کتاب گفتگو با موسولینی

کتاب گفتگو با موسولینی با عنوان اصلی Mussolinis Gespräche mit Emil Ludwig نوشتهٔ «امیل لودویگ» و ترجمهٔ «مهدی تدینی» که جزو مجموعهٔ ایدئولوژی‌پژوهی است، توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه در سال ۱۴۰۳ (چاپ سوم) منتشر شده است. این اثر مجموعه‌ای از مصاحبه‌های عمیق و مستند با «بنیتو موسولینی»، رهبر فاشیست ایتالیا در سال ۱۹۳۲ میلادی است که به‌دست یکی از مشهورترین نویسندگان و روزنامه‌نگاران اروپایی قرن بیستم انجام شده است. کتاب حاضر به بررسی ابعاد شخصیتی، اندیشه‌ها و سیاست‌های موسولینی پرداخته و در قالب گفت‌وگو، تصویری دست‌اول از ذهنیت و جهان‌بینی او ارائه داده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب گفتگو با موسولینی اثر امیل لودویگ

کتاب «گفت‌وگو با موسولینی» ناداستانی مستند است که در قالب مصاحبه‌های پی‌درپی میان «امیل لودویگ» (Emil Ludwig) و «بنیتو موسولینی» (Benito Mussolini) شکل گرفته است. این کتاب در سال ۱۹۳۲، زمانی که موسولینی در اوج قدرت و دیکتاتوری خود قرار داشت، نوشته شده و به‌نوعی سندی زنده از فضای سیاسی و فکری ایتالیا و اروپا در آستانهٔ تحولات بزرگ قرن بیستم به شمار می‌آید. ساختار کتاب مبتنی بر گفت‌وگوهای مستقیم است و نویسنده با پرسش‌های دقیق و گاه چالش‌برانگیز تلاش می‌کند لایه‌های پنهان شخصیت و اندیشه‌های موسولینی را آشکار کند. این اثر نه‌تنها به زندگی و سیر تحول فکری موسولینی می‌پردازد، بلکه زمینه‌های تاریخی، اجتماعی و سیاسی شکل‌گیری فاشیسم در ایتالیا و اروپا را نیز به تصویر می‌کشد. کتاب با نگاهی تحلیلی و روان‌شناختی، موسولینی را در مقام یک رهبر سیاسی و انسانی پیچیده بررسی می‌کند و همزمان، دغدغه‌های نویسنده دربارهٔ آیندهٔ اروپا و خطرات دیکتاتوری را بازتاب می‌دهد. قالب کتاب، گفت‌وگو و روایت است و خواننده را به قلب یکی از مهم‌ترین برهه‌های تاریخ معاصر می‌برد. این اثر نخستین‌بار در سال ۱۹۳۲ میلادی روانهٔ بازار کتاب جهان شده است.

خلاصه کتاب گفتگو با موسولینی

کتاب شامل مجموعه‌ای از مصاحبه‌های عمیق و چندوجهی است که «امیل لودویگ» طی چند روز در سال ۱۹۳۲ با «بنیتو موسولینی» در کاخ ونیز رم انجام داده است. این گفت‌وگوها، موسولینی را در اوج قدرت و پس از تثبیت دیکتاتوری‌اش به تصویر می‌کشند و می‌کوشند از خلال پرسش‌های مستقیم و گاه تند، به لایه‌های پنهان شخصیت و اندیشه‌های او نفوذ کنند. در این مصاحبه‌ها، موسولینی دربارهٔ دوران کودکی و فقر، تأثیر خانواده و محیط بر شکل‌گیری شخصیتش، تجربه‌های زندان و سربازی و مسیر پرفرازونشیب ورودش به سیاست سخن می‌گوید. او از سوسیالیسم انقلابی تا رهبری فاشیسم، مسیر فکری و عملی خود را شرح می‌دهد و به تضادها و دگردیسی‌های شخصیتی‌اش اشاره می‌کند. موسولینی دربارهٔ نقش جنگ، انقلاب، روزنامه‌نگاری و قدرت در زندگی‌اش صحبت و دیدگاه‌هایش را دربارهٔ حکومت، دموکراسی، آزادی، نظم و نقش رهبر در جامعه بیان می‌کند. «امیل لودویگ» در بخش‌هایی از کتاب، با طرح پرسش‌هایی دربارهٔ خشونت سیاسی، سرکوب مخالفان، سانسور مطبوعات و مجازات اعدام، موسولینی را به چالش می‌کشد و تلاش می‌کند مرز میان اندیشه و عمل او را روشن کند. موسولینی نیز با صراحت و گاه با طنز به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد و از فلسفهٔ قدرت، ضرورت نظم و نقش دیکتاتور در تاریخ دفاع می‌کند. این کتاب به مقایسهٔ موسولینی با شخصیت‌هایی همچون ناپلئون، سزار و بیسمارک می‌پردازد و جایگاه او را در تاریخ معاصر اروپا بررسی می‌کند. در مجموع، این اثر تصویری زنده و چندلایه از ذهنیت و جهان‌بینی موسولینی ارائه می‌دهد و همزمان، دغدغه‌های نویسنده دربارهٔ آیندهٔ اروپا و خطرات دیکتاتوری را بازتاب می‌دهد.

