کتاب کلارا پروست می خواند

کتاب کلارا پروست می خواند با عنوان اصلی Clara lit Proust : roman نوشتهٔ استفان کارلیه، ترجمهٔ لیلا کرد و ویراستهٔ مهرانگیز اشراقی است. کتاب کوله پشتی این کتاب را منتشر کرده است. اثر حاضر که در دستهٔ ادبیات داستانی قرن ۲۱ فرانسه قرار گرفته، یک رمان در باب سفر «کلارا» به دنیای پر رمزوراز رمان مشهور «مارسل پروست» است. داستان، جدال کلارا با کلمات سنگین و جملات طولانی مارسل پروست را نشان می‌دهد. کلارا به‌دلیلی نامعلوم احساس می‌کند خواندن رمان بسیار بلند «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» او را قوی‌تر می‌کند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب کلارا پروست می خواند اثر استفان کارلیه

کتاب «کلارا پروست می‌خواند» که نخستین‌بار در سال ۲۰۲۲ میلادی و در ایران در سال ۱۴۰۳ (چاپ دوم) منتشر شده، رمانی است که در دستهٔ «کتاب دربارهٔ کتاب» جای می‌گیرد. همان‌طور که از عنوان اثر پیدا است، این رمان با «مارسل پروست»، نویسندهٔ شهیر فرانسوی پیوندی عمیق دارد. کتاب حاضر دارای داستانی گیرا دربارهٔ قدرت دگرگون‌کنندهٔ ادبیات است و نشان می‌دهد چگونه کتاب‌ها می‌توانند منبعی الهام‌بخش برای آغازهای جدید در زندگی افراد باشند. محور اصلی داستان، زندگی دختری به نام «کلارا» است که در یک آرایشگاه کار می‌کند. کلارا در دوران سختی از زندگی‌اش قرار دارد؛ رابطهٔ عاشقانه‌اش به پایان رسیده و اتفاقات روزمره در آرایشگاه نیز کسالت‌بار و تکراری هستند؛ به‌طوری‌که زندگی او بدون شور و هیجان پیش می‌رود. زندگی کلارا پس از خواندن یک کتاب شگفت‌انگیز دست‌خوش تحول می‌شود. رمان «کلارا پروست می‌خواند» در پی پاسخ به این پرسش است که چرا برخی افراد به خواندن داستان علاقه‌مند هستند و هیچ تفریحی برایشان سرگرم‌کننده‌تر از کتاب‌خوانی نیست. این رمان نقل‌قول‌های فراوانی از کتاب «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» نوشتهٔ مارسل پروست را در خود جای داده است. این کتاب هشتمین رمان «استفان کارلیه» و اولین اثر او است که به انگلیسی ترجمه شده است.

خلاصه داستان کلارا پروست می خواند

«کلارا» دختری ۲۱ساله و آرایشگر سالنی ساکت در شهری کوچک است. زندگی او آمیزه‌ای از دلتنگی‌های رئیسش، «مادام حبیب» برای پاریس، همکارش که تنها سرگرمی‌اش ویدئوهای حیوانات اینستاگرام است، آهنگ‌های قدیمی رادیو نوستالژی، دغدغهٔ مدل موی مشتری‌ها، گربه‌ای که رام نمی‌شود و رابطه‌ای عاشقانه با پسری جذاب است که دیگر هیچ حسی در او برنمی‌انگیزد. کلارا با سردرگمی فکر می‌کند زندگی باید چیزی فراتر از این‌ها باشد. روزی مشتری غریبه و جذابی کتاب «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» (جلد اول) را در سالن جا می‌گذارد. این کتاب کلارا را با «مارسل پروست» آشنا می‌کند؛ نامی اسطوره‌ای که برای کلارا مانند سرزمینی دست‌نیافتنی است. کلارا از سر کنجکاوی شروع به خواندن می‌کند. جادویی رخ می‌دهد. کلارا برای اولین‌بار می‌اندیشد که شاید کتاب‌ها از زندگی واقعی بهتر باشند. او از خود می‌پرسد چرا با راوی داستان همسفر نشود؟

چرا باید کتاب کلارا پروست می خواند را بخوانیم؟

این رمان قدرت دگرگون‌کنندهٔ ادبیات را به تصویر کشیده است. کتاب حاضر نه‌تنها شما را با سفر شخصی «کلارا» در مواجهه با شاهکار «مارسل پروست» همراه می‌کند و نشان می‌دهد چگونه یک اثر ادبی می‌تواند زندگی روزمره را به تجربه‌ای عمیق‌تر و معنادارتر بدل سازد، بلکه یادآور می‌شود که چگونه کتاب‌ها می‌توانند الهام‌بخش آغازهای جدید و خودشناسی باشند. با خواندن این اثر به پاسخ پرسش‌هایی دربارهٔ علاقهٔ عمیق انسان به داستان و نیروی بی‌بدیل کلمات دست خواهید یافت و از منظری نو به اهمیت کتابخوانی در زندگی مدرن خواهید نگریست.

