دانلود و خرید کتاب صوتی هنر رنجاندن

کتاب صوتی «هنر رنجاندن» از آرتور شوپنهاور و علی عبداللهی و حسن آزادی - انتشارات نوین کتاب گویا. این کتاب را می‌توانید از طاقچه دریافت کنید.

در این کتاب نظرات فیلسوف شکاک آلمانی را می‌بینیم. نظراتی که اغلب با لحنی تند و گزنده در کتاب‌های دیگرش و در هر بحثی به چشم می‌خورد، اما این بار همهٔ این تندخویی‌ها در یک کتاب گرد آمده‌اند. عناوین اصلی «هنر رنجاندن» پس از یادداشت مترجم، عبارت اند از: فرانکو وولپی (مقدمه ای به قلم وولپی)، مخفف نویسی ها، برخی آثار شوپنهاور که به فارسی ترجمه شده اند، ترتیب الفبایی مدخل ها.

بین دلایلی که موجب نوشته شدن مطالب "هنر رنجاندن" شدند، یک دلیل جالب توجه هم به چشم می خورد؛ همسایه اش که زنی خیاط به نام کارولینه مارکوئت بود، علیه او به دادگاه شکایت کرد. این زن به اتفاق دوستانش مقابل در خانه ایستاده و با حرافی های خود مزاحم اندیشه های شوپنهاور می شده است. نقل دیگر این است که این زن مزاحم خلوت خصوصی فیلسوف بوده و شوپنهاور هم در اقدامی خشن، او را از بالای پله ها هل می دهد. در نتیجه در روند طولانی دادرسی ۵ ساله پرونده شکایت زن خیاط، فیلسوف آلمانی محکوم شد تا پایان زندگی زن، مبلغی را به طور ماهیانه به او بپردازد.

درباره کتاب صوتی هنر رنجاندن

شوپنهاور در بیان نظریاتش حتی از ناسزاگویی، فحش و رنجاندن دیگران ابایی نداشت و گاهی طرف ناسزاهایش فلاسفه ای چون هگل، فیشته و کانت بودند. علی عبداللهی درباره کتاب "هنر رنجاندن" این فیلسوف می نویسد که شاید بهتر بوده نام این کتاب را دانشنامه ناسزاها و پرخاشگری های شوپنهاور یا زرادخانه طعن ها بگذارد.فرانکو وولپی درباره کتاب مورد نظر گفته که نسخه مکملی بر کتابچه «هنر همیشه بر حق بودن» است؛ رساله ای که ۳۸ ترفند شوپنهاور را برای استفاده شخصی اش نوشته بوده و طی سال های عمرش منتشر نشد. اما پس از مرگش به چاپ رسید. شوپنهاور در فرازهای پایانی این رساله، ابداعاتش را که شامل روش ها و ترفندهای شکست دادن حریف در گفتگو، جدل و کشمکش است و هیچ ارتباطی با حقیقت ندارند، گردآوری کرده است. او معتقد بود وقتی انسان به حریفی باهوش تر و ماهرتر از خودش برمی خورد، دیگر شگردها و فنون ماهرانه دیالکتیکی و چیره دستی در خطابه، کاری از پیش نمی برند. 

شوپنهاور در طرح رسانه‌ای در باب آبرو نیز به این مساله می‌پردازد. درشتی خصلتی است که در مساله‌ی آبرو و شرف، جایگزین هر چیزی می‌شود و بیشتر از هر چیز اهمیت پیدا می‌کند. همین که کسی دیگر، در یک نیمچه بحث یا حتی در گفت و گوی معمول شناختِ درست‌تری از موضوع، حقیقت – دوستی سختگیرانه و جدی‌تر و داوری درست و درمان‌تری نسبت به ما در خصوص موضوعی ارائه دهد، یا حتی در سایر مواردی از این قبیل، برتری روحی و فکری خود را به هر نحو ممکن به ثبوت برساند، طوری که ما در سایه قرار بگیریم، ما نیز می‌توانیم با توسل به درشتی و خشونت، فلان یا بهمان برتری دیگر خود را به رخ طرف مقابل بکشیم و با این ترفند، همزمان هم فلاکت و بینوایی خود را از میان برداریم و هم در این بین، حتی برعکس براری را هم از آنِ خود کنیم.

درباره آرتور شوپنهاور

آرتور شوپنهاور فیلسوف مهم و شکاک آلمانی متولد 1788 و درگذشته به سال 1860 است. اندیشه‌های این اندیشمند موجب دگرگونی‌های مهمی در تاریخ فلسفه شده و او را به عنوان فیلسوفی صریح و داوری بی‌تعارف می‌شناسند. 

 کتاب صوتی هنر رنجاندن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای دوست‌داران فلسفه و دنبال‌کنندگان آراء شوپنهاور و سایر فیلسوفانی که شوپنهاور نظراتشان را نقد کرده است، جذاب خواهد بود.

بخشی از کتاب صوتی هنر رنجاندن

کودکان اغلب تمایل اسفباری به این دارند که به جای فهم موضوع، به عبارات و کلمات مربوط به آن بسنده کنند و همین‌ها را هم از بر می‌کنند تا بتوانند در صورت لزوم طوطی‌وار عین همان‌ها را بلغور کنند. این گرایش بعدا نیز در آنها می‌ماند. ملکه ذهنشان می‌شود و کاری می‌کند که دانایی بسیاری از فرهیختگان، صرفا لقلقه‌ی زبان شود.

فقط یک خطای مادرزادی وجود دارد، و آن این است که می‌پنداریم برای این به دنیا آمده‌ایم که خوشبخت شویم.

انسان زبان را در اختیار گرفته، تا بتواند با کمک آن تفکرات خودش را پنهان کند

زندگی آونگی در جنبش است، به این‌سو و آن‌سو، میان درد و ملال.

تنها سعادت بشر در این است که اصلا متولد نشود.

توقع اینکه کسی هر آنچه را زمانی خوانده، در ذهنش نگه دارد. مثل آن است که انتظار داشته باشیم فردی هر چه را خورده، برای همیشه در وجودش نگه دارد

من گاهی اوقات با آدم‌ها طوری حرف میزنم که کودکی با عروسکش حرف می‌زند: کودک میداند که عروسک حرفش را نمی‌فهمد، اما باز هم با نوعی خودفریبی دلپذیر و دانسته، از گفتن چیزی به کسی موجبات خوشحالی خود را فراهم می‌کند

آیا باید ایزدی این عالم را ساخته باشد؟ نه، قبل از آن شیطانی دست به کار شده.

کسی که سرسری می‌نویسد خود در بادی امر اعتراف می‌کند که حتی خودش برای افکار خود پشیزی اعتبار قائل نیست.