کتاب مثل کسی که از یادم می‌رود

«مثل کسی که از یادم می‌رود» نوشته سیاوش گلشیری است. این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه فارسی است. در بخشی داستان کوتاه «خودتان قضاوت کنید» می‌خوانیم: ۱. دست سیگار را برد سمت دیوار. جرقه‌ها یک‌آن برق زدند و بعد محو شدند توی دست باد. دیوار خیس بود، تا کمرکشش خیس و نمناک بود و شکم داده بود طرف موتوری که تایرش تاب داشت و قابِ جلو پنجره‌اش خرد و خاکشیر شده بود. دست ول‌کن نبود و فیلتر را می‌پیچاند توی پهلوی شکستهٔ آجر. خاکسترها باز موج برداشتند و کمی آن‌ورتر پهلوی ته‌سیگارهای دیگر فرود آمدند. دست رفت طرف جوی کنار پیاده‌رو. ته‌سیگار توی باریکه‌آبی که جریان داشت چرخ‌وواچرخ خورد و جای آتشش روی زردی کبود آجر نقش بست. ۲. دامن سیاه چادر می‌رقصید و بوته‌های گون و بادغلتان دور خودشان چرخ می‌خوردند. سیم برق دکل‌ها سفید می‌زد، چند خط موازی بالای قوس تپه‌ها و جست‌وخیز کلاغ‌ها روی‌شان؛ قارقار و بادی که یک‌دفعه چادر را روی شانه رها کرد... شلال سیاه بلند موهای زن از دو طرف لچک بیرون ریخت و توی صورتش شلاق شد. گره لچک شل بود و الان بود که باز شود و همراه گردوغبار و آت‌وآشغال‌های توی باد در امتداد جاده رها شود. ۳. ته‌سیگار توی باریکه‌آب جوی چرخ‌وواچرخ می‌خورَد، از خم کندهٔ کلفت چناری که به‌تازگی بریده‌اند می‌گذرد، از خودتان قضاوت کنیدِ شُش‌های مرگ و زندگی وینستون عقابی و نایلون‌ها و تکه‌پارچه‌ای اسیر در ریشه‌های بیرون‌ماندهٔ درختی، و بعد غوطه می‌خورد، چرخ می‌خورد و جای سروته‌اش جابه‌جا می‌شود تا زردی پوسته‌اش رنگ ببازد و گیر کند به زمزم بطری لهیدهٔ نوشابه‌ای و کمی بعد از زیرش رد شود و دوباره بگذرد از برق‌برقِ سایه‌روشن آب و سکه‌ای که مدت‌هاست به گِل نشسته و دست‌آخر کنار لامپ شکستهٔ پرمصرفی میان تلی از آشغال‌هایی که شاخه‌ای راه‌شان را بسته از نظر پنهان شود.