دانلود و خرید کتاب صوتی ایکی گایی

کتاب صوتی ایکی گایی نوشتهٔ هکتور گارسیا و فرانچسک میرالس و ترجمهٔ علی هداوند و با صدای فریبا فصیحی است و پندار تابان آن را منتشر کرده است. این کتاب صوتی رمز و راز ژاپنی‌ها برای زندگی شاد و طولانی است.

درباره کتاب صوتی ایکی گایی

بر اساس باور ژاپنی‌ها، هر کسی یک ایکی گایی دارد؛ همان چیزی که فیلسوف فرانسوی آن را دلیل بودن می‌نامد. بعضی از مردم ایکی گایی‌شان را یافته‌اند، در حالی که بعضی دیگر هنوز در جست‌وجوی آن‌اند، گرچه آن را در وجود خویش دارند.

ایکی گایی ما در عمق وجودمان نهفته است و یافتن آن نیازمند جست‌وجویی صبورانه است. بر اساس باور ساکنان اُکیناوا، جزیره‌ای که بیشترین صدساله‌های جهان را دارد، ایکی گایی ما دلیل و انگیزهٔ هرروزهٔ ما برای بیدارشدن است.

این کتاب نخستین بار در شبی بارانی در حالی جان گرفت که نویسندگان آن برای نخستین بار یکدیگر را در رستوران کوچکی در توکیو می‌دیدند و با هم حرف می‌زدند. آن‌ها کارهای هم را خوانده بودند بدون اینکه یکدیگر را دیده باشند و این آغازی بود برای یک دوستی که به این طرح انجامید و به نظر می‌آید مقدر شده که این دوستی جاودان باشد. آن‌ها سال بعد دوباره یکدیگر را دیدند و قدم‌زنان در پارک مرکزی توکیو به گفت‌وگویشان پایان دادند که دربارهٔ روان‌شناسی غربی، به‌ویژه لوگوتراپی بود که به انسان‌ها کمک می‌کند به هدفشان در زندگی دست یابند.

آن‌ها در این باره صحبت کردند که لوگوتراپی ویکتور فرانکل در میان روان‌درمانگرهای حرفه‌ای، از مُد افتاده است، گرچه مردم هنوز در پی یافتن این معنا هستند که چه می‌کنند و چگونه زندگی می‌کنند. واقعا «معنای زندگی ما چیست؟» آیا معنای آن این است که فقط عمر طولانی‌تری داشته باشم یا باید هدفی فراتر را جست‌وجو کنم؟ چرا بعضی از مردم می‌دانند چه می‌خواهند و برای زندگی عشق و انگیزه دارند، در حالی که انسان‌های دیگر در سراسیمگی و آشفتگی پژمرده می‌شوند و رنج می‌برند؟

در بزنگاهی از گفت‌وگوی این دو نویسنده واژهٔ ایکی گایی خود را نشان داد.

این مفهوم ژاپنی که تقریباً به معنای «شادی همواره سرگرم بودن» است، چیزی شبیه لوگوتراپی است، اما کمی فراتر از آن؛ همچنین به نظر می‌آید روشی باشد برای بیان و توضیح طول عمر بیش از اندازهٔ ژاپنی‌ها به ویژه در جزیرهٔ اُکیناوا که ۲۴.۵۵ درصد مردم در هر ۱۰۰ هزار نفر ساکنان این جزیره طول عمری بیش از یکصد سال دارند که بسیار بیشتر از متوسط جهانی است.

کسانی که می‌خواهند بدانند چرا ساکنان این جزیرهٔ جنوبی ژاپن بیش از مردمان سایر جاهای جهان عمر می‌کنند، بر این باورند که یکی از دلایل آن، غیر از رژیم غذایی سالم، زندگی سالم در طبیعت و هوای آزاد، نوشیدن چای سبز، و آب و هوای نیمه‌استوایی، ایکی گایی است که به زندگی آن‌ها شکل می‌دهد و آن را می‌سازد.

 ایکی گایی چگونه مردم این جزیره را امیدوار و دلگرم به فعالیت و زندگی تا پایان عمر می‌کند؟ راز زندگی شاد و طولانی چیست؟

هدف این کتاب صوتی این است که راز صدساله‌های ژاپنی را برای شما بگشاید و ابزاری در اختیار شما قرار دهد تا ایکی گایی‌تان را بیابید. زیرا آن‌ها که به ایکی گایی‌شان دست می‌یابند، هر آنچه را که برای سفر در طول یک زندگی طولانی و سرشار از شادمانی نیاز دارند خواهند داشت.

شنیدن کتاب صوتی ایکی گایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کسانی که می‌خواهند راز شادزیستن و عمر طولانی مردم برخی از نقاط ژاپن را بدانند این کتاب صوتی را گوش کنند.

