کتاب سرت را از زندگی ام بکش بیرون

سرت را از زندگی‌ام بکش بیرون نوشتۀ الکساندرا راینوارث به یک سؤال عجیب می‌پردازد که پاسخ‌های غیرمنتظره‌ای دارد: اگر گاهی در زندگی مثل یک عوضی رفتار کنیم چطور؟

درباره کتاب سرت را از زندگی ام بکش بیرون

راینوارث در این کتاب که ویژۀ زنان جوان نوشته شده است به شیوه‌ای نامتعارف به مخاطب می‌آموزد چطور حدود خود را مشخص کند، به رشد فردی و آرامش خودش اهمیت بیشتری بدهد و آدم‌های ناجور را از زندگی‌اش حذف کند.

نویسنده در این کتاب به شما آموزش می‌دهد که چگونه عوضی درون خود را در آغوش بگیرید و نگذارید دیگران در زندگی‌تان سرک بکشند، از شر کسانی که دوستشان ندارید خلاص شوید، دیگر نگران حرف یا قضاوت اطرافیان نباشید تصمیمات زندگی‌تان را خودتان بگیرید، از خواسته‌ها و نیازهای خودتان استقبال کنید، اجازه مداخله در امور زندگی‌تان را به کسی ندهید، در عین احترام و ادب رک‌گو باشید و در کل همان‌طور که همیشه می‌خواستید زندگی کنید. برای هرکسی که همیشه رنج و عذاب نه گفتن را تجربه کرده است.

خواندن کتاب سرت را از زندگی ام بکش بیرون را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

این کتاب برای شماست مخصوصاً اگر شما یک زن هستید.

بخش‌هایی از کتاب سرت را از زندگی ام بکش بیرون

همه چیز از جایی شروع شد که به کاترین گفتم: «دهنت سرویس!» باید اشاره کنم من معمولاً این‌طوری با مردم حرف نمی‌زنم. معمولاً تحت هیچ شرایطی، این‌طور دست و دلبازانه به دهان کسی عنایت نمی‌کنم. اما معلوم شد کاترین از آن دسته آدم‌هایی است که باعث می‌شود حس کنید اشتباه بزرگی کرده‌اید و به او مدیونید. شما هم آدم‌هایی مثل کاترین دوروبرتان دیده‌اید؟ آدم‌هایی که همیشه خدا دارند نق می‌زنند اما هیچ‌وقت شرایط را تغییر نمی‌دهند؟ آدم‌هایی که انرژی حیاتی شما را همان‌طور می‌مکند که یک بچه با اشتیاقی وصف‌ناپذیر، نی طعم‌دار شیرپاکتی را می‌مکد؟ کاترین عاشق آه و ناله و گریه و زاری است. اگر به چهره‌اش نگاه کنید احساس می‌کنید افسرده است. اما طی ارتباط با او متوجه شده‌ام اصلاً هم افسرده نیست، بلکه فقط خیلی اعصاب خردکن است. به نظر می‌رسید زندگی کاترین همیشه پر از بدشانسی است؛ موقعیت شغلی‌اش متزلزل بود، رابطه‌اش با نامزدش در لبه پرتگاه بود، خانواده‌اش همیشه او را بابت همه چیز سرزنش می‌کردند، آینده‌اش مبهم و تاریک بود و اصلاً نمی‌دانست باید چه‌کار کند. اما در همان زمانی که من تمام فکروذکرم پرت کاترین بود، او به سفری در کشتی تفریحی رفت، هر شب و هر شب مهمانی داشت و با نامزدش ازدواج کرد. یک‌بار چنان دلم برایش سوخت بعد از اینکه گفت «رابطه زناشویی‌ام به آخر خط رسیده» که پیشنهاد کردم برای تعطیلاتی کوتاه، با همسرش به ونیز برود. این پیشنهاد من بود که این دو با همدیگر وقت بگذرانند. من از سگش مراقبت کردم، به گل‌هایش آب دادم و آب استخرشان را بانمک ضدعفونی کردم. خانه کاترین چندان هم به خانه من نزدیک نیست و البته به‌رغم بدهی‌های زیاد خیلی هم بزرگ و مدرن است و پر از وسایل بسیار گران. کاترین ادعا می‌کند در این دوره زمانه آدم به‌خوبی او پیدا نمی‌شود. یک‌بار بعد از اتمام کار تعمیرات منزلش، پول کارگرها را به‌موقع پرداخت کرد و بعد مدام به این موضوع مباهات می‌کرد که چقدر درستکار است که کارگرها را سه ماه معطل پولشان نکرده یا سرشان کلاه نگذاشته و نصف دستمزدشان را بالا نکشیده.