تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب خاطرات خانه اموات

نویسنده:فئودور داستایفسکی

مترجم:مهرداد مهرین

انتشارات:انتشارات نگاه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۳۲ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۳۲)

خواندن نظرات

خرید نسخهٔ صوتی

معرفی کتاب خاطرات خانه اموات

«خاطرات خانه اموات» نوشته فئودور داستایوسکی(۱۸۸۱-۱۸۲۱)، نویسنده برجسته روس است. مهرداد مهرین، در مقدمه‌ای که بر ترجمه خود بر این کتاب نگاشته درباره جایگاه این اثر آورده است: کتابی که اینک در دسترس خوانندگان قرار داده می‌شود، یکی از آثار بزرگ داستایوسکی است. برخی آن را شاهکار او می‌دانند ولی عده‌ای دیگر «برادران کارامازوف» را شاهکار می‌دانند. حق این است بگوییم اگر خاطرات خانه اموات شاهکار داستایوسکی نباشد در نوع خودش شاهکار است. داستایوسکی تراژدی حیات بشر را چنان خوب در این کتاب نقاشی کرده که تورگنف پاره‌ای از قسمت‌های «خاطرات خانه اموات» را با «دوزخ» دانته مقایسه کرده است. درباره شدت اثری که مطالعه این کتاب در خواننده برجای می‌گذارد ذکر همین یک موضوع بس که موقعی که امپراطور نیکلا یعنی همان جلادی که مؤسس خانه اموات بود آن را خواند به گریه افتاد! داستایوسکی در «خاطرات خانه اموات» یک قسمت از ماجرای محبوسیت خودش را در زندان سیبری شرح می‌دهد. ولی در ضمن زندانیان دیگر را معرفی کرده سرگذشت غم‌انگیز آن‌ها را به طرزی بدیع حکایت و به موشکافی در طبیعت آن‌ها می‌پردازد و پرده از بسی از اسرار درونی انسان برمی‌دارد. این چهار سال محبوسیت. داستایوسکی را به کلی عوض کرد. وی دیگر آن مرد شاد و مبارز نبود. دیگر امیدی به بشر نداشت و جز تسلیم شدن به قوای کور سرنوشت چاره‌ای نمی‌دید این چهار سال محبوسیت شوخی نبود: به قول خود داستایوسکی، وی در عرض این چهار سال زنده به گور شده بود. این چهار سال مرگ اجباری، چنان اراده او را فلج کرده بود که برای رهایی و گریز از درد غم گاهی جز میخواری و قماربازی نیافت. مرد تیره روزی بود. تمام حیات او بیشتر به یک حریق مدهش شبیه بود ـ حریقی که به تدریج جوهر وجودش را به خاکستر تبدیل می‌کرد.

معرفی نویسنده

فئودور داستایفسکی

روس | تولد ۱۸۲۱ - درگذشت ۱۸۸۱

داستایفسکی، نویسنده‌ی رمان‌های مشهوری مانند قمارباز و برادران کارامازوف، در ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ در شهر مسکو و در خانواده‌ای بسیار مذهبی چشم به جهان گشود. این موضوع باعث شد خود او نیز در طی حیات خود انسانی مذهبی باقی بماند. او در مدرسه آموزش‌های نظامی می‌دید، اما خودش به ادبیات علاقه‌ی بسیاری داشت؛ بنابراین پس از اتمام مدرسه خود را وقف نوشتن کرد. نوشته‌های اولیه‌ی داستایوفسکی از او مردی جوان و بسیار پانرژی و در عین حال با روانی بی‌ثبات ترسیم می‌کنند.

چشمهایش

بزرگ علوی

سرگذشت آب و آتش؛ آذرگان

نظرات کاربران

مشاهده همه (۲۳)

محمد علی ئی

۱۳۹۸/۱۱/۰۵

حقیقتا آدم تو بازار چاپ و نشر این مملکت انگشت به دهن میمونه که مثلا چطور میشه مترجمی متن رو هر جور که دوست داشت ترجمه کنه و هر جای اون رو که مطبوع خاطر ندونست حذف کنه و داستان

- بیشتر

Rayhaneh Yadyad

۱۳۹۹/۱۰/۱۰

این کتاب رو بهتون توصیه می‌کنم اگر احساس می‌کنید تنها آدمِ تنهای این دنیا هستید :) و اگر احساس می‌کنید در شرایط سختی از دوره ی زندگی‌تون هستید! این کتاب روایت گر اتفاقی غمگینه ولی امیدی که توی جمله به

