دانلود و خرید کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی) احمدرضا احمدی
تصویر جلد کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی)

کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی)

انتشارات:نشر چشمه
امتیاز:
۳.۵از ۱۱ رأیخواندن نظرات

معرفی کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی)

کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی) مجموعه سروده‌های احمدرضا احمدی است و نشر چشمه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی)

کتاب همه شعرهای من همانطور که از نامش پیداست، دورهٔ سه‌جلدی آثار احمدرضا احمدی است. مجموعه شعرهای او در این مجلد گرد آمده‌اند. ابتدای هر مجموعه مقدمه‌ای از احمدی آمده که آن را در سال انتشار مجموعه نوشته است. می‌توانید اشعار لطیف این شاعر بزرگ ایرانی را از سال‌های ۴۱ تا ۸۶ در این مجموعه دنبال کنید و سیر تطوّر او را ببینید.

مجموعه‌های این کتاب از این قرار هستند:

همۀ شعرهای من (جلد اول)

«خواب اول، خواب دوم»

طرح/سال انتشار ۱۳۴۱ ـ تهران

روزنامهٔ شیشه‌ای/سال انتشار ۱۳۴۳ ـ تهران

وقت خوب مصائب/سال انتشار ۱۳۴۷ ـ تهران

من فقط سفیدی اسب را گریستم/سال انتشار ۱۳۵۰ ـ تهران

ما روی زمین هستیم/سال انتشار ۱۳۵۲ ـ تهران

نثرهای یومیه/سال انتشار ۱۳۵۹ ـ تهران

هزار پله به دریا مانده است/سال انتشار ۱۳۶۴ ـ تهران

قافیه در باد گم می‌شود/سال انتشار ۱۳۶۹ ـ تهران

همهٔ شعرهای من (جلد دوم)

«این وهم بی پایان»

لکه‌ای از عمر بر دیوار بود/سال انتشار ۱۳۷۲ ـ شیراز

ویرانه‌های دل را به باد می‌سپارم/سال انتشار ۱۳۷۳ ـ تهران

از نگاه تو در زیر آسمان لاجوردی/سال انتشار ۱۳۷۶ ـ تهران

«عاشقی بود که صبحگاه دیر به مسافرخانه آمده بود»

همهٔ شعرهای من (جلد سوم)

«اصلاً شعر به چه درد می‌خورد»

هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود/سال انتشار ۱۳۷۹ – تهران

«یک منظومه دیریاب در برف و باران یافت شد»

عزیز من/سال انتشار ۱۳۸۳ ـ تهران

ساعت ۱۰ صبح بود/سال انتشار ۱۳۸۵ ـ تهران

چای در غروب جمعه روی میز سرد می‌شود/سال انتشار ۱۳۸۶ ـ تهران

خواندن کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر شیفتهٔ اشعار احمدرضا احمدی هستید این کتاب برای شماست؛ چون اشعار او را یک‌جا در اختیار دارید.

درباره احمدرضا احمدی

احمدرضا احمدی در سال ۱۳۱۹ در کرمان متولد شد. پدرش کارمند وزارت دارایی بود. سال اول دبستان را در مدرسه کاویانی کرمان گذراند و در سال ۱۳۲۶ با خانواده به تهران کوچ کرد. در سال ۱۳۴۵ دورهٔ خدمت سربازی را به‌عنوان سپاهی دانش در روستای ماهونک کرمان آموزگاری کرد. احمدرضا احمدی ۲۰ تیر ۱۴۰۲ در ۸۳ سالگی در تهران درگذشت. احمدرضا احمدی در سال ۱۳۸۵ به‌عنوان شاعر برگزیده پنجمین دوره اهدای جایزه شعر بیژن جلالی انتخاب شد و همچنین در سال ۱۳۸۸ نامزد دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن شد.

بیوگرافی احمدرضا احمدی را در صفحه این شاعر در طاقچه بخوانید.

بخشی از کتاب همه شعرهای من (دوره سه جلدی)

«یک خبر

روی روزنامه دیشب صدای حروف با هم می‌دویدند:

پرنده،

درختان،

شب،

عشق نمناک زن،

زرد، سرخ، سیاه، بنفش: رنگ‌های پرندهٔ تصویرها بودند

پرنده خنده می‌کرد.

کودکان همسایه با مداد پاک‌کن حروف را گسستند

پرنده به گریه افتاد و بی‌جان شد

درختان، شب، پرنده:

درختان،

شب،

پرنده،

از روی روزنامه گریختند

کودکان همسایه اشتیاق بازگشت آن‌ها را داشتند

زن با عشقش تنها ماند

کودکان همسایه

با آب خشک‌کن نم عشق زن را از روی روزنامه خشک کردند

زن روی روزنامه تنها و بی‌عشق بود.

