کتاب ستاره‌ها در دست

کتاب ستاره‌ها در دست، مجموعه اشعار و سخنان ادونیس، شاعر بزرگ و توانای جهان عرب است که موسی اسوار به فارسی برگردانده است و نشر سخن آن را منتشر کرده و در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

درباره‌ی کتاب ستاره‌ها در دست

ستاره‌ها در دست، گزیده‌ای از اشعار دونیس، شاعر مشهور سوری‌تبار است. اشعاری که با وسواس و دقت بی‌همتای شاعر در انتخاب و استفاده از تمام عناصر هنری نوشته شده‌اند. در حقیقت این مجموعه شعر را می‌توانیم زبان شاعر برشماریم. شاعری که به گفته‌ی اغلب منتقدان دنیای امروز به آن محتاج است. در انتخاب این اشعار از میان چند دفتر او، تربیت زمانی و توالی سروده شدن شعرها مد نظر بوده و به نوعی، ناظر به مراحل متعددی از شعر او می‌باشد.

ادونیس در مقدمه‌ی کتاب، فصلی با عنوان کوششی در تعریف شعر نو دارد. او در این مقدمه شعر نو را نگاه خودش برای ما بیان کرده است. خواندن چنین مقدمه‌ای برای دوست‌داران و شعر و همچنین درک بهتر زبان اشعارش و به طور کلی اشعار مدرن جالب توجه و لذت‌بخش خواهد بود. 

کتاب ستاره‌ها در دست را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 ستاره‌ها در دست برای دوست‌داران شعر و علاقه‌مندان به مطالعه اشعار دنیای عرب، جذاب و دوست داشتنی است.

درباره‌ی ادونیس

نام اصلی او، علی احمد سعید اِسبر، است. ادونیس در ژانویه ۱۹۳۰ در سوریه به دنیا آمد. در ۱۹۴۹ تحصیلاتِ متوسطه را به پایان برد و در ۱۹۵۴ از دانشگاهِ دمشق لیسانسِ فلسفه گرفت. در ۱۹۵۶ به لبنان رفت و تابعیتِ این کشور را پذیرفت. او در دانشگاه لبنان دکترای ادبیات گرفت و چند سال نیز در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. سپس به فرانسه سفر کرد و دانشگاه‌های سوربن و ژنو نیز به تدریس و فعالیت پرداخت. کارهای ادبی او با سردبیری مجله‌ی شعر آغاز شد و بعد از چندسال نیز خودش، مجله‌ی مواقف را بنیان نهاد. او اشعار زیادی دارد که به زبان‌های متعدد انگلیسی و فرانسوی و روسی و اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شده‌اند و جوایز بسیاری مانند جایزه دوستان کتاب لبنان، جایزه دولت لبنان، جایزه همایش جهانی شعر، جایزه بزرگ شعر بین‌الملل، جایزه ناظم حکمت و ... را از آن خود کرده و بارها نیز برای جایزه نوبل ادبیات نامزد شده است.

ادونیس در کنار انتشار اشعار و مطالعات و پژوهش‌های خود، مجموعه آثارِ نمایشی جورج شحاده و مجموعه‌های کاملِ شعرهای سن ژون پرس و ایو بونفوا و آثاری دیگر را از فرانسوی به عربی ترجمه کرده است.

جملاتی از کتاب ستاره‌ها در دست

شاید بهترین وسیله تعریفِ شعرِ نو این باشد که مکاشفه است. مکاشفه در سرشتِ خود جهش به بیرون از مفاهیمِ حاکم است. از این رو، دگرگونی در نظامِ اشیا و در شیوه نگرش به آنهاست. بر این مبنا، پیش از هر چیز به نظر می‌رسد شعر نو روبرتافتن از صورت‌ها وشیوه‌های کهنِ شعری باشد. فرارفتن و فراگذشتنِ آن همگام با تجاوزِ روزگارِ ما از روزگارانِ گذشته است. به این معنا، حقیقتی خاصِّ خود داردــ حقیقتِ جهانی که ذهنِ سنّتی نمی‌تواند ببیند، ولی شاعر آن را می‌بیند و آشکار می‌کند. عاداتِ ذهنی و نیازهای عملی ما از دیدنِ حقیقت و واقعیت جز از منظرِ آنها جلوگیری می‌کند. شاعر به معنایی که عادتِ انسان به اشیا می‌دهد، هر چند فایده‌ای بر آن مترتّب باشد، تن نمی‌دهد و معنای دیگری برای آنها جستجو می‌کند. از همین جا از سنّت و عادت می‌گسلد و نقشِ او این می‌شود که ما را بیدار کند و از فکرهای مشترک تنگ‌دامنه برهاند.

زمستان تنهایی است

 تابستان کوچ

 و بهار میان آن دو پل است،

تنها خزان است که در همه‌ی فصول رخنه می‌کند.