بریده‌هایی از کتاب سرت را از زندگی ام بکش بیرون

هرچه بیشتر فکر کردم، بیشتر دریافتم که برای آدم‌هایی که ازشان خوشم نمی‌آید، جاهایی که نمی‌خواهم باشم و انجام کارهایی که دوست ندارم، بیش از حد وقت می‌گذارم. وحشتناک نیست؟

آن دسته دوستانی که مثل زالو تمام انرژی شما را می‌مکند، نمی‌گذارند راحت از دستشان خلاص شوید. دقیقاً نمی‌دانستم این «خلاص شدن» از دست یک دوست را چطور باید به انجام برسانم. چطور می‌توانم محکم رفتار کنم و مثل کِرم روی قلاب، الکی به خودم نپیچم؟

اِل. پیشنهادی بسیار عمل‌گرایانه داد: «صاف برو پیشش و بگو کاترین داری دیوونه‌م می‌کنی و دیگه نمی‌خوام ببینمت.» بعد کمی مکث کرد و اضافه کرد: «خودشیفتهٔ خِرفت!» به‌هرحال اِل. هیچ‌وقت از کاترین خوشش نمی‌آمد.

می‌دانم کسانی هستند که دقیقاً همین کار را می‌کنند، اما من از آن‌ها نبودم. من جزء آن دسته افرادی هستم که هروقت کسی بهشان تنه بزند، مرتب معذرت‌خواهی می‌کنند.

من چندان به آشنا شدن با آدم‌های جدید علاقه ندارم، چون حفظِ ارتباط با همین چند آدم معدودی که می‌شناسم به‌اندازهٔ کافی برایم سخت هست

هیچ اهمیتی به عذاب‌وجدان‌های لعنتی ندهید!

من مثل آن کرم ابریشم گرسنه‌ای هستم که روزی قرار است پروانه‌ای زیبا شود، اما فعلاً باید یک تکه کیک دیگر، یک سیب و یک ساندویچ پنیر بخورم...

این میلِ ما به بهتر شدن باعث ایجاد و رشد صنعتی شده که برای هر خصلت منفی و ناخواستهٔ ما، یک دورهٔ آموزشی هفتگی ارائه می‌دهد. آیا می‌خواهید شخصیتی بسیار جذاب داشته باشید؟ دست‌یابی به این هدف فقط سیصد دلار خرج دارد و تنها یک آخرِ هفته زمان می‌برد.