- بیشتر

semicolon

۱۳۹۶/۰۴/۲۹

ترجمه ش واقعا واقعا بده..! واقعا کی اجازه داده این ترجمه به چاپ برسه؟ لحن ترجمه هی عوض میشه و اصلا جملات واضح نیستن.. انگار کلمات ترجمه شده باشن..

mohsen

۱۳۹۸/۰۹/۰۵

این زندانه منو یاد مدرسمون میندازه😑

Darling

۱۳۹۶/۱۱/۰۷

فوق العاده اس این کتابو خیلی دوست داشتم من نسخه چاپی با ترجمه مهرداد مهرین رو خوندم.

شاپور

۱۳۹۷/۰۱/۱۳

شاهکاری از داستایفسکی، یک اثر رئال با توصیف های بی نظیر و ملموس که ماجراهایی تلخ از مجازات و زندانی بودن را نقل و آدمی را به اندیشه درباب آزادی و ارزش آن وا می دارد. آشنایی با مصائب و

- بیشتر

salimeh.rahimy

۱۳۹۶/۰۷/۱۱

پر از اشتباه تایپی و نگارشی. البته من متن روسی رو نخوندم و نمی دونم از نظر ترجمه چطوره ولی جمله ها خیلی به هم ریخته و نچسب هستن

Farzad

۱۳۹۵/۰۹/۱۸

خیلی خوبه واقعا دس خوش نویسنده من که دارم از خوندنش لذت میبرم حتما بخرین به شدت ارزشش رو داره!

کاربر ونوس

۱۴۰۲/۰۲/۱۷

مانند دیگر شاهکارهای داستایوفسکی بسیار بسیار جذاب ، که با خوندنش لایه های عمیق روح انسانی رو درک میکنی ! بسیار توصیه میشه

Abbas A

۱۳۹۵/۱۲/۰۱

از اونجایی که طاقچه کتاب برادران کارامازوف نداره مجبورم اینجا سوالمو بپرسم،اگه کسی کتاب برادران کارامازوف خونده ممنون میشم هم نظرشو درمورد کتاب بگه هم بگه با ترجمه کی بگیرمش.ممنون

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۴۰)

بهتر است بگوئیم کشورها به صورت زندان درآیند و به دست یک عده یغماگر به بدترین صورت غارت گردند و ساکنین بدبخت این کشورها تنها به گناه این که به اندازه کافی مسلح نیستند، به اسارت درآیند و بی‌رحمانه استثمار گردند.

AS4438

هیچ‌چیز وحشتناک‌تر از آن نیست که کسی در محیط طبیعی خود به سر نبرد.

Tamim Nazari

احدی قادر نیست بدون امید و هدف زندگانی کند. بدون امید و هدف آدمی در اثر تیره‌بختی فوق‌العاده، به غول بی‌شاخ و دمی تبدیل می‌یابد. آنچه ما را زنده و دل‌گرم نگاه داشته بود امید آزادی بوده.

Tamim Nazari

من عادت داشتم غالبآ از درون شکاف حصار نگاه کنم و نظر اجمالی بر جهان پهناوری که آن بالا بود، بیندازم ولی آنچه می‌توانستم دید بخش کوچکی از آسمان و استحکامات مرتفع پرعلف بود که روی آن نگهبانان شب و روز این سوی و به آن سوی راه می‌رفتند در آن وقت متحیر بودم چطور در سالیان درازی که در پیش بود، من می‌بایست به سوی حصار بخزم و از شکاف‌های آن نگاه کنم و همان نگهبانان و همان استحکامات و همان قلعه کوچک آبی آسمان را ببینم ـقطعه آسمانی که به نظر می‌رسید متعلق به همان آسمانی که از زندان خودمان می‌دیدیم، نیست بلکه تعلق به آسمانی دیگر داردــ آسمانی که از ما خیلی دور است، آسمانی که زیر سایه‌اش مردم آزاد به‌سر می‌برند.

Tamim Nazari

نه محبوسیت و نه مجازات اعمال شاقه، هیچ کدام قادر نیست زندانی را به یک مرد بهتر و سودمندتر مبدل کند، با آن که این‌ها وسائلی برای مجازات او و حمایت جامعه از شر او انگاشته می‌شود، در حقیقت این مجازات‌ها در قلب زندانی یک احساس نفرت شدید و یک تشنگی فوق‌العاده برای تفریحات ممنوعه و یک تهور و بی‌باکی باورنکردنی ایجاد می‌کند.

