کتاب روان شناسی رسانه اجتماعی

کتاب روان شناسی رسانه اجتماعی نوشتهٔ کیوران مک ماین و ترجمهٔ ماندانا افتخار است. نشر نو این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی در باب رسانه و روان‌شناسی رسانه‌ها.

درباره کتاب روان شناسی رسانه اجتماعی

کیوران مک ماین در کتاب روان شناسی رسانه اجتماعی (he psychology of social media) توضیح داده است که چطور حجم زیادی از امور روزمره و فرهنگ امروزی ما به جایی رسید که از سرویس‌های به‌غایت محبوب و جذاب رسانه‌های اجتماعی اشباع شد. یکی از اشتراکات روان‌شناسی و رسانهٔ اجتماعی این است که بسیاری از افراد دربارهٔ آنها نظراتی دارند. هر فرد از روان‌شناسی تجربه‌ای شخصی دارد و همهٔ ما دربارهٔ رفتار انسانی‌ای که مشاهده می‌کنیم گمانه‌زنی می‌کنیم. در مورد رسانهٔ اجتماعی هم همین‌طور است؛ هر فردی که از آن استفاده می‌کند دربارهٔ آنچه تجربه می‌کند نظریه‌ای دارد. با مطالعهٔ این اثر پاسخی برای پرسش‌های زیر پیدا خواهید کرد:

چرا وانمود می‌کنیم مسائل مربوط به حریم خصوصی را درک می‌کنیم با این حال کماکان اطلاعات خصوصی زیادی را در آپدیت‌های استاتوس خود می‌گذاریم؟

اگر آپدیت‌هایمان به‌مرور از دیدرس محو می‌شد بهتر نمی‌بود؟ 

چه حسی دارد که تمام آپدیت‌های رسانهٔ اجتماعی گذشته‌تان سال‌ها بعد همچنان موجود باشند؟

هدف از اشتراک‌گذاری عکس‌هایی که اندکی بعد ناپدید می‌شوند چیست؟

چرا افراد اطلاعات مکانی خود را همراه با عکس‌هایشان در رسانهٔ اجتماعی به اشتراک می‌گذارند؟

چرا افراد ویدئوهای پخش زندهٔ زندگی‌های خصوصی‌شان را منتشر می‌کنند؟

آیا می‌توانید با گذاشتن تعداد زیادی عکس از خودتان به‌صورت آنلاین، دوست پیدا کنید؟

وقتی یک نفر خیلی طول می‌دهد تا پیام خصوصی را پاسخ بدهد چه معنایی دارد؟ 

ساب‌توییت کردن چه زمانی ایدهٔ خوبی است؟

چرا افراد بعضی وقت‌ها در پروفایل شما مطلب می‌نویسند، اما سایر اوقات پیام می‌فرستند؟

چرا بعضی افراد پیام‌رسان‌ها را به رسانهٔ اجتماعی ترجیح می‌دهند؟

روان‌شناسی رسانهٔ اجتماعی مقابل پیش‌پنداشت‌های شما می‌ایستد و شما را بیش از این از پیچیدگی‌های مطالعهٔ این موضوعات شگفت‌آور آگاه می‌کند. به عقیدهٔ نویسنده اینکه اغلب «رسانهٔ اجتماعی» و «شبکهٔ اجتماعی» را به‌جای هم به کار می‌برند، ناشی از درکی نادرست است. درواقع، «شبکهٔ اجتماعی» مفهومی است که مدت‌ها پیش‌از ظهور اینترنت وجود داشته است. «شبکهٔ اجتماعی» به گروهی از افراد اطلاق می‌شود که یکدیگر را می‌شناسند یا به‌نحوی به هم مرتبط هستند. همهٔ ما شبکه‌های اجتماعی مخصوص‌به‌خود را داریم ــ دوستان، خانواده و همکاران ــ و این شبکه‌های اجتماعی با شبکه‌های اجتماعی سایر افراد هم‌پوشانی دارند و در تعامل‌اند. فناوری لازمهٔ شبکهٔ اجتماعی نیست ــ حتی حیوانات هم شبکه‌های اجتماعی دارند و ظاهراً برخی گیاهان هم. این اصطلاح سال‌ها در علوم اجتماعی استفاده می‌شده است، اما در طی دههٔ ۱۹۹۰، از آنجا که روش‌های آماری بهتری برای تحلیل شبکه‌های اجتماعی توسعه پیدا کرد، این اصطلاح متداول‌تر شد.

خواندن کتاب روان شناسی رسانه اجتماعی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران حوزه‌های روان‌شناسی و جامعه‌شناسی و همچنین فعالان حوزهٔ رسانه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب روان شناسی رسانه اجتماعی

«در اکتبر سال ۲۰۱۴ هزاران تصویر اسنپ‌چت در حادثه‌ای که به «اسنپنینگ» معروف شد در اینترنت درز کرد. چون این اتفاق کمی پس از حادثهٔ مشابهی به‌نام «فپنینگ» روی داد، در آن لحظه این‌طور به نظر می‌رسید که عکس‌های خصوصی همه در شرف همگانی شدن است. نظر به اینکه در هر دو حادثه تصاویر درزکرده خصوصی و بسیاری‌شان هم غیراخلاقی بودند، بینشان شباهت‌هایی وجود دارد. با این حال فپنینگ تقریباً افراد مشهوری را درگیر کرد که اکانت‌های اپل آی‌کلودشان در معرض خطر قرار گرفته بود. [۲] در مقابل، قربانیان اسنپنینگ افراد عادی بودند. اما مهم‌تر از همه اینکه این اتفاق مربوط به تصاویر اسنپ‌چتی بود که صریحاً آن‌طور که قرار بود پاک نشده بودند. جادوی خاص این سرویس ازهم‌گسسته بود و این قطعاً برای کاربرانش فوق‌العاده نگران‌کننده بوده است. ساده است که فرض کنیم چنین حادثه‌ای صرفاً یک بداقبالی شرم‌آور است، اما پس از بررسی ماوقع، روان‌شناسی اشتراک‌گذاری عکس‌ها و فیلم‌ها عمیقاً آشکار می‌شود.

در پی حادثهٔ فپنینگ، در بحث‌ها دربارهٔ فورچن باب این ادعا گشوده شد که نقض بزرگ‌تری قریب‌الوقوع است. ضربه این بار به اسنپ‌چت خورده بود و تک‌تک کاربران این اپلیکیشن در خطر بودند. طولی نکشید که یک پایگاه دادهٔ  گیگابایتی تقریباً ۹۰.۰۰۰ عکس و ۹۰۰۰ ویدئو در سایت خبری پربازدید پست شد. آن سایت خبری خیلی زود منحل شد، اما نه پیش از آنکه تمام بخش‌ها چندین بار دانلود شوند. آن تصاویر خیلی زود دست‌به‌دست می‌چرخید و در ظرف چند ساعت شرکت اسنپ بیانیه‌ای منتشر کرد و در آن از اتفاقی که افتاده بود و از کسانی که تحت تأثیر قرار گرفته بودند به‌تفصیل صحبت کرد.»