کتاب گوژپشت نتردام

رمان گوژپشت نتردام (The Hunchback of Notre-Dame) یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار ویکتور هوگو و از برجسته‌ترین رمان‌های رمانتیسم است. تاکنون آثار سینمایی بسیاری با اقتباس از این شاهکار، از جمله انیمیشنی با همین نام از شرکت والت دیزنی، ساخته شده‌ است. این کتاب داستان شخصیتی به نام کازیمودو، ناقوس‌زن کلیسای نتردام، را روایت می‌کند؛ مردی که به‌خاطر اندام خمیده و چهره‌ی نامتعارفش از جامعه طرد شده و در انزوا زندگی می‌کند. آشنایی او با دختر کولی‌ای به نام اسمرالدا، نقطه‌عطفی در زندگی‌اش رقم می‌زند و آغازگر داستانی عاشقانه و تأثیرگذار می‌شود. این اثر همچنین تصویری واقع‌گرایانه از وضعیت اجتماعی پاریس در قرن پانزدهم را به خواننده ارائه می‌دهد.

انتشارات جامی این کتاب را با ترجمه‌ی روان اسفندیار کاویان منتشر کرده و نسخه‌ی الکترونیکی آن را می‌توانید از طاقچه خریداری و دانلود کنید.

درباره‌ی کتاب گوژپشت نتردام

رمان گوژپشت نتردام اثر ویکتور هوگو نخستین‌بار در ۱۶ مارس ۱۸۳۱ در فرانسه منتشر شد. این اثر بلافاصله مورد توجه مردم قرار گرفت و به‌سرعت به زبان‌های متعدد ترجمه شد.

داستان در شهر پاریس و در سال ۱۴۸۲ رخ می‌دهد. این رمان علاوه‌بر روایت تراژیک عشق و رنج شخصیت‌هایی چون «کازیمودو»، ناقوس‌زنی ناقص‌الخلقه، «اسمرالدا»، دختر زیبای کولی، و «کلود فرولو»، رئیس شماس‌های کلیسای نتردام، تصویری جامع از وضعیت جامعه آن زمان ارائه می‌دهد. در واقع، رمان گوژپشت نتردام در قالب یک داستان عاشقانه، به‌طرز هنرمندانه‌ای مسائل سیاسی، اجتماعی و مذهبی زمان خود را نیز بازتاب می‌دهد.

رمان گوژپشت نتردام تصویری چند جانبه از همه‌ی اقشار جامعه را ارائه می‌دهد؛ از اشراف و روحانیون تا کولی‌ها، گدایان و کارگران ساده. به عبارت دیگر، ویکتور هوگو در این اثر تنها به زندگی طبقات بالای جامعه اکتفا نمی‌کند، بلکه به روایت سرگذشت فرودستان، طردشدگان و کسانی می‌پردازد که صدایشان کمتر شنیده می‌شود. این تنوع اجتماعی نه‌تنها به عمق روایت می‌افزاید، بلکه خواننده را با نابرابری، تعصبات دینی و بی‌عدالتی‌های رایج آن زمان آشنا می‌کند.

از جمله مضامین اصلی رمان گوژپشت نتردام می‌توان به عشق نافرجام، تبعیض اجتماعی، تعصبات مذهبی و تقابل بین زیبایی ظاهری و حقیقت درونی اشاره کرد.

جالب است بدانید رمان گوژپشت نتردام نقش مهمی در نجات و بازسازی کلیسای نتردام داشت. ویکتور هوگو با توصیفی زیبا و دقیق از معماری گوتیک کلیسا، اهمیت تاریخی آن را برجسته کرد و محبوبیت رمان باعث جلب توجه مردم و مسئولان به وضعیت نابسامان کلیسا شد، که در نهایت به آغاز پروژه بازسازی آن در قرن نوزدهم انجامید.

خلاصه داستان گوژپشت نتردام

کازیمودو، گوژپشتی است که به علت ظاهر متفاوتش در نوزادی رها می‌شود و توسط کلود فرولو، کشیشی خشک‌مقدس، در کلیسای نتردام پاریس به سرپرستی گرفته می‌شود. سال‌ها بعد، گوژپشت در جشن خیابانی «احمق‌ها» در پاریس شرکت می‌کند. در این جشن، دختری کولی به نام اسمرالدا با رقص دل‌فریبش نگاه بسیاری را به خود جلب می‌کند. در میان تماشاگران، کلود فرولو، همان کشیشی که کازیمودو را در کلیسای نتردام بزرگ کرده بود، با دیدن اسمرالدا دلباخته‌ی او می‌شود.

