کتاب نقد ادبی

کتاب نقد ادبی نوشتهٔ ژان کلود کارلونی و ژان کلود فیلو و ترجمهٔ نوشین پزشک است. این کتاب توسط انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است. این اثر یکی از منابع مهم در حوزه نقد ادبی است که به بررسی روش‌ها، اهداف و نظریه‌های مختلف نقد می‌پردازد. نویسندگان تلاش کرده‌اند تا نقد ادبی را نه فقط به‌عنوان ابزاری برای تحلیل آثار، بلکه به‌عنوان یک ژانر مستقل بررسی کنند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب نقد ادبی

موضوع این کتاب نقد ادبی، تحلیل متون، روش‌شناسی نقد، تاریخچه نقد است. این کتاب یکی از منابع مورد توجه دانشجویان و پژوهشگران ادبیات است و به دلیل رویکرد جامع و تحلیلی‌اش در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود. این اثر به‌عنوان یکی از منابع مهم برای درک نقد ادبی مدرن شناخته می‌شود و نقش مهمی در توسعه مطالعات نقد در ادبیات فرانسه و جهان ایفا کرده است. این کتاب دیدگاهی تحلیلی دربارهٔ نقد ادبی ارائه می‌دهد و به خواننده کمک می‌کند تا روش‌های مختلف نقد را درک کند.

خلاصه کتاب نقد ادبی

نویسندگان در ابتدای کتاب به تعریف نقد ادبی، اهداف آن و روش‌های به‌کاررفته در آن می‌پردازند. بررسی نظریات مختلف دربارهٔ نقد ادبی، تحلیل روش‌های نقد در قرن نوزدهم و بیستم، مقایسهٔ نقد سنتی و مدرن. کتاب با رویکردی منطقی و روشمند، نقد ادبی را از منظر یک ژانر مستقل بررسی می‌کند. نقد ادبی فقط تحلیل آثار نیست، بلکه خود یک نوع ادبی مستقل با قوانین و ساختارهای خاص است.

چرا باید کتاب نقد ادبی را بخوانیم؟

این کتاب نه‌تنها نقدهای مختلف را بررسی می‌کند، بلکه نقد ادبی را به‌عنوان یک نظام فکری مستقل معرفی می‌کند. ترکیب تحلیل تاریخی و نظری با ارائهٔ مثال‌های واقعی از نقدهای مشهور و آشناکردن مخاطب با اصول، روش‌ها و چالش‌های نقد ادبی در سطحی عمیق و تخصصی از ویژگی‌های این اثر است.

کتاب نقد ادبی را به چه کسانی پیشنهاد می‌دهیم؟

این کتاب را به دانشجویان و پژوهشگران ادبیات، علاقه‌مندان به تحلیل متون، و کسانی که می‌خواهند درک عمیق‌تری از نقد ادبی داشته باشند پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب برای کسانی که به دنبال مرور سطحی و عمومی از نقد ادبی هستند، مناسب نیست و نیاز به مطالعهٔ دقیق و تحلیلی دارد.

بخشی از کتاب نقد ادبی

«مبارزهٔ بین نویسندگان قدیم و جدید که از سال ۱۶۸۷ آغاز می‌شود، نه فقط در تاریخ ادبیات، بلکه در تاریخ نقد نیز رویدادی مهم محسوب می‌شود. در واقع، علاوه‌بر قضاوت‌های فراوان و ضدونقیض هر دو گروه، در میان دلایل طرف‌داران نویسندگان جدید، شاهد افکاری هستیم که می‌تواند نقد را دگرگون سازد. نظریهٔ نو بر اندیشهٔ ترقی و جهانی‌بودن عقل متکی است: اولاً ما برتر از قدما هستیم، فقط به خاطر اینکه پس از آن‌ها آمده‌ایم و فکر بشر پیوسته در حال پیشرفت است. به همین دلیل، فنونی که هنرها بر آن بنا شده‌اند، پیوسته متحول می‌شود. ثانیاً ذوق، تغییرپذیر و اختیاری است؛ بنابراین، نباید به بوالهوسی‌هایش توجه کرد. به عکس، باید به ندای عقل گوش کرد که جهانی و مطلق است. وانگهی، عقل، قدما را محکوم می‌کند. از میان این دو عقیده، اولی به اصلی راه می‌برد که با گذشت زمان، درنهایت نقد را دگرگون می‌کند؛ زیرا شکل‌های هنر به زمانی بستگی دارند که در آن شکوفا می‌شوند و نمی‌توان دربارهٔ آثار متعلق به دوران‌های مختلف یکسان قضاوت کرد. حتی در آثار فونتنل

بوالو، قهرمان قدما، تقریباً به همان اندازهٔ فونتنل خردگراست؛ اما هنرمند است و در مقام یک هنرمند، از ارزش‌های ذوق سلیم که فونتنل به آن توجه نمی‌کرد، دفاع می‌کند. متأسفانه بوالو برای دفاع از نظریهٔ خود، ناگزیر به دلیل قدیمی قدرت متوسل می‌شود و می‌گوید: <فقط تأیید آیندگان ارزش واقعی آثار را معلوم می‌کند.> بنابراین ذوق سلیمی وجود دارد که برای همه و در همهٔ زمان‌ها معتبر است. برای اینکه بدانید آیا قضاوت شما با این ذوق سلیم تطبیق می‌کند، کافی است ببینید آیا قضاوت شما با قضاوت همگان، طی قرون متمادی، هماهنگ است. بدین ترتیب نویسندگان قدیم و جدید می‌پذیرند که باید در جست‌وجوی معیارهای عینی برای قضاوت باشند. فونتنل آن را در عقل می‌یابد؛ اما آنچه را ملهم از تصورات است و به ویژه شعر را، کنار می‌گذارد. برای بوالو، رضایت همگانی معیار قضاوت است و تمام مسئله در این است که مشخص شود وی به چقدر وقت برای اثبات حقانیت خود نیاز دارد.»