کتاب هنر رندانه به هیچ گرفتن

کتاب هنر رندانه به هیچ گرفتن با عنوان انگلیسی The subtle art of not giving a fuck: a counterintuitive approach to living a good life، نوشته مارک منسون با ترجمه اکرم شکرزاده، در سال ۱۴۰۱ توسط انتشارات نگاه آشنا منتشر شده است. این کتاب در دسته‌ی آثار خودیاری و توسعه‌ی فردی قرار می‌گیرد و با نگاهی انتقادی به فرهنگ موفقیت و خوشبختی، تلاش می‌کند مفاهیم رایج درباره‌ی شادی، موفقیت و ارزش‌های فردی را به چالش بکشد. نویسنده با زبانی صریح و بی‌پرده، خواننده را به بازنگری در باورهایش درباره‌ی زندگی و دغدغه‌های روزمره دعوت می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب هنر رندانه به هیچ گرفتن اثر مارک منسون

کتاب هنر رندانه‌ی به هیچ گرفتن اثری در حوزه‌ی خودیاری است که با روایتی غیرمتعارف و طنزآمیز، به بررسی مفاهیم موفقیت، شادی و معنا در زندگی می‌پردازد. مارک منسون، نویسنده‌ی کتاب، با الهام از تجربیات شخصی و مثال‌های واقعی، به نقد فرهنگ مصرف‌گرایی و وسواس جامعه‌ی مدرن به مثبت‌اندیشی و موفقیت بی‌وقفه پرداخته است.

ساختار کتاب هنر رندانه‌ی به هیچ گرفتن بر پایه‌ی داستان، تحلیل‌های روان‌شناختی و مثال‌های ملموس بنا شده و هر فصل به یکی از جنبه‌های مهم زندگی انسان، مانند پذیرش رنج، اهمیت انتخاب دغدغه‌ها و نقش شکست در رشد فردی می‌پردازد. مارک منسون در این کتاب با ترکیب روایت‌های شخصی، حکایت‌های تاریخی و تحلیل‌های فلسفی، تصویری واقع‌گرایانه از چالش‌های زندگی معاصر ارائه می‌دهد و خواننده را به بازاندیشی در ارزش‌ها و اولویت‌هایش دعوت می‌کند.

خلاصه کتاب هنر رندانه به هیچ گرفتن

کتاب هنر رندانه‌ی به هیچ گرفتن با روایتی صریح و گاه شوخ‌طبع، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چرا تلاش بی‌وقفه برای خوشبختی و موفقیت، اغلب نتیجه‌ای معکوس دارد. مارک منسون در ابتدای کتاب با نقل داستان زندگی چارلز بوکوفسکی، شاعر و نویسنده‌ی نامتعارف، نشان می‌دهد که پذیرش شکست و ناکامی بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی است و نباید همواره در پی موفقیت و تأیید دیگران بود. منسون تأکید می‌کند که فرهنگ امروز افراد را به‌سمت داشتن دغدغه‌های بی‌پایان و تلاش برای بهتربودن در همه‌ی زمینه‌ها سوق می‌دهد، اما این رویکرد نه‌تنها به رضایت و شادی نمی‌انجامد، بلکه احساس ناکافی‌بودن را تقویت می‌کند. منسون با طرح مفهوم چرخه‌ی بازخورد جهنمی، توضیح می‌دهد که وسواس به داشتن احساسات مثبت و اجتناب از رنجْ انسان را در دور باطلی از اضطراب و نارضایتی گرفتار می‌کند.

در ادامه، کتاب به اهمیت انتخاب دغدغه‌های معنادار و پذیرش رنج به‌عنوان بخشی از مسیر رشد فردی می‌پردازد. منسون معتقد است که شادی نتیجه‌ی حل مشکلات و مواجهه‌ی فعال با چالش‌هاست، نه فرار از آن‌ها. او با مثال‌هایی از زندگی روزمره و روایت‌هایی از فرهنگ عامه، نشان می‌دهد که پذیرش محدودیت‌ها و شکست‌ها راهی برای رسیدن به آرامش و رضایت پایدار است. در بخش‌هایی از کتاب، نویسنده به نقد باورهای رایج درباره‌ی عزت‌نفس و خاص‌بودن می‌پردازد و هشدار می‌دهد که تأکید بیش از حد بر مثبت‌اندیشی و استثنایی‌بودن می‌تواند به خودشیفتگی و انکار مشکلات واقعی منجر شود. در نهایت، کتاب خواننده را به بازنگری در ارزش‌ها، پذیرش رنج و انتخاب آگاهانه‌ی دغدغه‌ها دعوت می‌کند تا بتواند زندگی معنادارتری را تجربه کند.

چرا باید کتاب هنر رندانه به هیچ گرفتن را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی متفاوت به آثار رایج خودیاری، به‌جای ارائه‌ی نسخه‌های ساده برای خوشبختی، خواننده را به پذیرش واقعیت‌های زندگی و رنج‌های اجتناب‌ناپذیر دعوت می‌کند. کتاب هنر رندانه‌ی به هیچ گرفتن با مثال‌های ملموس و روایت‌های صادقانه، نشان می‌دهد که تلاش برای حذف مشکلات یا رسیدن به شادی دائمی نه‌تنها ممکن نیست، بلکه می‌تواند به احساس ناکامی و اضطراب بیشتر منجر شود. مطالعه‌ی این کتاب فرصتی است برای بازنگری در ارزش‌ها، شناخت بهتر خود و یافتن معنا در دل چالش‌ها و ناکامی‌ها. این اثر به مخاطب کمک می‌کند تا با انتخاب دغدغه‌های معنادار و پذیرش محدودیت‌ها، زندگی رضایت‌بخش‌تری را تجربه کند.

