دانلود و خرید کتاب صوتی جنگ خلیج فارس

کتاب صوتی جنگ خلیج فارس نوشتهٔ الکساندر کرودن و ترجمهٔ فاطمه شاداب است. گویندگی این کتاب تاریخ صوتی را آرمان خدادادی انجام داده و آوانامه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی جنگ خلیج فارس

کتاب صوتی جنگ خلیج فارس (The Persian Gulf War)، ششمین جلد از مجموعهٔ «چشم‌اندازهایی از تاریخ معاصر جهان» است که دیدگاه‌های مختلف تحلیل‌گران و کارشناسان را در سه بخش زمینهٔ تاریخی جنگ، مباحث پیرامونی آن و روایت‌های شخصی از جنگ خلیج فارس بیان می‌کند. عراق پس از جنگ با ایران بدهی‌های بسیاری به بار آورد؛ به همین دلیل صدام حسین تصمیم به اشغال کویت و بهره‌برداری از منابع آن گرفت. او گمان نمی‌کرد کشورهای عرب همسایه و کشورهای غربی در پاسخ به این اقدام با کشور او وارد جنگ شوند؛ جنگی که به جنگ اول خلیج فارس معروف شد. الکساندر کردون (Alexander Cruden) در کتاب صوتی جنگ خلیج فارس راوی حوادث این جنگ و رویدادهای مربوط به آن است. کردون به شرح عوامل اصلی وقوع این جنگ می‌پردازد و دیدگاه‌های متفاوتی را دربارهٔ پیامدهای مخرب و جبران‌‌ناپذیر آن بیان می‌کند. او برای تدوین این کتاب صوتی، از منابع مختلفی بهره برده و با دقت به ویرایش و ارائهٔ مقالات موجود در آن پرداخته است؛ تا این‌چنین برای مخاطبانی که با این رویدادِ بزرگ خاورمیانه در قرن بیستم و تأثیرات آن بر کشورهای دخیل آشنایی چندانی ندارند، اطلاعاتی مستند و قانع‌کننده ارائه کرده باشد.

شنیدن کتاب صوتی جنگ خلیج فارس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران و پژوهشگران تاریخ معاصر جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی جنگ خلیج فارس

«به گفتهٔ اِلین اسکیولینوی خبرنگار، در فاصلهٔ زمانی بین حملهٔ عراق به کویت تا آغاز عملیات طوفان صحرا، شهر بغداد, پایتخت عراق, عجیب‌وغریب شده بود. از یک طرف مهمانی‌های پرزرق‌وبرق برگزار می‌شد و از طرف دیگر تبلیغات پرطمطراقی در مورد جنگ صورت می‌گرفت. او می‌گوید امید برای مذاکره و سازش صلح‌آمیز جای خود را به انتظار کشیدن برای وقوع فاجعه داده بود. قفسه‌های فروشگاه‌ها پر از اجناس تجملی بود، در حالی که قیمت کالاهای اساسی مثل برنج، شکر، شیر و آرد به شکل سرسام‌آوری افزایش یافته بود. کویتی‌هایی که به‌ظاهر در اسارت بودند آزادانه در بغداد می‌گشتند. اسکیولینو به عنوان خبرنگار بخش خارجی در رم، پاریس، سازمان ملل و واشینگتن کار کرده است, او در سال ۱۹۸۴ به روزنامهٔ نیویورک تایمز پیوست.

در ۳۱ دسامبر ۱۹۹۰، شب سال نو در خیابان‌های بغداد نشانی از جنگ دیده نمی‌شد. هزاران نفر در حالی که بهترین لباس‌هایشان را به تن داشتند در خیابان سعدون، یکی از بزرگ‌ترین خیابان‌های پایتخت, قدم می‌زدند. افراد ذخیرهٔ ارتش در مرخصی دوروزه‌شان به دیسکوتک‌های پرزرق‌وبرق می‌رفتند. گروهی از جوانان بیکار ایستاده بودند و نزاعی خیابانی را که در نزدیکی دفتر هواپیمایی عراق جریان داشت تماشا می‌کردند. چند سال پیش‌تر، در کنار این دفتر هواپیمایی خودرویی بمب‌گذاری‌شده منفجر شده بود. صدای بوق خودروها در فضا می‌پیچید و مردم با وجود راهبندان در خیابان‌ها، در رفت‌وآمد بودند. خانم‌ها با لباس‌هایی از تافته و مزین به پر و خز و آقایان با کت‌وشلوار و کودکان با لباس‌های پرزرق‌وبرق برای ورود به مهمانی خصوصی‌ای که در هتل الرشید برگزار می‌شد به پذیرش هتل مراجعه می‌کردند.

در سالن هتل درخت کریسمس کوچک و حلقه‌های گل که با ورق‌های آلومینیومی درست شده بودند قرار داشت و دستگاه صوتی نسخه‌هایی از سرودهای معروف کریسمس را پخش می‌کرد. در محل رقص، زوج‌ها با ترانه‌های معروف مصری خودشان را تکان می‌دادند. میدان تحریر, که در سال ۱۹۶۹ جایگاه به دار کشیدن یهودیان و سایر «فتنه‌گران» بود، حالا غرق در نور چراغ‌های سفید و قرمز بود. حتی درختان نخل را هم چراغانی کرده بودند. بر نمای هتل ملیای منصور که محل نگهداری صدها گروگان خارجی‌ای بود که صدام چند هفتهٔ پیش آن‌ها را آزاد کرده و به خانه فرستاده بود چراغ‌های چشمک‌زن و عبارت «سال نو ۱۹۹۱ مبارک» نقش بسته بودند.»