کتاب زخم بی بهبود
معرفی کتاب زخم بی بهبود
کتاب زخم بی بهبود، اثری از سید عبدالجواد موسوی است. این کتاب گزیده اشعار یوسفعلی میرشکاک به همراه نقد و گفت و گو است.
درباره کتاب زخم بی بهبود
یوسفعلی میرشکاک در سال ۱۳۳۸ متولد شد. او یکی از اهالی طایفه ساکی لرستان است. میرشکاک، شاعر، نویسنده و طنزپرداز ایرانی است که در طول سالها فعالیت حرفهای اش، در زمینههای مختلفی قلم زده و آثار بسیاری از خود به جا گذاشته است. از سرودن شعر آزاد و غزل گرفته تا نوشتن نقدهای ادبی. از نوشتههای طنز گرفته تا مقالات سیاسی، مذهبی و عرفانی. علاوه بر این، همکاری و همراهی او با سید مرتضی آوینی قابل توجه است.
او در دومین دوره جشنواره بینالمللی شعر فجر در بخش امام و انقلاب عنوان برگزیده را از آن خود کرده است. او سرودن شعر را به طور جدی از از سال ۱۳۵۸ آغاز کرد و تحت تاثیر شاعران همچون مهرداد اوستا، مهدی اخوان ثالث، منوچهر آتشی، محمدعلی معلم دامغانی و بیدل دهلوی بوده است.
از میان کتابها و آثار منتشر شده از میرشکاک میتوان به ستیز با خویشتن و جهان، جای دندان پلنگ، از زبان یک یاغی، فرامرز نامه، دیپلماتنامه، پوریای ولی، نامهای به رئیسجمهور آینده، توسعه و اباحه، سنت؛ مدرنیته؛ هویت، تکنیک قارعه، القارعه، سیاست زدگی، رخنه در تکنیک، نسبت ما و تجدد، ایمان و تکنولوژی، مؤمنان در آخرالزمان، آخرالزمان و نیست انگاری، ویژگیهای آخرالزمان، منتظران و حقیقت انتظار، ویژگیهای انسان آخرالزمان، ایرانیان و موعدگرایی، برده صاحبعنوان، مذهب قیاس، انسان آزاد، نوشتن در اوج بحران، تصوف تقویمی، تصوّف تاریخی، غفلت و رسانههای فراگیر و نیست انگاری و شعر معاصر اشاره کرد.
سید عبدالجواد موسوی در کتاب زخم بی بهبود، نگاهی به آثار و اشعار یوسفعلی میرشکاک میاندازد. نمونههایی از شعر او را از بین چهار دفتر شعر او انتخاب کرده و میآورد و آن را نقد میکند. علاوه بر این، تعدادی از اشعار منتشر نشده او را هم میتوانید در این کتاب بخوانید. بخشهایی از گفتگوهای خودش را با او هم آورده است.
کتاب زخم بی بهبود را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
تمام علاقهمندان به مطالعه شعر معاصر و پژوهشهای ادبی را به خواندن کتاب زخم بی بهبود دعوت میکنیم.
حجم
۲۸٫۲ مگابایت
سال انتشار
۱۳۸۵
تعداد صفحهها
۲۲۴ صفحه
حجم
۲۸٫۲ مگابایت
سال انتشار
۱۳۸۵
تعداد صفحهها
۲۲۴ صفحه
نظرات کاربران
اشعار آقای میرشکاک همیشه جذاب و گیرا بودن و هستن و بنظرم نیازی به اضافه گویی و حاشیه نویسی ندارن. صفحه آرایی واقعا بد بود. کلی فضای خالی توی صفحه ها که اسرافه. و بااینکه یک شعر در یک صفحه به