خواندن کتاب هنر رندانه به هیچ گرفتن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای کسانی مناسب است که از نسخه‌های کلیشه‌ای موفقیت و خوشبختی خسته شده‌اند و به‌دنبال نگاهی واقع‌گرایانه‌تر به زندگی هستند. افرادی که با اضطراب، احساس ناکافی‌بودن یا وسواس به موفقیت دست‌وپنجه نرم می‌کنند، می‌توانند از خواندن این اثر بهره‌مند شوند. این کتاب به علاقه‌مندان به روان‌شناسی، توسعه‌ی فردی و کسانی که به نقد فرهنگ مثبت‌اندیشی علاقه دارند نیز پیشنهاد می‌شود.

درباره مارک منسون

مارک منسون (زاده‌ی ۹ مارس ۱۹۸۴) نویسنده و وب‌نویس آمریکایی در حوزه‌ی خودیاری (self-help) است. تا سال ۲۰۲۵، او نویسنده‌ی چهار کتاب بوده که سه عنوان از آن‌ها ــ هنر رندانه‌ی به هیچ گرفتن (The Subtle Art of Not Giving a F*ck)، همه‌چیز به فنا رفته: کتابی درباره‌ی امید (Everything Is F*cked: A Book About Hope) و ویل (Will) ــ در فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز قرار گرفته‌اند. او یکی از چهره‌های برجسته‌ی نسل جدید نویسندگان خودیاری است که با زبان طنز، صریح و گاه تلخ، درباره‌ی پذیرش ناکامی‌ها، پذیرش معنا در زندگی و تاب‌آوری روانی می‌نویسد. آثار او میلیون‌ها خواننده در سراسر جهان دارد و به بیش از ۵۰ زبان ترجمه شده است.

مارک منسون در شهر آستین، ایالت تگزاس، به دنیا آمد و پس از جدایی والدینش در مدرسه‌ی اسقفی سنت اندروز (St. Andrew’s Episcopal School) تحصیل کرد. سپس برای ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی روابط بین‌الملل به بوستون رفت و در سال ۲۰۰۷ از دانشگاه بوستون فارغ‌التحصیل شد.

منسون نخستین وبلاگ خود را در سال ۲۰۰۸ با محوریت مشاوره‌ی روابط و قرار عاشقانه راه‌اندازی کرد. در سال ۲۰۱۰ وبلاگ جدیدی با نام Post Masculine ایجاد کرد که به مشاوره‌ی عمومی برای مردان اختصاص داشت. این وبلاگ بعداً تعطیل شد و منسون در سال ۲۰۱۳ فعالیت خود را به سایت شخصی‌اش، markmanson.net، منتقل کرد. در سال ۲۰۱۵، مقاله‌ای با عنوان هنر رندانه‌ی به هیچ گرفتن را در وبلاگ خود منتشر کرد؛ متنی که بعدها الهام‌بخش کتاب معروفش با همین نام شد.

نخستین کتاب منسون با عنوان مدل‌ها: جذب زنان از طریق صداقت (Models: Attract Women Through Honesty) در سال ۲۰۱۱ به‌صورت شخصی منتشر شد و سپس در سال ۲۰۱۷ توسط انتشارات پن مک‌میلان استرالیا تجدید چاپ شد. کتاب دوم او، هنر رندانه‌ی به هیچ گرفتن، در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و خیلی زود در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز قرار گرفت. در دسامبر ۲۰۲۰ نیز منسون کتاب صوتی عشق کافی نیست (Love Is Not Enough) را به‌صورت انحصاری در پلتفرم Audible منتشر کرد.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

انتشارات یوشیتا با ترجمه‌ی منصوره خمکده، نشر پیکان با ترجمه‌ی منیژه شیخ جوادی، نشر کرگدن با ترجمه‌ی رشید جعفرپور، انتشارات میلکان با ترجمه‌ی میلاد بشیری، انتشارات نیک فرجام با ترجمه‌ی زهرا آلوشی و... در سال‌‌‌های مختلف و با عناوین متفاوت این کتاب را منتشر کرده‌اند.

بخشی از کتاب هنر رندانه به هیچ گرفتن

«بوکوفسکی می‌خواست نویسنده شود، اما چند دهه، تقریباً هیچ‌یک از مجله‌ها، روزنامه‌ها، مجلات تخصصی، مدیربرنامه‌ها و ناشران حاضر نبودند آثارش را منتشر کنند. آن‌ها می‌گفتند که آثارش افتضاح، ناپخته، چندش‌آور و غیراخلاقی هستند. وقتی انبوهی از نامه‌هایی که دست‌رد به سینه‌اش می‌زدند روی هم تلنبار شدند، نتوانست سنگینی این شکست‌ها را تاب بیاورد و بیشتر در منجلاب افسردگی ناشی از مصرف نوشیدنی‌ها افتاد؛ چیزی که تقریباً در تمام روزهای زندگی گریبان‌گیرش بود.»