کتاب جمهوری گابن

کتاب جمهوری گابن نوشته احمد علامه فلسفی است. این کتاب درباره کشور جمهوری گابن است. این کتاب برای علاقه‌مندان به کشورشناسی منتشر شده است.

درباره کتاب جمهوری گابن

جمهوری گابُن ، کشوری است واقع در غرب آفریقای مرکزی، که در کنار خلیج گینه و در سواحل شرقی اقیانوس اطلس قرار گرفته‌است و با کشورهای جمهوری کنگو، کامرون و گینه استوایی همسایه است. شهر «لیبرویل» پایتخت گابن است و از دیگر مراکز پرجمعیت آن می‌توان به بندر «جنتیل» و «فرانسویل» اشاره کرد.

مساحت این کشور برابر ۲۶۷٬۷۴۵ کیلومتر مربع است که از این بابت هفتاد و ششمین کشور جهان به‌شمار می‌آید. پایتخت این کشور، شهر لیبرویل، از مهم‌ترین شهرهای گابن، ، فرانسویل ، اویم و موآندا را می‌توان نام برد.

این کشور در محیط خشک دو هزار و ۵۵۱ کیلومتری خود از سمت شمال به طول ۳۵۰ کیلومتر با گینه و به طول ۲۹۸ کیلومتر با کامرون و از سمت شرق و جنوب به طول ۱۹۰۳ کیلومتر با جمهوری کنگو مرز مشترک دارد. همچنین، طول خطوط ساحلی گابن با اقیانوس اطلس به ۸۸۵ کیلومتر می‌رسد.

این سرزمین به دلیل هم جواری با خط استوا در تمام طول سال آب و هوایی گرم و مرطوب و در سواحل آب هوایی اقیانوسی دارد. بارش مناسب باران در اغلب نقاط گابن موجب سرسبزی آن شده‌است ولی پربارش‌ترین مناطق گابن در بخش‌های جنوبی و غربی قرار دارند.

گابن سرزمین نسبتاً همواری است به‌طوری‌که پست‌ترین نقطه آن در ساحل اقیانوس اطلس و بلندترین نقطه آن در قله «ایبونجی» حدود ۱۵۷۵ متر ارتفاع دارد. این کشور پر از عجایب و ویژگی‌های خاص است که در این کتاب با آن‌ها آشنا می‌شوید.

خواندن کتاب جمهوری گابن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به کشورشناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جمهوری گابن

لئون مبا طی کودتایی در ۱۹۶۴ سرنگون شد، اما بعدا به دست سربازان فرانسوی به قدرت بازگردانده شد. در سال ۱۹۶۷ م پس از مرگ لئومبا (اولین رئیس جمهور گابن) آلبرت برنارد بونگو به ریاست جمهوری رسید وی پس از مدتی کیش مسیحی را تغییر داد و اسلام را اختیار نمود و نام خود را به عمر تبدیل نمود و راهی سفر حج شد. با وجود آنکه ۳۰% مردم گابن مسلمان هستند این کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی می باشد. مسلمانان در برپائی مراسم مذهبی و تبلیغات اسلامی از آزادی خوبی برخوردارند و در امور سیاسی، اداری و نظامی نفوذ خوبی دارند.

عمر بونگو، سیاستهای غرب گرایانهٔ خود را تحت رهبری جانشینی لئون مبا ادامه داده است. اعتصابات و تظاهرات به طرفداری از دموکراسی، و به دنبال آن شورشهای ضد دولتی در ۱۹۹۰ فرانسه را واداشت تا برای برقراری مجدد نظم به این کشور سرباز بفرستد. در سال ۱۹۹۰ م گابون جزئی از کنگو فرانسه شد. رییس جمهور عمر بونگو، دولتی انتقالی را انتصاب کرد و برپایی نظام چند حزبی را آزاد اعلام نمود.

این کشور از سال ۱۹۶۴ شاهد جنگ خارجی و داخلی یا کودتا نبوده‌است اما عدم گردش قدرت در آن مشاهده می‌شود. «عمر بونگو»، حدود ۴۱ سال یعنی تا زمان مرگش در سال ۲۰۰۹ قدرت را در این کشور در دست داشت و پس از او پسرش علی بونگو در انتخاباتی بحث‌برانگیز به قدرت رسید.