شاپور

جنایت‌ها به اندازه تعداد طبایع و سرشت‌ها مختلف است.

محمد قدیری

مدت نه سال بود بدون کتاب می‌زیستم احساس می‌کردم زندگی درونی من عمیق‌تر شده است و من سعی می‌کردم برای سؤالات متعددی که از خاطرم خطور می‌کرد، جوابی بیابم، ولی چگونه ممکن است چنین احساساتی را توصیف و یا حتی تجزیه و تحلیل کرد این نوع احساسات قابل ادراک بوده ولی غیرقابل توصیفند.

Tamim Nazari

یک روز دل‌انگیز یک نفر زندانی به نام «نئوستروقف» که شغلش دباغی بود و کفش‌های زنانه می‌ساخت، چیزی در این سگ دید که جلب توجهش را کرد. او کولت چبکا را صدا کرد و دستش را روی پشم او مالید و با ملایمت نوازشش کرد. سگ که هیچگونه سوءظنی نسبت به او پیدا نکرده بود، از خوشی غرید. روز بعد کولت چبکا دیگر پیدا نبود. من همه جا به دنبالش گشتم ولی جستجوی من بیهوده بود، دو هفته بعد شنیدم که نئوستروقف سگم را کشته و پوستش را برای ساختن یک جفت کفش خانگی مخملی برای زنی که چنین سفارشی داده بود مورد استفاده قرار داده است!

Tamim Nazari

من همیشه فکر می‌کردم برای انسان خیلی دشوار است از فضای تازه و آزاد به یک اتاق دراز سقف کوتاه و خفه‌کننده که با دو و یا سه شمع روشن می‌شد و بوی متعفن بر آن حکمفرما بود، داخل شود. هنگامی که اکنون به یاد آن روزها می‌افتم، غالبآ با تعجب فکر می‌کنم چطور توانستم یک چنین زندگی را مدت ده سال تحمل کنم.

Tamim Nazari

در یک طرف این حیاط دروازه خیلی محکم و بزرگی بود که همیشه مقفول و شب و روز به وسیله نگهبانان پاسبانی می‌شد این دروازه فقط وقتی باز می‌شد که محکومین زندان را ترک و دنبال کار خود می‌رفتند. بالاتر از آن دروازه‌ها دنیای آزاد بود دنیایی که مردم هر کاری که می‌خواستند می‌کردند ولی برای ما که در این سوی حصار به سر می‌بردیم، آن جهان مانند افسانه پریان عجیب و غیرواقعی به نظر می‌رسید

Tamim Nazari

عشق به پول یکی از صفات مختصه یک مرد زندانی است. یک مرد زندانی پس از آزادی به هیچ چیز دیگر به اندازه پول اهمیت نمی‌دهد و هیچ وقت خوشحال‌تر از آن لحظه‌ای نیست که پول در جیب‌هایش جلنک جلنک می‌کند.

محمد قدیری

من در دل از دیوارهای دودزده زندان خداحافظی کردم و موقعی با لرز به خاطر آوردم در نخستین برخورد، چه اثر وحشت‌آوری این دیوارها در من گذاشت، به یاد هزارها جوان بااستعداد افتادم که آهسته‌آهسته در پشت این دیوارها جان می‌کنند، صبح روز بعد، قبل از اینکه زندانیان سر کارشان بروند، به تمام سلول‌ها سر زده از همه خداحافظی کردم بسیاری از زندانیان دست‌های خشن و پینه دار خود را به سویم دراز کردند تا دوستانه به من دست دهند عده‌ای چنان به من دست دادند که گویی با فردی از طبقه خود دست می‌دهند و بعضی خود را عقب کشیده و جرأت نمی‌کردند حتی به دستم دست بزنند! آن‌ها به خاطر می‌آوردند که دیگر رفیق زندان آن‌ها نیستم بلکه یک آقا هستم و همین که از زندان خارج شدم مجددآ ـ یکی از مسیوهای شهر می‌گردم! در خداحافظی آن‌ها احترام وجود داشت احترام و نوکری که از آقای خود خداحافظی می‌کند.

Tamim Nazari

در شب آخرین روز اقامتم در زندان، برای مرتبه آخر دور زندان گردش کردم. چند هزار بار خستگی خود را کنار این پرچین می‌کشیدم! در ایام نخستین سال اسارتم، تک و تنها در پشت اقامتگاه‌ها غرق در غم و اندوه گردش کرده بودم. به یاد دارم که آن روزها حساب می‌کردم چند هزار سال دیگر بایستی در گوشه زندان باشم. ولی اکنون آن ایام چقدر دور به نظر می‌رسد.

