کتاب آشنایی با ماکیاوللی

کتاب آشنایی با ماکیاوللی نوشتهٔ پل استراترن و ترجمهٔ پیام یزدانجو است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است. آشنایی با ماکیاوللی از مجموعه‌کتاب‌های «آشنایی با فیلسوفانِ» نشر مرکز است. این کتاب به صورت خلاصه و داستان‌وار زندگی، آثار و افکار ماکیاوللی را معرفی می‌کند.

درباره کتاب آشنایی با ماکیاوللی

آشنایی با فیلسوفان مجموعه‌ای از زندگی‌نامه‌های فیلسوفان مشهور است که برای گشودن باب آشنایی با اندیشه‌ها و دیدگاه‌های آنان مدخل مناسب و مغتنمی به‌نظر می‌رسد. در هر کتاب گذشته از ارائهٔ اطلاعات زندگی‌نامه‌ای، افکار هر فیلسوف در رابطه با تاریخ فلسفه به‌طـور کلی و نیز در رابطه با جریان‌ها و تحولات فکری و اجتماعی و فرهنگی عصـر او بازگو می‌شود و بدون ورود به جزئیات نظریات و عقاید او، مهم‌ترین نکته‌های آن‌ها بـا بیانی ساده و روشن و در عین حال موثق و سنجیده بیان می‌شود. اساس کار در این کتاب‌ها سادگی و اختصار بوده اسـت تـا جوانان و نیز همهٔ خوانندگان علاقه‌مندی که از پیش مطالعات فلسفی زیادی نداشته‌اند بتوانند به آسانـی از آن‌ها بـهره بگیرند و چه‌بسا همین صفحات اندک انگیزه‌ٔ پی‌جویی بیشتر و دنبال‌کردن مطالعه و پژوهش در این زمینه شود.

نیکولو ماکیاوللی در سوم ماه مهٔ ۱۴۶۹ در فلورانس به دنیا آمد. خانواده‌اش از خانواده‌های قدیمی توسکان به شمار می‌رفت که در گذشته شهرتی به هم رسانده بود و هنگامی که نیکولو پا به عرصهٔ هستی گذاشت، بازماندگان این خانواده روزگار سختی را می‌گذراندند. و اینگونه و در سختی، زندگی خارق‌العادهٔ ماکیاوللی آغاز شد.

خواندن کتاب آشنایی با ماکیاوللی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند با ماکیاوللی آشنا شوند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آشنایی با ماکیاوللی

«پدر ماکیاوللی، برناردو، وکیلی بود که با ادارهٔ وصول مالیات‌ها در افتاده بود و آن‌ها او را یک بدهکار ورشکسته به حساب می‌آوردند. به همین خاطر، قانون او را از پرداختن به حرفهٔ وکالت منع کرده بود. اما از هیچ وکیلی نمی‌توان انتظار داشت که قانون را جدی بگیرد. برناردو مصمم بود به‌طور محرمانه کار کند، به بهای نازل به کسانی که خود را در وضعیت افلاسی مشابه با او می‌یافتند مشاوره می‌داد. تنها ممر درآمد دیگرش ملک کوچکی بود که به ارث برده بود، و در ده کیلومتری جنوب فلورانس، کنار جادهٔ سینیا قرار داشت. این ملک مکان باصفایی بین تپه‌های توسکان بود، اما درآمد حاصل از تاک‌ها و پنیر شیر بزهای‌اش اصلا آن قدر نبود که کفاف خرج یک خانوار را بدهد. خانوادهٔ ماکیاوللی زندگی ساده و بی‌تجملی داشت. نیکولو بعدها به یاد می‌آورد: «من یاد گرفتم کار کنم، پیش از آن که یاد بگیرم لذت ببرم.» برناردو قادر به پرداخت هزینهٔ تحصیلات مرسوم برای پسرش نبود. گاه می‌شد استادی را که بخت از او برگشته به عنوان معلم سرخانه استخدام می‌کرد. اما برناردو از روز اول یک وکیل ورشکسته نبود. کتاب‌خانه‌یی اختصاصی داشت، و نیکولوی جوان به زودی و به طور گسترده شروع به مطالعهٔ کتاب‌ها، به ویژه متون کلاسیک، کرد. پسرک نحیف و محنت کشیده تخیل‌اش با شگفتی‌های رم باستان بال و پر می‌گرفت.

نیکولو، این کودک منزوی، نوجوانی گوشه‌گیر با ظاهری مشوش و مشکوک شد که به طرزی غیر عادی او را مجرم جلوه می‌داد. او داشت دنیای دور و برش را می‌شناخت: با بی‌اعتنایی، آن را مخالف خود می‌یافت، مخالف آن چه از مطالعات خود آموخته بود. حتا در انزوای خود از بهره‌گیری از هوش سرشارش دست نمی‌کشید. به همین منوال، خیلی زود به دیدگاه اومانیستی تازه‌یی پی برد که رفته رفته داشت در گوشه و کنار شهر پیرامون او رسوخ می‌کرد. فلورانس داشت از رخوت فکری زندگی قرون وسطایی بیرون می‌آمد: شهر هشیار، سرزنده، و با اعتماد به نفس به نظر می‌رسید. می‌شد این رؤیا را در سر پروراند که ایتالیا شاید دوباره به اتحاد و عظمت برسد، اتحاد و عظمتی که در دوران «امپراتوری رُم» داشت. نیکولوی جوانِ تیزبین شروع به مشاهده (و تصور) شباهت‌های شهر پیرامون خود با رم در دوران اوج قدرت‌اش کرد: رمِ قرن دوم پیش از میلاد مسیح، در عصری که با زمامداری مارکوس اورلیوس، فیلسوف رواقی، فرمانده نظامی، و امپراتور مقارن بود. در این دوران بود که امپراتوری رم از خلیج فارس تا دیوار هادریان را در بر می‌گرفت، دورانی که مجلس سنا هنوز آن قدر قدرت داشت که حرف خود را بزند، دورانی که شهروندان رم شادترین و ثروت‌مندترین شهروندان بودند. این‌ها افکار مهیجی بود که از ذهن پرتلاطم جوانی می‌گذشت که پدر شکست‌خورده‌اش نمی‌توانست الگو و سرمشقی برای او باشد. در عوض، تاریخ رؤیای ناملموسی در ذهن او نقش می‌زد.»