فرولو که نمی‌تواند میان باورهای مذهبی‌اش و هوس وسواس‌گونه‌اش به اسمرالدا تعادل برقرار کند، از کازیمودو می‌خواهد که به او کمک کند تا شبانه اسمرالدا را برباید. اما نقشه‌‌اش به شکست می‌انجامد. کازیمودو دستگیر می‌شود و در میدان عمومی به‌عنوان مجازات شلاق می‌خورد و مورد تمسخر مردم قرار می‌گیرد. درست همان‌جایی که همه به او می‌خندند، اسمرالدا با قمقمه‌ای که به کمر خود بسته است، به او مقداری آب می‌دهد. همین محبت کوچک و صادقانه، قلب زخم‌خورده‌ی کازیمودو را برای همیشه به بند او درمی‌آورد.

در ادامه، زمانی که فرولو متوجه می‌شود اسمرالدا دلباخته‌ی فوبوس، یک افسر جوان خوش‌چهره است، آتش حسادت و خشم در وجودش شعله‌ور می‌شود. با نقشه‌ای پلید، او تلاش می‌کند فوبوس را به قتل برساند و اسمرالدا را به اتهام قتل و جادوگری به دادگاه بکشاند. اما کازیمودو او را از چنگ قانون ناعادلانه می‌رهاند و در کلیسای نتردام مخفی می‌کند.

کازیمودو درگیر عشقی عمیق، یک‌طرفه و بی‌چشم‌داشت به اسمرالدا می‌شود؛ عشقی آمیخته با شرافت و ازخودگذشتگی که در تضاد کامل با میل تملک‌گرایانه‌ی فرولو نسبت به او قرار می‌گیرد.

چرا باید کتاب گوژپشت نوتردام را بخوانیم؟

گوژپشت نتردام فقط یک داستان عاشقانه یا تراژدی نیست. این رمان، نویسنده را به کوچه‌پس‌کوچه‌های پاریس قرن پانزدهم می‌برد و داستانی را برای او روایت می‌کند که در آن مفاهیمی مانند عشق، تبعیض، تعصب و قدرت در هم تنیده شده‌اند.

گوژ پشت نتردام خواننده را به تماشای پیچیدگی‌های روح انسان دعوت می‌کند و با روایت عشقِ یک‌سویه‌ و بی‌چشم‌داشت، رنجِ طردشدگی، تبعیض‌ها و فساد جامعه، به اثر بُعدی انسانی و تاریخی می‌بخشد و مخاطب را تا پایان با خود همراه می‌سازد. ترجمه‌ی اسفندیار کاویان که توسط انتشارات جامی منتشر شده است، با نثری روان، دقیق و وفادار به متن اصلی اثر، امکان ارتباطی روشن و بی‌واسطه را برای خواننده‌ی فارسی‌زبان فراهم کرده است.

کتاب گوژپشت نتردام را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

رمان گوژپشت نتردام از برجسته‌ترین آثار مکتب رمانتیسم و انتخابی ایده‌آل برای علاقه‌مندان به ادبیات کلاسیک، تاریخ، رمان‌های عاشقانه و موضوعات اجتماعی است. همچنین، منبعی ارزشمند برای دانشجویان و پژوهشگران ادبیات به شمار می‌رود. این اثر ضمن ارائه‌ی داستانی عاشقانه، به شکلی هنرمندانه به موضوعات اجتماعی، اخلاقی و انسانی می‌پردازد و خوانندگان را به تفکر وا‌می‌دارد.

به طور خلاصه، گوژپشت نوتردام داستانی است که هم سرگرم‌کننده است و هم سوالاتی درباره‌ی عشق، عدالت و تضاد بین ظاهر و باطن مطرح می‌کند. بنابراین، مخاطبانی که با اقتباس‌های سینمایی و نمایشی این اثر آشنایی دارند نیز با مطالعه‌ی نسخه‌ی اصلی، می‌توانند به درک عمیق‌تری از مضامین و پیام‌های نهفته در داستان دست یابند.

درباره‌ی ویکتور هوگو؛ نویسنده گوژپشت نتردام

ویکتور هوگو، نویسنده و شاعر برجسته‌ی فرانسوی، در سال ۱۸۰۲ در شهر بزانسون متولد شد. پدرش از افسران ارتش ناپلئون بود و همین موجب شد او از کودکی در جریان مشکلات سیاسی و اجتماعی کشورش قرار بگیرد. او ابتدا تحصیلاتش را در رشته‌ی حقوق آغاز کرد، اما خیلی زود مسیر ادبی را در پیش گرفت و به یکی از چهره‌های پیشرو در جنبش رمانتیسم فرانسه تبدیل شد.

هوگو ابتدا با مجموعه اشعار و نمایشنامه‌هایش در دنیای ادبیات شناخته شد، اما شهرت جهانی‌اش بیش از هر چیز مدیون رمان‌های درخشان او از جمله گوژپشت نتردام، بینوایان و مردی که می‌خندد است. ویکتور هوگو علاوه بر نویسندگی، در عرصه‌ی سیاست نیز فعالیت داشت و به دلیل مخالفت با دیکتاتوری ناپلئون سوم، سال‌ها در تبعید زندگی کرد. آثار او با نگاهی عمیق به انسان و جایگاه او در جامعه، بی‌عدالتی‌های دوران خود را به تصویر می‌کشد.

