بریده‌هایی از کتاب سرت را از زندگی ام بکش بیرون

هرچه بیشتر فکر کردم، بیشتر دریافتم که برای آدم‌هایی که ازشان خوشم نمی‌آید، جاهایی که نمی‌خواهم باشم و انجام کارهایی که دوست ندارم، بیش از حد وقت می‌گذارم. وحشتناک نیست؟

آن دسته دوستانی که مثل زالو تمام انرژی شما را می‌مکند، نمی‌گذارند راحت از دستشان خلاص شوید. دقیقاً نمی‌دانستم این «خلاص شدن» از دست یک دوست را چطور باید به انجام برسانم. چطور می‌توانم محکم رفتار کنم و مثل کِرم روی قلاب، الکی به خودم نپیچم؟

اِل. پیشنهادی بسیار عمل‌گرایانه داد: «صاف برو پیشش و بگو کاترین داری دیوونه‌م می‌کنی و دیگه نمی‌خوام ببینمت.» بعد کمی مکث کرد و اضافه کرد: «خودشیفتهٔ خِرفت!» به‌هرحال اِل. هیچ‌وقت از کاترین خوشش نمی‌آمد.

می‌دانم کسانی هستند که دقیقاً همین کار را می‌کنند، اما من از آن‌ها نبودم. من جزء آن دسته افرادی هستم که هروقت کسی بهشان تنه بزند، مرتب معذرت‌خواهی می‌کنند.

هیچ اهمیتی به عذاب‌وجدان‌های لعنتی ندهید!