دانلود و خرید کتاب صوتی جریان‌ های پنهان خانوادگی

کتاب صوتی جریان‌ های پنهان خانوادگی نوشتهٔ افسانه نجم آبادی و ترجمهٔ محمد سروی زرگر است. گویندگی این کتاب صوتی را فروغ حداد انجام داده و انتشارات شرکت توسعه محتوای لحن دیگر آن را پس از نشر بیدگل منتشر کرده است؛ کتابی حاوی ناگفته‌هایی از عشق و ازدواج در ایران مدرن.

درباره کتاب صوتی جریان‌ های پنهان خانوادگی

افسانه نجم آبادی در کتاب صوتی جریان‌ های پنهان خانوادگی (Familial Undercurrents) و از رهگذر روایت بی‌پردۀ ماجرای خانواده‌اش، از پیچیدگی‌های چندهمسری گفته و دگرگونی‌های عمیق و بنیادین‌ در مضامینی مانند عشق، ازدواج و زندگی خانوادگی در ایران اواسط قرن بیستم را بررسی کرده است. این کتاب که نوشتهٔ نویسندهٔ کتاب «چرا شد محو از یادِ تو نامم؟» است، نشان داده است که چگونه ایدۀ «ازدواج از سر عشق» و «تک‌همسری» در میان طبقۀ متوسط نوظهورِ شهری در تهران ایدۀ غالب شد. نویسنده با بررسی رمان‌های عاشقانه، روزنامه‌ها، نمایشنامه‌ها و سایر آثار ادبی و همچنین تاریخ‌نگاری اشیایی مانند لباس عروسی، نامه‌‌‌های عاشقانه و عکس‌های خانوادگی و همچنین دگرگونی‌ معماری شهر تهران نشان داده است که چگونه «تشکیل خانواده‌ با محوریت زن‌و‌شوهر» بدل به انگارۀ ازدواج ایدئال می‌شود؛ در نتیجه خانواده‌های زَناشوهری جای خانواده‌های چندنسلی پیشین را می‌گیرد و طی یک نسل چندهمسری که رویه‌ای است علنی و مقبول، بدل به تابو می‌شود و همین است که مردانی همچون پدرش را وامی‌دارد ازدواج دومشان را از دیگران مخفی نگه دارند. افسانه نجم‌ آبادی، مدت کوتاهی پس از درگذشت پدرش درمی‌یابد که او در خفا برای بار دوم تشکیل خانواده داده و خودش هم خواهری دارد که از وجودش بی‌خبر بوده است. این اتفاق تبدیل به ایدۀ اصلی کتاب صوتی حاضر شده است.

شنیدن کتاب صوتی جریان‌ های پنهان خانوادگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ناداستان درمورد عشق و ازدواج در ایران مدرن پیشنهاد می‌کنیم.

