کتاب چکش

کتاب الکترونیکی چکش (مجموعه داستان) نوشتهٔ «ویلیام سارویان» با ترجمهٔ «سارا قنبری» در سال ۱۴۰۳ توسط انتشارات قصه باران منتشر شده است. این کتاب شامل دو داستان کوتاه از نویسندهٔ ارمنی‌تبار آمریکایی است که در قرن بیستم می‌زیست. داستان‌ها با محوریت زندگی مهاجران و طبقهٔ کارگر در آمریکا روایت می‌شوند و به دغدغه‌های انسانی و اجتماعی می‌پردازند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب چکش اثر ویلیام سارویان

کتاب «چکش» به قلم «ویلیام سارویان» مجموعه‌ای از دو داستان کوتاه است که فضای آن‌ها در جامعهٔ مهاجران ارمنی‌تبار آمریکا شکل می‌گیرد. این داستان‌ها در دوره‌ای نوشته شده‌اند که «ویلیام سارویان» با الهام از تجربیات شخصی خود، به‌ویژه دوران کودکی و نوجوانی‌اش در کالیفرنیا، به روایت زندگی طبقات پایین جامعه و مهاجران می‌پرداخت. «سارویان» در این اثر، با نگاهی واقع‌گرایانه و گاه تلخ، به موضوعاتی مانند فقر، تلاش برای بقا، هویت قومی و روابط انسانی می‌پردازد.

داستان‌ها در بستری از زندگی روزمره و دغدغه‌های ساده اما عمیق شخصیت‌ها شکل می‌گیرند و تصویری از جامعه‌ای چندفرهنگی و پرچالش ارائه می‌دهند. کتاب «چکش» نمونه‌ای از داستان‌های کوتاه آمریکایی قرن بیستم است که با زبانی بی‌پیرایه و نگاهی انسانی، مسائل اجتماعی و فردی را بازتاب می‌دهد.

خلاصه کتاب چکش

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

در داستان اول، روایت از زبان پسری نوجوان بیان می‌شود که در محله‌ای ارمنی‌نشین در آمریکا زندگی می‌کند و به‌عنوان پیک تلگراف مشغول به کار است. ورود مردی به نام «ناتان» به ادارهٔ تلگراف، زندگی روزمرهٔ او را دستخوش تغییر می‌کند. «ناتان» با سرعت و مهارتش در کار، به الگویی برای راوی تبدیل می‌شود. رابطهٔ میان این‌دو، در بستر رقابت، دوستی و تلاش برای پیشرفت شغلی شکل می‌گیرد. با گذر زمان، «ناتان» مسیر متفاوتی را انتخاب می‌کند و سرنوشتش به‌شکلی تلخ رقم می‌خورد. داستانْ تصویری از تلاش برای یافتن جایگاه اجتماعی، حس تعلق و مواجهه با تبعیض قومی را به نمایش می‌گذارد.

در داستان دوم، پسری به نام «ال» که خانواده‌ای فقیر دارد، آرزوی داشتن یک چکش را در سر می‌پروراند تا بتواند چیزی بسازد و از بیکاری رهایی یابد. او که پولی برای خرید چکش ندارد، وسوسه می‌شود و آن را از فروشگاه برمی‌دارد، اما دستگیر می‌شود. پس از مواجهه با مدیر فروشگاه و تجربهٔ احساس شرم و حقارت، مادرش به او کمک می‌کند تا چکش را به دست آورد. داستانْ کشمکش‌های اخلاقی، فقر، غرور و تلاش برای حفظ عزت‌نفس را در زندگی یک کودک مهاجر به تصویر می‌کشد.

چرا باید کتاب چکش را خواند؟

این کتاب با روایت داستان‌هایی از زندگی مهاجران و طبقات پایین جامعه، به موضوعاتی مانند فقر، هویت، تلاش برای بقا و روابط انسانی می‌پردازد. داستان‌ها با پرداختن به جزئیات زندگی روزمره و دغدغه‌های ساده اما عمیق شخصیت‌ها، فرصتی برای همدلی با تجربه‌های انسانی و اجتماعی فراهم می‌کنند. خواندن این مجموعه دریچه‌ای به دنیای مهاجران ارمنی‌تبار و چالش‌های آن‌ها در جامعهٔ آمریکا باز می‌کند و مخاطب را به تأمل دربارهٔ ارزش‌های اخلاقی و انسانی دعوت می‌کند.