یک عینک

یک چنگ کاغذی

شیشه‌های الکل

جعبه‌های سیگار

فنجان‌های قهوه

با زن تا صبح گرم رقصیدند

زن در صبح با شیشه‌های الکل در زمین رسوب کرد

و تا امروز از زمین بیرون نیامده است.»

مهدی عالمی
۱۴۰۲/۰۹/۳۰

با کمال احترام من ۲۴۰۰ رویشمو واس تخفیف ۶۰ درصد یکساله استفاده کردم درصورتی ک بدون اون کد هم همونقد تخفیف روش اومد و رویش ها همه الکی سوخت.اینکاردرست نیست خاهش میکنم یکم پیگیری کنین

ایمان
۱۴۰۲/۱۰/۰۳

کلیات ارزشمندیه با قیمت بسیار مناسب. مجموعه شعرهای «قافیه در باد گم میشود» و «هزار پله به دریا مانده است» به نظرم بهترینهای احمدی هستند .

کاربر ۲۳۰۷۸۳۱
۱۴۰۲/۰۹/۳۰

...شاعر خیلی سعی کرده که تصویر ذهنی تولید کند حتی باتکرار یک مصرع از شعر....اما نتوانسته مفهوم زیبایی را ارائه کند تا این مفهوم همچون یک ابزار جدید من خواننده را به تحسین وادارد. البته من آشنایی کاملی با آثار

- بیشتر
مرا نکاوید مرا بکارید من اکنون بذری درستکار گشته‌ام
کاربر حسن ملائی شاعر
مرز رؤیای هر انسان پیدایش انسانی دیگر است.
ali73
شگفت از خورشید که هنوز بر ما می‌تابد و می‌خواهد انگورهای کال را دعوت به رسیدن کند
کاربر حسن ملائی شاعر
من زنده ماندم که بگویم ترا در آدینه و همهٔ ایام هفته که تعدادی از آن‌ها ماه و سال می‌شد دوست دارم.
کاربر حسن ملائی شاعر
باغچه همهٔ حُزن ما را به گُل مبدل می‌کند ما در کنار باغچه ایستاده‌ایم نگاه می‌کنیم اما ما قادر نیستیم گُل را از باغچه جدا کنیم و در گلدان بگذاریم
ایمان
تمام این باران حدیث عشق من است، و شعر است که باید این عشق را بگوید
کاربر حسن ملائی شاعر
قلبم را که به مرکب سیاه آغشته بود بر کاغذ سفید مماس کردم اگر بگویم چه دیدم کسی باور نمی‌کند بر کاغذ سفید نقش باغ‌هایی بود که در پاییز می‌سوخت
کاربر حسن ملائی شاعر
از تو شفافیت فراموشی را آموخته بودم در خود نگریستم چه غرق بود قایق
ایمان
اتاق کهنه بود و ما می‌خواستیم با پوست، با لبخند، با گفتنِ من تو را دوست دارم فرسودگی اتاق را جبران کنیم.
ali73
هیچ چیز زشت‌تر از زبان شعرآمیز نیست. زشت‌تر از واژه‌های فراوان زیبا، فراوان آراسته، و پیوسته به صدف‌ها. شعر راستین بسنده می‌کند به برهنگی‌های خام، به تخته‌هایی که تخته‌های نجات نیست، به اشک‌هایی که پرتوافکن نیست. شعر راستین به خودی خود آگاهی است به آن‌که بیابان‌های شن هست و نیز بیابان‌های گِل‌آلود، و اتاق‌هایی که کف رخشنده ندارد، و موهای ژولیده و دست‌های زبر و قهرمانان بد روز و همه‌گونه سگ و جاروب، و گل در سبزه‌ها و گُل بر گورستان‌ها... زیرا که شعر در زندگی‌ست. پل الوار از کتاب راه‌ها و کوره‌راه‌های شعر؛ ترجمهٔ: فریدون رهنما
کاربر حسن ملائی شاعر

حجم

۱٫۳ مگابایت

سال انتشار

۱۳۸۷

تعداد صفحه‌ها

۱۰۱۲ صفحه

حجم

۱٫۳ مگابایت

سال انتشار

۱۳۸۷

تعداد صفحه‌ها

۱۰۱۲ صفحه

قیمت:
۲۹,۰۰۰
۱۴,۵۰۰
۵۰%
تومان