کتاب کلارا پروست می خواند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی قرن ۲۱ فرانسه و قالب رمان دربارهٔ دختر جوانی که با کتاب همراه و همسفر می‌شود، پیشنهاد می‌کنیم.

درباره استفان کارلیه

استفان کارلیه (Stéphane Carlier) زادهٔ سال ۱۹۷۱ میلادی در آرژانتو در فرانسه و نویسندهٔ رمان «کلارا پروست می‌خواند» است. این کتاب هشتمین رمان منتشرشده از این نویسنده و اولین رمان از او است که به انگلیسی ترجمه شده است.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

کتاب «کلارا پروست می‌خواند» جوایز گوناگونی مانند Prix Albert Bichot (۲۰۲۲) را دریافت کرده است؛ همچنین این کتاب وقتی در سال ۲۰۲۲ توسط انتشارات گالیمار (Gallimard) در فرانسه منتشر شد، تا اواخر ژانویهٔ ۲۰۲۳ بیش از ۳۰هزار نسخه فروخت.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

- Sunday Times (ساندی تایمز) این کتاب را نموداری ظریف و آرام از یک زندگی که توسط کتاب‌ها تغییر می‌کند، توصیف کرده است.

- Irish Times (آیریش تایمز) این رمان را کتابی با جذابیت فراوان دانسته و اشاره کرده که تصورات «کلارا» از رمان «مارسل پروست» هم دقیق و هم ساده‌لوحانه است و این اتفاق باید خوانندگانی را که ممکن است از طول و پیچیدگی رمان «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» بترسند، تشویق کند.

- The Spectator (اسپکتیتور) اظهار داشته هرکسی که کتابی منحصربه‌فرد با قدرت تغییر جهان‌بینی خود خوانده باشد، دوستی در «کلارا» و در «کارلیه» خواهد یافت.

بخشی از کتاب کلارا پروست می خواند

«به نظر می‌رسد که ویرگول‌های پروست تصادفی گذاشته شده‌اند و برای خواندن چنان جمله‌های طویلی با صدای بلند جای مناسبی ندارند. بنابراین کلارا موقع تمرین متن‌هایی که قرار است بخواند، شروع به اضافه کردن علامت‌هایی می‌کند که فقط خودش می‌تواند از آن‌ها سردربیاورد: یک خط مورب (/) بین دو کلمه، نشانگر مکث؛ و دو خط مورب (//) بین دو جمله، نشانگر مکثی طولانی‌تر تا بتواند نفسی تازه کند و به شنونده هم فرصتی بدهد تا آنچه را شنیده درک کند (نباید از مکث کردن بترسید: سکوت همیشه برای خواننده طولانی‌تر از شخص شنونده به نظر می‌رسد).

به‌زودی علامت‌های دیگری هم کتابش را مزیّن می‌کنند: << در حاشیهٔ کتاب به معنی این است که بدون احتمال تپق زدن می‌تواند سرعت خواندنش را بیشتر کند؛ ~ درست بالای فاصلهٔ بین دو کلمه، نشانگر این است که می‌تواند صداهای این دو کلمه را به هم متصل کند (با اتصال اشتباه صدای بین دو کلمه موقع خواندن، به‌راحتی دچار دردسر خواهید شد)؛ و یک خط سادهٔ سیاه زیر کلمه، نشانگر تأکید روی آن کلمه است. مانند یکه خوردم در جملهٔ یکه خوردم و حواسم پی حالت شگرفی رفت که در درونم انگیخته شده بود یا نومیدی‌های زندگی در جملهٔ زندگی رفته و نومیدی‌های زندگی را هم با خود برده بود.

این علامت‌ها مانند نشانه‌هایی‌اند که در طول مسیر پیاده‌روی در کوره‌راه‌ها به جا گذاشته می‌شوند؛ برای کسانی که آن‌ها را می‌یابند حیاتی‌اند، اما برای افراد بلدِ راه کاربردی ندارند و آن‌ها حتی متوجه حضورشان هم نمی‌شوند. این علامت‌گذاری‌ها به کلارا موقع تمرین و آماده شدن کمک می‌کنند و حتی بعدها، وقتی مجبور است برای تسلط به متن و به خاطر سپردن ضرب‌آهنگ و فرازوفرود مدنظرش، بارها و بارها، متن را بخواند، بیشتر به کارش می‌آیند. حتی کمکش می‌کنند تا هنگام خواندن خودش را وقف مهم‌ترین مسئله کند: فقط همراهی با کلمات. چون تا اینجا این سخت‌ترین بخش کار همین بوده است: همراهی با متن و متمرکز ماندن، از اولین سیلاب تا آخرینش؛ تا چیزهایی مانند زنگ تلفن، صدای گریهٔ بچه یا حتی ترکیدن زودپز در اتاق کناری حواسش را از خواندن پرت نکند. مانند یوگا.»