چرا باید کتاب گفتگو با موسولینی را بخوانیم؟

کتاب حاضر فرصتی نادر برای مواجههٔ مستقیم با افکار و جهان‌بینی یکی از مهم‌ترین و بحث‌برانگیزترین رهبران قرن بیستم فراهم می‌کند. «گفت‌وگو با موسولینی» نه‌تنها به شناخت شخصیت و اندیشه‌های موسولینی کمک می‌کند، بلکه زمینه‌های تاریخی و اجتماعی شکل‌گیری فاشیسم را نیز روشن می‌سازد. خواننده با مطالعهٔ این اثر می‌تواند از خلال پرسش و پاسخ‌های صریح، به پیچیدگی‌های قدرت، سیاست و روان‌شناسی رهبران سیاسی پی ببرد و درک عمیق‌تری از تحولات اروپا در آستانهٔ جنگ جهانی دوم به دست آورد. این کتاب نمونه‌ای ارزشمند از مصاحبه‌نگاری و مستندسازی تاریخ شفاهی است که به‌واسطهٔ حضور دو چهرهٔ برجسته، اهمیت ویژه‌ای یافته است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر، پژوهشگران علوم سیاسی، دانشجویان جامعه‌شناسی و کسانی که دغدغهٔ شناخت ریشه‌های فاشیسم و دیکتاتوری دارند، مفید است؛ همچنین برای کسانی که به تحلیل شخصیت‌های تاریخی و رهبران سیاسی علاقه‌مند هستند یا به‌دنبال فهم عمیق‌تر از تحولات اروپا در قرن بیستم هستند.

درباره امیل لودویگ

امیل لودویگ (Emil Ludwig) زادهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۱۸۸۱، در ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۸ درگذشت. او نویسنده و خبرنگاری آلمانی با نام اصلی «امیل کوهن» بود. هرچند در محیطی غیرمذهبی رشد کرد و هرگز تعمید نگرفت، پس از قتل «والتر راتنو» در سال ۱۹۲۲، هویت یهودی خود را با صراحت پذیرفت و بر آن تأکید کرد. او در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد، اما مسیر حرفه‌ای خود را به نویسندگی تغییر داد. فعالیت ادبی او با نگارش نمایشنامه، رمان و کار روزنامه‌نگاری آغاز شد. در سال ۱۹۰۶ به سوئیس مهاجرت کرد و در جریان جنگ جهانی اول به‌عنوان خبرنگار خارجی روزنامهٔ «برلینر تاگ‌بلات» در وین و استانبول فعالیت داشت. امیل لودویگ در سال ۱۹۳۲ تابعیت سوئیس را دریافت و بعدها در ۱۹۴۰ میلادی به ایالات‌متحدهٔ آمریکا مهاجرت کرد. «بتهوون» و «گفت‌وگو با موسولینی» از آثار مکتوب او است.