Tamim Nazari

من برای دنیای حال بیگانه‌ای بیش نبودم و نمی‌توانستم ادعا کنم که فردی از افراد نسل خود هستم. مخصوصآ خوب به خاطر دارم با اشتیاق مقاله شخصی را می‌خواندم که با او آشنا بودم و از جان و دل دوستش می‌داشتم ولی در مطالعات خود به دوستان سابق زیاد برنخوردم. نام‌های جدید جانشین نام‌های قدیم شده بود. هنرپیشگان جدید روی صحنه آمده بودند و در شتابی که برای آشنا شدن با آن‌ها داشتم، نمی‌توانستم ناراحت نشوم از اینکه اجبارآ باید کتاب‌های محدود و معدودی تهیه کنم و معذلک می‌بایست در تهیه این کتاب‌ها، دچار زحمت و دردسر بشوم و سپاسگزار باشم که فرصتی به من داده می‌شد تا تشنگی روح خود را فرو بنشانم

Tamim Nazari

از موقعی که دنیا را ترک کردم چه علائق جدید و چه مسائل نوینی پدید آمده است.من سر هر کلمه فکر می‌کردم و می‌کوشیدم در میان سطور بخوانم و اشاره‌ای از زمان‌های گذشته در آن بیابم و یا لااقل اثری از مسائلی که در ایام آزادیم روح‌ها را مشغعول داشته بود بیابم ولی سعیم بیهوده بود.

Tamim Nazari

سالیان دراز که من از لذت مطالعه محروم شده بودم و برای من دشوار است از تلخ و شیرینی که مطالعه نخستین مجله در من گذاشت تشریح کنم، این مجله، نسخه‌ای از یک مجله... بود. به خاطر دارم یک روز در هنگام شب، موقعی که درها به روی ما بسته شد، نشستم و تا صبح به مطالعه آن ادامه دادم. چنین احساس کردم برای من پیامی از جهانی دیگر، فرستاده‌اند.

Tamim Nazari

در سال آخر، کمتر از سال‌های پیشین رنج می‌بردم. علتش اولا آن بود که سرانجام موفق نشده بودم با عده‌ای از زندانیان که عاقبت پی برده بودند آنقدرها هم آدم بدی نیستم، دوست شوم حتی برخی از آن‌ها صادقانه به من دلبستگی پیدا کردند مثلا یکی از آنان در موقعی که من و رفیقم زندان را ترک می‌کردیم، حتی به گریه افتاد.

Tamim Nazari

ظریف‌ترین جنتلمن‌ها و نازپرورده‌ترین نور چشمی‌ها پس از اینکه یک روز کار کردند و عرق ریختند، حاضر خواهند شد نان سیاه و سوپ کلم با سوسک سیاه بخورند. و حتی ممکن است به آن عادت هم بکنند چنان که در یکی از آوازه‌های محکومین راجع به یک جنتلمنی که وارد زندان شده ذکر گردیده است : آن‌ها به من برگ کلم و آب می‌دهند و من آن را چنان می‌جوم که صدای قرچ‌قرچ آن تا گوش‌هایم می‌رسد.

Tamim Nazari

بعضی اوقات در زندان اتفاق می‌افتاد که با مردی که سالیان دراز با او آشنا بودم و مانند حیوان تحقیرش می‌کردم در یک لحظه اتفاقی و غیرمترقبه چندان بی‌اختیار احساسات لطیف و عالی انسانی بروز می‌دارد و از درد دیگران متأثر می‌شد که نمی‌توانستم آنچه را که می‌بینم و می‌شنوم باور کنم عکس آن هم دیده می‌شد. یعنی گاهی با تربیت‌ترین و روشنفکرترین افراد چنین توحش و بدخواهی از خود بروز می‌دادند که هر قدر هم رویه‌ام قبلا خالی از غرض می‌بود حالت تهوع به من دست می‌داد

Tamim Nazari

حجم

۳۱۰٫۸ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۸۹

تعداد صفحه‌ها

۳۹۰ صفحه

حجم

۳۱۰٫۸ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۸۹

تعداد صفحه‌ها

۳۹۰ صفحه

قیمت:

۱۸۷,۰۰۰

تومان

خرید نسخهٔ صوتی