بخشی از کتاب صوتی ایکی گایی

«سخنی خردمندانه از قدیم به جا مانده که می‌گوید: «عقل سالم در بدن سالم است.» این سخن به ما یادآور می‌شود که هم ذهن و هم جسم انسان اهمیت دارند و سالم بودن هر یک از آن‌ها به سالم بودن دیگری وابسته است. ثابت شده که حفظ و نگهداری یک ذهن فعال و سازش‌پذیر، یکی از عوامل مؤثر در جوان ماندن انسان است.

داشتن ذهن جوان، شما را به داشتن شیوهٔ زندگی سالمی هدایت می‌کند که روند پیر شدن شما را کُند می‌کند.

همان‌طور که نداشتن ورزش بدنی اثرهایی منفی بر جسم و خلق و خوی انسان می‌گذارد، فقدان ورزش فکری هم برای ما خوب نیست زیرا باعث می‌شود سیستم عصبی ما کیفیتش را از دست بدهد و رو به وخامت بگذارد و در نتیجه توانایی ما را در واکنش به محیط اطرافمان کاهش می‌دهد.

به این دلیل است که باید مغز خود را نیز ورزش و تمرین دهید. یکی از پیشگامانی که از ورزش فکری حمایت و جانبداری می‌کند، شلمو برزنیتز، متخصص اعصاب و روان اهل اسرائیل است که می‌گوید: «مغز برای سالم ماندن نیاز به تحریک فراوانی دارد.»؛ اما در مصاحبه با ادوارد پونست در برنامهٔ تلویزیون اسپانیا گفت:

میان آنچه که برای اشخاص خوب است و آنچه که آن‌ها دوست دارند انجام دهند، اختلاف وجود دارد. علت این است که آدم‌ها، به ویژه سالمندان، دوست دارند کارهایی را انجام دهند که پیش‌تر انجام داده‌اند. مشکل این‌جاست که وقتی مغز به پرورش و انجام عادت‌های قدیمی و ریشه‌دار می‌پردازد، نیازی به فکر کردن بیشتر ندارد. کارها به سرعت و به شکل کامل و خود به خودی انجام می‌شوند و غالباً هم خوب از آب درمی‌آیند. این باعث می‌شود که شخص به کارهای تکراری و عادت‌هایش گرایش و تمایل پیدا کند و تنها راه از بین بردن این تمایل مواجهه دادن و درگیر کردن مغز با اطلاعات تازه است.

با دریافت اطلاعات تازه، مغز ارتباطات تازه‌ای ایجاد می‌کند و دوباره زنده می‌شود. از این رو، وقتی خود را در معرض تغییر قرار می‌دهید کار بسیار مهمی انجام می‌دهید حتی اگر خارج شدن شما از محدودهٔ آسایش و راحتی‌تان کمی نگرانی و دلشوره به همراه داشته باشد.

آثار ورزش فکری از نظر علمی ثابت شده است. طبق نظر کالیز همینگوی و شلمو برزنتیز در کتابشان نیروی حداکثری مغز: به چالش کشیدن مغز برای سلامتی و خردمندان، ورزش فکری در سطوح زیادی با فایده همراه است. او می‌نویسد: «برای نخستین بار برای انجام دادن کار شروع می‌کنید به ورزش دادن مغزتان. در آغاز، کار دشواری به نظر می‌رسد، اما وقتی یاد می‌گیرد چگونه آن را انجام دهید، اثر آن را می‌بینید. بار دوم می‌بینید که کار راحت‌تر شده و مشکلی در انجام دادن آن ندارید چون در کارتان پیشرفت کرده و بهتر شده‌اید. این کار در خلق و خوی شخصی اثری حیرت‌انگیز می‌گذارد. این کار به خودی خود یک دگرگونی است که بر نتایج به دست‌آمده تأثیر می‌گذارد، اما تصوری است که شخص از خویشتن در نظر دارد و خودانگارهٔ او به شمار می‌آید.

ممکن است این توصیفی که از «تمرین ذهنی» ارائه می‌شود کمی رسمی باشد، اما فقط ارتباط برقرار کردن با دیگران، مثلاً بازی کردن، است که انگیزه‌های تازه‌ای ایجاد می‌کند و از افسردگی‌ای جلوگیری می‌کند که انزوا و گوشه‌نشینی را در پی دارد.

یاخته‌های عصبی ما در حالی رو به پیر شدن می‌گذارند که هنوز در بیست و چندسالگی هستیم؛ اما این روند با فعالیت فکری، کنجکاوی و اشتیاق برای یاد گرفتن کند می‌شود. سر و کار داشتن با موقعیت‌های جدید، یادگیری روزانهٔ چیزهای تازه، بازی کردن، و ارتباط برقرار کردن با دیگران راهکارهای اساسی مقابله با پیری ذهن به شمار می‌آیند. از این گذشته، داشتن دیدگاه مثبت‌تر در این خصوص، فواید ذهنی بیشتری به بار می‌آورد.»