درباره مهدی تدینی

مهدی تدینی، زادهٔ سال ۱۳۵۹ در تهران، پژوهشگر، نویسنده و مترجمی ایرانی است که در حوزه‌هایی همچون تاریخ سیاسی، ایدئولوژی‌پژوهی، لیبرالیسم و نقد فاشیسم فعالیت می‌کند. او نخستین مترجم آثار «ارنست نولته» به پارسی است و با ترجمهٔ آثاری همچون «جنبش‌های فاشیستی: بحران نظام لیبرالی و تکامل فاشیسم»، «قرن بیستم: ایدئولوژی‌های خشونت» و «اسلام‌گرایی: سومین جنبش مقاومت رادیکال»، نقش مهمی در معرفی و تبیین دیدگاه‌های نولته دربارهٔ ماهیت فاشیسم و نازیسم، به‌ویژه ارتباط آن‌ها با جریان‌های چپ‌گرا ایفا کرده است؛ همچنین اولین مترجم آثار «لودویگ فون میزس» به فارسی به شمار می‌آید و با ترجمهٔ کتاب‌هایی چون «لیبرالیسم»، «بوروکراسی»، «تاریخ‌نگار زوال: خاطرات لودویگ فون میزس» و «بازار آزاد و دشمنان آن» به معرفی اندیشه‌های مکتب اتریش پرداخته است. او از منتقدان جدی ایدئولوژی‌های چپ‌گرا در فضای روشنفکری ایران است و بر بازار آزاد و دولت حداقلی تأکید دارد. مهدی تدینی آثار مهمی از «هانا آرنت» ازجمله «عناصر و خاستگاه‌های حاکمیت توتالیتر» (بخش‌های «یهودی‌ستیزی»، «امپریالیسم» و «توتالیتاریسم»)، و نیز آثاری مانند «نظریه‌های فاشیسم» از «ولفگانگ ویپرمن» و «جنگ جهانی اول» از «زونکه نایتسل» را ترجمه کرده است. او در سخنرانی‌ها و نشست‌های گوناگون به نقد فاشیسم و تبیین مبانی لیبرالیسم پرداخته و معتقد است برداشت‌های رایج در ایران از فاشیسم و نازیسم، اغلب حاصل سوءبرداشت‌هایی است که این مفاهیم را از معنای علمیشان جدا کرده و به برچسب‌های سیاسی تقلیل داده است.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

Kirkus Reviews این کتاب را نه‌فقط یک بیوگرافی جامع، بلکه اثری عالی در حوزهٔ روزنامه‌نگاری توصیف کرده که در آن، موسولینی خودش تصویر خودش را ارائه داده و خواننده باید نتیجه‌گیری‌های خودش را بسازد.

بخشی از کتاب گفتگو با موسولینی

«گفتم: «از شما می‌شنوم که همیشه آمادگی برای جنگ را به منزلهٔ گواه فداکاری توصیف می‌کنید.»

بین حرفم پرید و گفت: «بخشی از آن است.»

ادامه دادم: «می‌دانم زمان‌هایی بوده که شما از پیروزی سرمست بوده‌اید: شما آنچه را به نظر ما غیرقهرمانانه به نظر می‌رسد ـ یعنی جنگ فناورانه ـ با چنان شوری درک می‌کنید که انگار نبرد شوالیه‌هاست. شما در جنگ جهانی تاج پیروزی را پاداش نبردِ طرف نیرومندتر و چه‌بسا دلاورتر می‌دانستید و پیروزیِ بی‌حدوحصر را می‌ستودید؛ چه ترجمان شاعرانه‌ای! اما این در حالی است که در جنگ جهانی دو ائتلاف غیرمنطقی و صرفاً تصادفی با هم درگیر بودند و سپس بعد از سال‌ها شاهد این بودیم که یک طرف به یک پیروزی ماشینی بی‌روح و عددی بر دیگری دست یافت. اما خود شما وقتی چند سال بعد صاحب قدرت بودید و در پیمان‌نامه‌ای از منطقهٔ سوم دالماتیا چشم‌پوشی کردید، در مجلس گفتید: "قرارداد بهتری نمی‌توان به‌دست آورد." جمله‌ای خردمندانه و در عین حال مردانه! بیسمارک هم که یک‌بار سرمست از پیروزی بود، در کمال خونسردی سیاست را هنر امور امکان‌پذیر نامیده بود.»

افزود: «خوب تعریف کردید.»»