کتاب زندگی حسینی

کتاب زندگی حسینی نوشتهٔ محمدرضا زائری است. این کتاب را انتشارات نشر معارف منتشر کرده است.

درباره کتاب زندگی حسینی

پیشوایان ما در مناسبت‌های مختلف بر شیوه‌های رفتاری اهل‌بیت و آداب زندگی روزمره این بزرگواران تأکید داشته‌اند و در تعالیم خود، همواره به سبک و روش آن‌ها توصیه کرده‌اند. این کتاب با هدف هدایت زندگی به سبک زندگی معصومان نوشته شده است.

کتاب زندگی حسینی از یک مقدمه و ۲۰ یادداشت تشکیل شده است که عبارت‌اند از: «فرهنگ عاشورایی؛ نگاهی گذرا به سبک زندگی دینی در ایام محرم»، «مأموریت: زنده داشتن مکتب اهل‌بیت علیه‌¬السلام»، «شما چند نفر هستید؟ (استراتژی اسلام اجتماعی: «جماعت» در مقابل «جمعیت»)»، «روضه‌های ساده‌ٔ خانگی»، «سبک زندگی ماست»، «خون خدا در رگ جامعه»، «مغز «نیت» در پوسته‌ٔ «عمل»»، «امر ما را احیا کنید!»، «امر ما این‌گونه احیا می‌شود؛ به پشت سر نگاه کن»، «همه می‌توانند مکتب اهل‌بیت علیهم‌¬السلام را زنده کنند حتی شما دوست عزیز!»، «تاریخ و جغرافیایی به‌ وسعت انسان و جهان (در حاشیۀ فتوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تحریم ناسزاگویی به صحابه و همسران پیامبر)»، «فرماندۀ مطیع سربـاز مطیع می‌خواهد!»، «مصباح دعا در زجاجۀ خیمه»، «زندگی در ترازوی حکمت (در حاشیۀ تجربۀ برنامۀ رمضانی «شب‌های روشن»)»، «دوستت دارم! به‌خاطر امام‌ حسین علیه‌السلام (در استقبال از پیاده‌روی اربعین)»، «عاشورا مهم‌ترین دلیل برای ضرورت غیبت است (گفت‌وگو با متفکر برجستۀ مغرب، سید اِدریس هانی)» و «خیر سرمان منتظر آقاییم!»

خواندن کتاب زندگی حسینی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به زندگی حسینی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زندگی حسینی

«مکتب متعالی و حیات‌بخش اسلام، از آغاز حیات خویش، حضوری پویا و زنده در متن اجتماع را برای پیروان حریمش رقم زد و ایشان را از هرگونه انزوا و پراکندگی برحذر داشت. امر «أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی‌ وَ فُرادی‌» که سرمشق قیام الهی امام و انقلاب اسلامی امت ما بود، به تأیید «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْکمْ وَ یثَبِّتْ أَقْدامَکم» مسیر و جهت پویایی و تلاش اجتماعی انسان‌هایی را مشخص می‌کند که براساس آموزه‌هایی چون «من أصبح و لم یهتمّ بأمور المسلمین فلیس بمُسلم»، نمی‌توانند بی‌تفاوت و بی‌اعتنا از کنار مسائل اجتماعی بگذرند.

چنین است که این دین «اجتماعی» زنده و باتحرک، در طول قرن‌ها همچنان پاینده و مستحکم برقرار ماند و هم کتاب آسمانی‌اش به مصداق «إنّ هذا القرآن فی کلّ زمانٍ غضٌّ جدید» همچنان و تا روز قیامت کتاب روز است و هم امام و پیشوایش، «امام زمان» و حجت بر همۀ بندگان که «صاحب هذا الامر یتردّدُ بینهم، بمشی فی أسواقهم و یطأ فرشهم» .

در چنین دیدگاه و مکتبی که به تقدیر و سنت الهی، همواره با یاران و همراهان اندک، آیین خود را برپا نگه داشته است، شمارگان و تعداد پیروان، ملاک ارزیابی این حضور اجتماعی نیست و نقش و حضور اجتماعی را شمارۀ حاضران رقم نمی‌زند؛ بلکه چون همۀ موضوعات اعتقادی و الهی دیگر، «کیفیت» بر «کمیت» و «چگونگی» بر «چندگانگی» رجحان می‌یابد، گاه تنی چند اندک و کم‌شمار، جهانی به‌شمار می‌روند. آمدنشان، آمدن جهانی است و «جهانی است بنشسته در گوشه‌ای» و رفتنشان که «ثلمه» است، «از شمار دو چشم یک تن کم، وز شمار خرد هزاران بیش» خوانده می‌شود.

بدین‌گونه، قرآن کریم با تعلیم «إِنَّ إِبْراهیمَ کانَ أُمَّةً» مکتبی می‌سازد که پیروانش شهید بهشتی را یک ملت می‌دانند؛ چراکه «ِإِنْ یکنْ مِنْکمْ عِشْرُونَ صابِرُونَ یغْلِبُوا مِائَتَینِ» و... و همچنان، هر یک نفر انسان متعهد و معتقد، می‌تواند هزار و هزاران و میلیون‌ها نفر باشد.

این استراتژی جمعیت کم‌شمار دین برای جبران شمارگان محدود است. در دنیایی که باید برای اثبات حقانیت و ماندن، تلاش کرد و به جهادی بزرگ با همۀ لوازم آن متعهد بود: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة» . امروز و در شرایط اجتماعی جدید، ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، برای ماندن و نتیجه‌گرفتن نمی‌توانیم هرکدام فقط یک نفر باشیم. جهاد ما این است که هریک تاآنجاکه می‌توانیم، خود را به‌شمارگان بیشتری تکثیر کنیم و این تبیین حقیقتی است که در آموزش‌های اجتماعی اسلام، به‌عنوان استراتژی «جماعت درمقابل جمعیت» وجود دارد.

مؤمنان آگاه و هوشیار و معتقد که با اخلاص و بصیرت قدم در راه گذاشته‌اند، خود «جماعت» خوانده می‌شوند و این همان جماعتی است که باید بدان ملتزم بود و از آن نباید جدا شد. اگر بخواهیم هرکدام یک نفر باشیم، شکست و نابودی ما حتمی است؛ چراکه در جبهۀ مقابل، عده و عُدّۀ فراوان‌تر با همراهی شیاطن صف کشیده است. جبران این تعداد کم، تنها با تقویت کیفی آن ممکن است.»