درباره افسانه نجم آبادی

افسانه نجم آبادی در سال ۱۳۲۵ به دنیا آمد. او نظریه‌پرداز و تاریخ‌نگاری ایرانی - امریکایی و استاد دانشگاه هاروارد در رشتۀ مطالعات زنان بوده است. او در ۲۱سالگی به کالج رادکلیف واقع در ایالات متحده راه پیدا کرد و در رشتۀ فیزیک به تحصیل پرداخت. پس از پایان مقطع کارشناسی‌ارشد در این رشته از تحصیل بازنایستاد و به مطالعات اجتماعی روی آورد. در سال ۱۳۶۳ در دانشگاه منچستر به درجهٔ دکتری در رشتهٔ جامعه‌شناسی رسید. پس از یک دهه تدریس در دپارتمان مطالعات زنان در کالج بارنارد در نیویورک، در سال ۱۳۸۰ به دانشگاه هاروارد راه یافت و به‌عنوان استاد تاریخ و مطالعات زنان در این دانشگاه مشغول به تدریس شد و سپس عضو هيئت‌علمی گروه مطالعات زنان، جنسیت و سکسوالیته در این دانشگاه شد؛ همچنین یکی از دبیران اصلی دانش‌نامۀ شش‌جلدی زنان و فرهنگ اسلامی شد. پژوهش‌‌های اخیر این پژوهشگر ایرانی بیشتر بر روی بررسی شیوه‌های تاریخ‌نگاری جنسیت و سکسوالیته در تاریخ ایرانِ قرن نوزدهم و دوران معاصر متمرکز بوده است. افسانه نجم‌آبادی تألیفات و پژوهش‌های بسیاری به زبان انگلیسی و فارسی منتشر کرده است. کتاب او با عنوان «زنان سیبیلو و مردان بی‌ریش: نگرانی‌های جنسیتی در مدرنیتهٔ ایرانی» یکی از مهم‌ترین آثار او است که با نگاهی جدید به تغییر مقولات جنسیت و تمایلات جنسی بر اثر مدرنیته در عصر قاجار می‌پردازد. از این مورخ در «نشر بیدگل» مجموعه مقالاتی در کتاب «چرا شد محو از یادِ تو نامم؟» با ترجمۀ «شیرین کریمی» منتشر شده است. بحث غالب مقالات حاضر در این کتاب، بازخوانی دوبارۀ تاریخ برای یافتن ردّونشان زنان در تاریخ معاصر ایران و همچنین بررسی بازنمایی‌های میل زنان در داستان‌های شناخته‌شدۀ ایرانی است. کتاب «جریان‌ های پنهان خانوادگی» (ناگفته‌هایی از عشق و ازدواج در ایران مدرن) نیز نوشتهٔ افسانه نجم آبادی است. بیوگرافی کامل افسانه نجم آبادی را می‌توانید در سایت طاقچه مطالعه کنید.

درباره محمد سروی زرگر

محمد سروی زرگر متولد ۱۳۶۰، پژوهشگر، مترجم و مدرس دانشگاه است. او فارغ‌التحصیل دکترای علوم اجتماعی با گرایش جامعه‌شناسی سیاسی از دانشگاه دوئسبورگ - اسن (آلمان) است. از جمله فعالیت‌های او می‌توان به تألیف کتاب «از فرنگ‌نگاری تا غرب‌نگاری: مطالعه‌ای در تاریخ سینمای ایران» و «صورت‌بندی‌های گفتمانی غرب در بین روشنفکران ایران» (انتشارات لوگوس برلین) و همچنین ترجمهٔ «بازخوانی سفرنامه‌های اروپایی ایرانیان در عصر قاجار» و «جریان‌های پنهان خانوادگی» اشاره کرد.

بخشی از کتاب صوتی جریان‌ های پنهان خانوادگی

«ادبیات داستانی تنها حوزه‌ای نبود که مضامین مربوط به وضعیت هولناک زنان و ازدواج اجباری و کودک‌همسری در آن صورت‌بندی شده است. به علاوه این مضامین در دهه‌های ۱۳۰۰ و ۱۳۱۰ تازگی نداشتند. به‌هرحال، اکثر نقدهای اجتماعی - سیاسی اواخر قرن نوزدهم که در قالب ژانرهای متنوعی از جمله داستان نوشته شده بودند، پیشاپیش عقب‌ماندگی سیاسی و فرهنگی کشور و وضعیت زنان را به نحوی به هم ربط داده بودند. اما دو تفاوت عمده در اینجا به چشم می‌خورد؛ در دهه‌های آغازین قرن بیستم جمعیت عظیمی از افراد کتابخوان در ایران وجود داشت که مدام هم بر آن افزوده می‌شد و زنان را هم در بر می‌گرفت. به علاوه این آثار، رمان‌هایی کوتاه بودند که اغلب در ابتدا به صورت دنباله‌دار در روزنامه‌ها منتشر، و سپس در قالب کتاب‌های نسبتاً ارزان چاپ می‌شدند. لذا این آثار دردسترس‌تر بودند و بین خوانندگان بیشتری توزیع می‌شدند.»