر برداشت و رمان تاریخی دزیره اثر آن ماری سلینکو را به فارسی برگرداند. جدیت و تمرکز او در نویسندگی زمانی شکل گرفت که توانست در نشریه‌ی فردوسی ستونی ثابت و روزانه برای نشر طنز خود به نام «آسمون ریسمون» راه‌اندازی کند و به این ترتیب خوانندگان وفاداری پیدا کرد. پرآوازه‌ترین اثر ایرج پزشکزاد رمان «دایی جان ناپلئون» است که ابتدا بخش‌هایی از آن در نشریه‌ی فردوسی به‌صورت پاورقی منتشر شد و با استقبال بی‌نظیر مخاطبان، پزشکزاد تصمیم گرفت اثر را به شکل کامل و منسجم منتشر کند. او در حالی که به کار دیپلماتیک خود ادامه می‌داد، رمان را بازنویسی و در سال ۱۳۴۹ چاپ کرد. این اثر با طنزی بی‌نظیر، نقدهای اجتماعی و فرهنگی ظریف و شخصیت‌پردازی جذاب، به یکی از محبوب‌ترین و ماندگارترین آثار ادبی ایران تبدیل شد. رمان «دایی جان ناپلئون» نه‌تنها در ایران بلکه در ۱۵ زبان دیگر از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و روسی ترجمه و منتشر شد و مترجمانی مانند دیک دیویس تلاش کردند طنز و شیرین‌زبانی پزشکزاد را در ترجمه حفظ کنند.

علاوه‌بر دایی جان ناپلئون، پزشکزاد آثار متعدد طنزی همچون «حاج مم‌جعفر در پاریس»، «بوبول»، «ادب مرد به ز دولت اوست»، «آسمون ریسمون»، «رستم‌صولتان» و «گلگشت خاطرات» را خلق کرد. او همچنین داستان‌های تاریخی و سیاسی مانند «مروری بر واقعه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲»، «مروری در تاریخ انقلاب روسیه» و «مصدق بازمصلوب» را نوشت و در زمینه‌ی ترجمه نیز آثار متعددی از جمله «دزیره»، «شوایک سرباز پاکدل» و «ملک مقرب در جمع شیاطین» را به فارسی برگرداند. پس از انقلاب ۱۳۵۷ و اخراج از وزارت امور خارجه، پزشکزاد به فرانسه مهاجرت کرد و به روزنامه‌نگاری، نوشتن داستان طنز و ترجمه پرداخت. او عضو شورای نهضت مقاومت ملی ایران بود و ۱۰ سال سردبیری نشریه‌ی «قیام ایران» را برعهده داشت. سبک نویسندگی او با طنز هوشمندانه، شخصیت‌پردازی جذاب و نقدهای اجتماعی ظریف، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات فارسی پیدا کرده است. ایرج پزشکزاد در ۲۲ دی ۱۴۰۰ در ۹۴سالگی در لس‌آنجلس درگذشت و میراثی ماندگار از طنز در ادبیات فارسی به‌جای گذاشت.

بخشی از کتاب صوتی دزیره (جلد اول)

«اوژنی، رفتار تو باعث آبروریزی است تو می‌دانی که پرسون جوان است و خوب نیست یک دختر، در تاریکی پهلوی یک مرد جوان بنشیند. مامان هزارجور غصه دارد و لازم نیست یک غصه به آن اضافه کنی. وانگهی تو نباید فراموش کنی که دختر یک تاجر سرشناس حریر هستی. پاپا مردی محترم بود و پرسون حتی زبان فرانسه را درست حرف نمی‌زند، تو عاقبت آبروی فامیل ما را می‌ریزی.

با خودم گفتم: «چقدر حرف می‌زند.‌» بعد شمع را خاموش کردم و تا گردن زیر لحافم رفتم و باز در دل گفتم: «اگر برای ژولی یک شوهر پیدا شود من راحت می‌شوم.‌»

سعی کردم بخوابم؛ اما فکر ملاقات فردا با نمایندۀ ملت از سرم بیرون نمی‌رفت. لازم بود که به گیوتین هم فکر کنم. اغلب موقعی که به تخت‌خواب می‌روم جلوی چشمم مجسم می‌شود. آن‌وقت سرم را روی بالش فشار می‌دهم تا خاطرۀ آن را از مغز بیرون کنم؛ خاطرۀ تیغۀ گیوتین و سر بریده را... برای این‌که دو سال پیش آشپزمان ماری پنهانی از پدر و مادرم، مرا به میدان شهر برد. میان جمعیت زیادی که در اطراف گیوتین جمع شده بودند جا گرفتیم. من می‌خواستم همه جزئیات را ببینم و دندان‌هایم را روی هم فشار می‌دادم، چون به طرز عجیبی به‌هم می‌خوردند و صدا می‌کردند و صورتم درد گرفته بود. یک گاری قرمز عده‌ای از محکومین زن و مرد را به‌طرف سکوی گیوتین می‌آورد. همه آنها خوش لباس بودند؛ اما مقداری کاه کثیف به شلوارهای ابریشمی مردها و آستین زن‌ها چسبیده بود. دست‌های آنها را از پشت سر با طناب بسته بودند.»