دانلود کتاب پدر، مادر، معلم؛ من نوجوانم

پدر، مادر، معلم؛ من نوجوانم اثر علی‌اصغر احمدی کتابی است که با زبانی ساده والدین را با ویزگی ها و چالش‌های دوران نوجوانی فرزندانشان آشنا می‌کند.

 درباره کتاب پدر، مادر، معلم؛ من نوجوانم

نوجوانی‌ برهه‌ای حساس از زندگی دختران و پسران است که اگر والدین متوجه این تحول نباشند، ممکن است آسیب‌های جبران‌ناپذیری به حال و آینده فرزندشان وارد شود، چه به دلیل کم توجهی و سهل‌انگاری والدین در خانه و چه به دلیل آسیب‌های اجتماعی و روانی بیرون از خانه. بعضی از والدین آنقدر نسبت به فرزندان خود بی‌توجه‌اند که حتی تغییرات فیزیکی او را هم نمی‌بینند و همچنان او را کودکی فرض می‌کنند که هنوز قدرت تمیز ندارد. این کتاب که از زبان یک نوجوان روایت می‌شود، والدین را به آسانی و شیوایی با تغییرات دوران نوجوانی آشنا می‌کند.

 خواندن کتاب پدر، مادر، معلم؛ من نوجوانم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همه والدینی که فرزندان در آستانه نوجوانی دارند مخاطبان این کتاب اند.

 بخشی از کتاب پدر، مادر، معلم؛ من نوجوانم

امروز اگر بخواهم با دوستانم بیرون بروم و یا بخواهم به فعالیتی جدید دست بزنم و به‌جز درس خواندن کار دیگری انجام دهم، اگر اصلا نخواهم درس بخوانم و راه دیگری جز درس خواندن را در پیش بگیرم، شما هیچ طرحی برای مواجه شدن با این خواسته‌های من ندارید؛ به همین دلیل برای ساکت کردن من، مرا به درس خواندن احاله می‌دهید. به من می‌گویید: «فعلا برای تو درس خواندن از همه چیز مهمتر است». من هم می‌دانم درس مهم است ولی وقتی می‌بینم شما از درس خواندن به عنوان ابزاری برای ساکت کردن من استفاده می‌کنید، با درس هم از سر ناسازگاری در می‌آیم. بعضی وقت‌ها که من در مساله‌ای اظهار نظر می‌کنم، و شما نمی‌دانید چگونه با آن برخورد کنید، بلافاصله به من می‌گویید: «ببینم مگر تو کار نداری؟ مگر تو درس نداری که نشسته‌ای و به حرف‌های ما گوش می‌دهی؟ بلند شو برو سر کارت». با این جملات شما به من حق بدهید، آیا من می‌توانم به درس به دید مثبت نگاه کنم؟ من که می‌بینم شما هر کجا کم می‌آورید، مرا به درس حواله می‌دهید، آیا من می‌توانم به درس به عنوان یک ارزش نگاه کنم؟ یا باید آن را به چشم یک زندانبان و یا یک لولوی سر خرمن بنگرم. همین‌جا به شما توصیه می‌کنم از درس خواندن به عنوان وسیله‌ای برای سرکار گذاشتن من استفاده نکنید. در درجه اول برای من که به تدریج بزرگ می‌شوم، جایی در بین خودتان در نظر بگیرید. تا از این طریق ما بتوانیم بهتر با هم مواجه شویم. من بعدها بیشتر راجع به این موضوع صحبت خواهم کرد. در درجهٔ دوم هم شیوه رفتار درست با من را بیاموزید، تا مجبور نشوید از روش‌های غلط استفاده کنید.