کتاب پیانیست پیکادلی

کتاب پیانیست پیکادلی نوشتهٔ واسینی اعرج و ترجمهٔ سیدحمیدرضا مهاجرانی است. انتشارات مروارید این رمان از ادبیات عرب را منتشر کرده است.

درباره کتاب پیانیست پیکادلی

کتاب پیانیست پیکادلی (عازفه البیکادیللی) قصه‌ای است در ردۀ اساطیر که در خلال دهۀ ۱۹۷۰ بخشی قابل توجه از فرهنگ جهان عرب را به خود اختصاص می‌داد، که به دست یک عده جنایتکار از ادامۀ هستی ساقط شد و پس از گسترش شعله‌های آتشی ویرانگر، آن بنای پرشکوه بدل به تلی از ویرانه و مدفون در خاکستر گردید. از سال ۲۰۰۰ که پیکادلی در آتش سوخت، همچنان متروکه و دربسته باقی ماند تا آن‌که واسینی اعرج تصمیم گرفت با نوشتن این رمان به‌نوعی در گشودن دوبارۀ درهایش رو به امیدی سرشار گامی بردارد و حتی اگر شده در عالم خیال، آن‌جا را برای دیگر بار افتتاح کند، تا این‌گونه حیاتی دوباره به آن بدهد و آن‌جا را برای نسل حال حاضر طوری نمایش دهد که گویی با تمام وجود درکش می‌کنند و نیز پی به عمق جنایت بزرگی ببرند که در حقش روا داشته شد. نویسنده در این رمان نشان داده است که فرهنگ استعماری غرب تا چه اندازه فرهنگ غنی و پرمایۀ مشرق‌زمین را به ویرانی کشانده است. 

خواندن کتاب پیانیست پیکادلی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی عرب و علاقه‌مندان به قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پیانیست پیکادلی

«"قطعاً ما اجازه نخواهیم داد کارمان را سطحی و پوچ تلقی کنند و روزی که ما را برای جلسه دعوت کنند، با تمام توان و آمادگی کامل حضور خواهیم یافت. ما آدم‌های صادقی هستیم و چیزی برای پنهان کردن نداریم. آن افسر آتش‌نشانی صرفاً یک قربانی باوجدان بود."

آندروی با لحنی کاملاً جدی و تند گفت: "ما با آدمکش‌ها کنار نمی‌آییم. حق با ایما و زایا است و تمام‌قد پشت‌تان ایستاده‌ایم. ما هرگز از این یکپارچگی و اتحادی که حاصل دردها و رنج‌هایمان است، دست نمی‌کشیم. درواقع مطالبی که سمیر افشا کرد، بسیار مهم و دردناکند. آن‌ها ادعا می‌کنند با اطلاع‌رسانی‌هایمان در خصوص حادثۀ انفجار طوری عمل کرده‌ایم که انگار با اجنبی‌ها همدست و همداستانیم. این‌طوری ما را معرفی کرده‌اند. درحالی‌که ما یک‌تنه بار تحلیل و واکاوی ریشه‌های این موضوع را به دوش کشیده‌ایم و از همان اولش پای کار بوده‌ایم و بیست‌وچهارساعته حضور فعال داشته‌ایم. ما برای تحلیل موضوع انفجار یک خط مستقل در نظر گرفتیم. به این مسئله که همه‌چیز زیر سر اسرائیل است، بسنده نکردیم چون این‌جور تهمت زدن‌ها ساده‌ترین کار است. هرچند ممکن است حقیقت داشته باشد ولی مطلقاً کافی نیست. چه کسی ده‌ها تن نیترات آمونیوم را با آن‌که می‌دانسته حاوی چه خطراتی است، توی بندر انبار کرده؟ چه کسی تمام مدت آن را از چشم پنهان نگه داشته و اجازه داده این‌همه مدت آن‌جا بماند؟ ما و تمام هموطنان می‌خواهیم این چیزها را بدانیم. درخصوص تحقیق دربارۀ این موضوع پرونده‌ای مستقل باز کرده‌ایم و همکاران‌مان عبدالوهاب سماتی و جان خیری بی‌وقفه در این مورد کار کرده‌اند. بی‌شک خطر تعطیل کردن نشریه تهدیدمان می‌کند ولی ما زیر بار چنین تصمیماتی که برای سرپوش گذاشتن روی حقیقت عادت دارند به آن رو بیاورند، نخواهیم رفت. ما در این کشور سیستم قضایی، هرچند ناقص، داریم و به قانون پایبندیم."»