پس از سقوط ناپلئون سوم در ۱۸۷۰، هوگو به‌عنوان چهره‌ای ملی به پاریس بازگشت. او در ۸۳ سالگی درگذشت و مراسم تشییع پیکرش با حضور میلیونی مردم، به یکی از باشکوه‌ترین خاکسپاری‌ها در تاریخ فرانسه تبدیل شد.

جوایز و افتخارات

رمان گوژپشت نتردام، اثر ویکتور هوگو، هنگام انتشار در سال ۱۸۳۱ موفق به دریافت جایزه‌ای نشد، چراکه در آن زمان نظام جوایز ادبی مانند امروز مرسوم نبود. بااین‌حال، این اثر به‌سبب تأثیر فرهنگی و ادبی عمیق خود، در گذر زمان مورد تحسین گسترده قرار گرفته است. برای مثال، انیمیشن دیزنی که در سال ۱۹۹۶ بر اساس این رمان ساخته شد، در جوایز گلدن گلوب نامزد چند جایزه شد و در جوایز آنی (Annie Awards) نیز جوایزی دریافت کرد.

نکوداشت‌های کتاب

رمان گوژپشت نوتردام از زمان انتشار، با تحسین‌ها و نقدهای مثبت فراوانی از سوی خوانندگان و نشریات معتبر روبه‌رو شده است. در ادامه، چند نمونه از این بازخوردها را می‌خوانید:

• «در مجموع، گوژپشت نتردام رمانی قدرتمند و تأثیرگذار است که مدت‌ها پس از پایان، در ذهن خواننده باقی می‌ماند.» (آمازون)
• «گوژپشت نتردام شاهکاری جاودانه است؛ با شخصیت‌هایی عمیق و ملموس و توصیف‌هایی خیره‌کننده از پاریس.» (گودریدز)
• «اثر ویکتور هوگو، داستانی سرشار از احساس را روایت می‌کند و یکی از بهترین رمان‌هایی است که تا به‌حال نوشته شده است.» (گاردین)

جملاتی از کتاب گوژپشت نتردام

 بامداد روز ششم ژانويه ۱۴۸۲ که آهنگ ناقوس‌ها مردم را از خواب بيدار می‌کرد، عيد پادشاهان و جشن ديوانگان باهم مصادف شده بود. مردم با شادی و نشاط فراوانی‌منتظر نمايش مذهبی بودند. اين نمايش به‌قدری افتضاح‌آميز و مسخره بود که کشيشان روم به آن اعتراض کرده می‌خواستند آن جشن را تحريم نمايند. پس از تلاش بسيار، سرانجام دارالفنون پاريس به تمام کليساهای فرانسه ابلاغ کرد که ديگر کسی حق برگزاری جشن ديوانگان را ندارد، در حالی‌که در نظر روحانيون پاريس اين جشن يکی از اعياد بزرگ و مقدس بود و کسانی را که منکر آن بودند، با حقارت و پستی می‌نگريستند. اهميت جشن ديوانگان برای مردم پاريس همين بس که يکی از بزرگان اواخر قرن پانزدهم گفته است: جشن ديوانگان از عيد روح‌القدس کمتر نيست!

بديهی است ممنوع نمودن چنين جشنی کار آسانی نبود و نمی‌شد ابنا کليسا را از انجام آن باز داشت. در آن روز غوغا و هياهوی عجيبی بود.در کوچه و بازار مردم را به تماشا دعوت کرده بودند. همه جا را آذين بسته و آتش بازی باشکوهی شروع شده بود. مردم بيچاره و تهيدستی که کفش و کلاه‌شان مندرس و پاره‌پاره بود بيشتر متوجه چراغانی بودند. کاخ دادگستری که محل نمايش بود از انبوه جمعيّت موج می‌زد. همه به آن‌سو می‌آمدند، زيرا می‌دانستند که سفير فلاندر هم به آن مکان خواهد آمد.

گروه تماشاچيان همچون دريای خروشانی به ميدان جلو عمارت می‌آمدند. سالن بزرگ و زيبای ساختمان با حجاری‌های عالی استادان چيره‌دست تزيين يافته و ميز بزرگی از سنگ مرمر در وسط آن قرار داشت. در انتهای سالن چند نفر سرباز پاس می‌دادند و بازيگران خود را برای نمايش آماده می‌ساختند.

گروه بسياری از مردم پيش از دميدن آفتاب به آنجا آمده و از سرما می‌لرزيدند و آنها که زرنگ‌تر بودند، تمام شب را در جلو پلکان گذرانيده بودند تا جای راحت و بهتری به‌دست آورند.