کتاب مروارید (متن کوتاه شده)

کتاب مروارید نوشتۀ جان استاین بک با ترجمۀ محسن سلیمانی در  نشر افق به چاپ رسیده است. این نسخه‌، متن کوتاه‌شده‌ای از رمان اصلی است و موضوع آن دربارۀ یک خانوادۀ فقیر مکزیکی است که بزرگ‌ترین مروارید دنیا را در دریا پیدا می‌کنند و همین موضوع زندگی آن‌ها تغییر می‌دهد.

درباره کتاب مروارید

مروارید رمانی از جان استاین‌ بک است که در ۱۹۴۷ به چاپ رسید. داستان در مورد یک مکزیکی فقیر به نام کینو است که بزرگ‌ترین مروارید دنیا را می‌یابد. یافتن مروارید، این امید را در خانوادۀ او ایجاد می‌کند که زندگی‌شان قرار است برای همیشه تغییر کند و به خوشبختی برسند؛ اما این گنج چیزی جز تباهی و نابودی برای آن‌ها به ارمغان نمی‌آورد.

کینو، خوآنا و فرزندشان کویوتیتو در خانه‌ای فقیرانه در کنار ساحل زندگی می‌کنند. صبح یک روز، عقربی کویوتیتو را می‌گزد. کینو و همسرش او را نزد پزشک شهر می‌برند؛ اما چون فقیر بودند و پولی برای پرداخت نداشتند، به آن‌ها اجازۀ ورود داده نمی‌شود. بعد از آن، کینو و همسرش برای جست‌و‌جو به دریا می‌روند تا مرواریدی بیابند و بتوانند خرج درمان فرزندشان را با آن بپردازند. در این جست‌وجو، کینو بزرگ‌ترین مرواریدی را که به عمرش دیده بود، می‌یابد. در ادامۀ داستان، اوضاع طبق میل آن‌ها پیش نمی‌رود و مجبور می‌شوند شبانه از روستا بگریزند.

داستان مروارید، حول مسائلی چون فقر، ثروت و بی‌عدالتی در جامعه می‌گردد. این داستان نمایندۀ کاملی از ناتورالیسم در ادبیات به شمار می‌آید.

خواندن کتاب مروارید را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جان استاین بک

جان ارنست استاین‌ بک جونیور در ۱۹۰۲ در کالیفرنیا به دنیا آمد. او یکی از نویسندگان شناخته‌شده و پرخوانندۀ قرن بیستم آمریکا و همچنین یکی از نمایندگان مهم مکتب ادبی ناتورالیسم در دنیا است. از بهترین آثارش می‌توان به خوشه‌های خشم اشاره کرد. پدر او خزانه‌دار و مادرش آموزگار بود. بعد از تحصیل ادبیات انگلیسی در دانشگاه استانفورد، در ۱۹۲۵ بی‌آنکه تحصیلش را تمام کند دانشگاه را رها کرد و به نیویورک رفت. در این شهر شروع به خبرنگاری کرد و بعد از دو سال به کالیفرنیا برگشت. مدتی به‌عنوان کارگر ساده مشغول به کار شد و به‌همین دلیل با مشکلات کارگران آشنا شد. بعد از آن نگهبانی از خانه‌ای را قبول کرد که به او وقت کافی برای نوشتن و خواندن می‌داد. زمانی که جهان شروع به مدرن شدن کرد و وسایل جدید کشاورزی جایگزین بیل و گاوآهن می‌شد، او در اندیشۀ غم و درد و رنج آنان بود.

جان استاین بک نخستین اثرش جام زرین را در ۱۹۲۹ نوشت. نگاه انسان‌دوستانه او به جهان پیرامون و چهرۀ رنج‌کشیدۀ خودش سبب درخشش او در نوشتن آثاری چون موش‌ها و آدم‌ها و خوشه‌های خشم شد.

جان استاین‌ بک در ۱۹۶۲ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. مشهورترین آثار او موش‌ها و آدم‌ها و کتاب برندۀ جایزه پولیتزر، خوشه‌های خشم هستند که هر دو نمونه‌هایی از زندگی طبقۀ کارگر آمریکا و کارگران مهاجر در دورۀ رکود بزرگ را نشان می‌دهند.

استاین بک در اولین کتاب مجموعه داستان‌های کوتاه خود به نام «دشت‌های سبز آسمان» که در ۱۹۳۲ به چاپ رساند به تشریح شرایط سخت و دشواد جامعۀ کشاورزان و مزدبگیران جنوب کالیفرنیا اشاره می‌کند. از سویی دیگر او به‌صورت مستقیم شروع به همکاری با دنیای سینما کرد و در این هنر نیز در مقام نویسندۀ فیلمنامه، تأثیر بزرگی بر جامعه گذاشت. آخرین کتاب‌های جان استاین بک شامل پنجشنبه شیرین، یک تقلید، روزگاری آن‌جا جنگی بود، زمستان نارضایتی ما، سفرها با چارلری برای کشف آمریکا، آمریکایی و آمریکایی‌ها بود. جان‌ استاین‌ بک در ۱۹۶۲ جایزۀ نوبل ادبی را دریافت کرد و در ۱۹۶۸ درگذشت.