دانلود و خرید کتاب صوتی به یاد دار

کتاب صوتی به یاد دار نوشتهٔ لیزا جنووا و ترجمهٔ ماندانا فرهادیان است. مهران نوروزی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و انتشارات شرکت توسعه محتوای لحن دیگر آن را منتشر کرده است. این اثر صوتی که پیش از این به‌وسیلهٔ «نشر بیدگل» منتشر شده، درمورد علم حافظه و هنر فراموشی سخن گفته است.

درباره کتاب صوتی به یاد دار

در کتاب صوتی به یاد دار می‌آموزیم که خاطرات چگونه ساخته می‌شوند و ما چگونه آن‌ها را بازیابی می‌کنیم. حافظه مجموع چیزهایی است که به یاد می‌آوریم و فراموش می‌کنیم و در هر ۲ علم و هنر وجود دارد. آیا تا فردا آنچه را امروز آموخته‌اید و تجربه کرده‌اید فراموش می‌کنید یا اینکه جزئیات و درس‌های امروز را تا چند دههٔ بعد به‌خاطر خواهید آورد؟ در هر ۲ صورت، حافظهٔ شما به‌طرز معجزه‌آسایی قدرتمند و بی‌اندازه خطاپذیر است و کار خودش را می‌کند. همهٔ خاطرات یکسان خلق نمی‌شوند. حافظهٔ مربوط به لحظهٔ حاضر، مربوط به نحوهٔ انجام کارها، چیزهایی که می‌دانید، چیزی که همین الآن رخ داد، آنچه بعداً قصد انجامش را دارید‌، هر حافظه‌ای به‌روشی کاملاً متفاوت در مغز شما پردازش و سازمان‌دهی می‌شود. کتاب صوتی «به یاد دار» به این شباهت‌ها و تفاوت‌ها در نحوهٔ به‌یادسپاری و پردازش اطلاعات جدید و قدیم در حافظهٔ ما پرداخته و دربارهٔ فراموشی و انواع آن صحبت کرده است.

شنیدن کتاب صوتی به یاد دار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران روان‌شناسی و علوم اعصاب پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی به یاد دار

«ایجاد حافظه در چهار مرحلهٔ اساسی انجام می‌گیرد: رمزگذاری. مغز شما تصاویر، صداها، اطلاعات، هیجان و معنای آنچه شما ادراک کرده و به آن توجه کرده‌اید را می‌گیرد و تمام آنها را به زبان عصب‌شناختی ترجمه می‌کند. تثبیت. مغز شما مجموعهٔ قبلا نامرتبطی از فعالیت‌های عصبی را در قالب الگوی واحدی از اتصال‌های مرتبط به هم پیوند می‌دهد. ذخیره. این الگوی فعالیت در طول زمان از طریق تغییرات ساختاری و شیمیایی ماندگار در آن سلول‌های عصبی حفظ می‌شود. بازیابی. حال شما از طریق فعال‌سازی این اتصال‌های مرتبط چیزهایی را که آموخته و تجربه‌کرده‌اید دوباره مرور می‌کنید، به‌یاد می‌آورید، می‌شناسید و تشخیص می‌دهید.

برای آنکه حافظهٔ طولانی‌مدتی ایجاد‌شود که بتوانید آن را آگاهانه بازیابی‌کنید تمام این چهار مرحله باید اجرا‌شوند. باید اطلاعات را به مغزتان وارد کنید. باید اطلاعات را در‌هم ببافید. باید اطلاعات درهم‌بافته را از طریق تغییراتی پایدار در مغزتان ذخیره‌کنید. و سپس باید هر زمان که به اطلاعات بافته‌شده نیاز دارید بتوانید به آنها دسترسی پیدا کنید.

چگونه مجموعه‌ای از فعالیت‌های عصبی قبلا نامرتبط به شبکهٔ عصبی درهم‌تنیده‌ای تبدیل می‌شود که ما آن را به‌صورت خاطره‌ای مجزا تجربه می‌کنیم؟

به‌طور کامل نمی‌دانیم که چگونه چنین اتفاقی می‌افتد، اما دربارهٔ اینکه این اتفاق در کجا می‌افتد خیلی چیزها می‌دانیم. اطلاعات موجود در تجربه‌ای که مغز شما گردآوری‌شان کرده‌است‌یعنی ادراک‌های حسی، زبان، اشخاص، اشیا، مکان‌ها، زمان‌ها و علت‌ها‌از طریق بخشی از مغز به‌نام هیپوکامپ به‌هم می‌پیوندند.

هیپوکامپ ساختاری است به شکل اسب‌دریایی در اعماق قسمت میانی مغز، که برای تثبیت حافظه ضروری است. این به چه معناست؟ هیپوکامپ خاطرات شما را به‌هم پیوند می‌زند. هیپوکامپ بافندهٔ حافظهٔ شماست. چه اتفاقی افتاد؟ کجا و چه وقت اتفاق افتاد؟ معنایش چیست؟ احساس من نسبت به آن چه بود؟ هیپوکامپ تمام این اطلاعات مجزا را از قسمت‌های مختلف مغز به‌هم پیوند می‌دهد، و آنها را به‌صورت واحدی قابل‌بازیابی از داده‌های مرتبط درمی‌آورد؛ نوعی شبکهٔ عصبی که وقتی برانگیخته شود به‌شکل خاطره تجربه می‌شود.»