خواندن کتاب چکش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه اجتماعی، دوستداران ادبیات مهاجرت و کسانی که دغدغه‌هایی مانند فقر، هویت قومی و روابط انسانی دارند مناسب است. همچنین به نوجوانان و بزرگسالانی که به‌دنبال روایت‌هایی واقع‌گرایانه از زندگی روزمره هستند پیشنهاد می‌شود.

درباره ویلیام سارویان

«ویلیام سارویان» (William Saroyan) ‏(۳۱ اوت ۱۹۰۸ ـ ۱۸ مه ۱۹۸۱) نویسنده، نمایش‌نامه‌نویس و داستان‌کوتاه‌نویس ارمنی‌ـ‌آمریکایی بود. او در سال ۱۹۴۰ جایزهٔ پولیتزر را در رشتهٔ نمایش‌نامه‌نویسی دریافت کرد و در سال ۱۹۴۳ جایزهٔ اسکار بهترین داستان را برای فیلم‌نامهٔ «کمدی انسانی» به‌دست آورد.

«سارویان» بخش مهمی از آثارش را به زندگی مهاجران ارمنی در کالیفرنیا اختصاص داد و بسیاری از داستان‌ها و نمایش‌نامه‌هایش در زادگاهش، شهر «فرزنو»، می‌گذرد. او در سال ۱۹۳۴ با انتشار داستان «جوان جسور بر فراز داربست پرنده» در مجلهٔ «استوری» به شهرت رسید؛ عنوان این داستان از ترانه‌ای محبوب در قرن نوزدهم گرفته شده بود. شخصیت اصلی داستان (نویسنده‌ای جوان و گرسنه که در دوران رکود اقتصادی برای زنده ماندن تلاش می‌کند) یادآور قهرمان بی‌پول رمان «گرسنگی» (۱۸۹۰) اثر «کنوت هامسون» است، با این تفاوت که در آثار «سارویان» خبری از خشم و نیهیلیسم تیرهٔ «هامسون» نیست.

از آثار ترجمه‌شدهٔ او به فارسی می‌توان به «عزیز دل»، «مادر دوستت دارم»، «قلب من در کوهستان»، «کشتار بی‌گناهان»، «غارنشینان» و «دی‍وان‍گ‍ی‌ در خ‍ان‍واده‌» اشاره کرد.

«سارویان» در معرفی از سوی کالج «دیکینسون» «یکی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات میانهٔ قرن بیستم» توصیف شده است. «استیون فرای» نیز او را «یکی از دست‌کم‌ گرفته‌شده‌ترین نویسندگان قرن بیستم» می‌داند و جایگاهش را هم‌ردیف نویسندگانی چون «همینگوی»، «اشتاین‌بک» و «فاکنر» می‌شمارد. «کورت ونه‌گات» دربارهٔ او گفته: «سارویان نخستین و همچنان بزرگ‌ترین نویسندهٔ مینیمالیست آمریکاست.»

بخشی از کتاب چکش

«وقتی چهارده ساله‌ بودم «ناتان کانز» تلگرافچی شهر ما شد. او که سی و هفت ساله به‌نظر می‌رسید، با شکم برآمده و پاهای گوشت‌آلودش در کارش جدی، مصمم و کمی عجول بود. ناتان سریع‌ترین تلگرافچی بود که من تا آن زمان دیده بودم. حتی از منی که سرعتم زبانزد همه بود هم سریع‌تر عمل می‌کرد. من همیشه روی دوچرخه‌ام می‌پریدم و می‌توانستم با سرعت از هر پستچی جلو بزنم و البته رفتار مودبانه‌ای داشتم. من خوش‌خلق بودم. جایی که باید احترام می‌گذاشتم، کلاهم را برمی‌داشتم و جایی که نباید حرف می‌زدم سکوت می‌کردم. همه‌ی تلاشم را می‌کردم تا بتوانم آداب و رسوم را خوب اجرا کنم. ناتان تازه از سانفرانسیسکو آمده بود و با این حال در شهر ما دوست و آشنا زیاد داشت. بیشتر ساکنان محله‌مان ارمنی بودند و من به آن‌ها ارادت داشتم. با این وجود محله‌مان بی نام و نشان بود. جایی دورافتاده که انگار هیچ‌کس از آن خبر نداشت. به همین دلیل، وقتی ناتان آمد، خوشحال شدم؛ گرچه او یک غریبه بود، تیپ شیک سانفرانسیسکویی‌اش، قد کوتاه و وزن زیادش برایم جالب بود.»