دانلود و خرید کتاب صوتی چرا با آدم عوضی ازدواج می‌کنیم؟

کتاب صوتی چرا با آدم عوضی ازدواج می‌کنیم؟ نوشته آلن دوباتن، یکی از کتاب‌های مجموعه مدرسه زندگی است که با ترجمه بامداد صالحی و صدای محمد یاغچیان منتشر شده است. 

درباره کتاب چرا با آدم عوضی ازدواج می‌کنیم؟

وقتی دنبال شریک زندگی می‌گردیم، الزاماتی که در ابتدا به ذهن‌مان می‌رسد رنگ و بوی زیبا، احساسی، و مبهم دارند: می‌گوییم واقعاً دنبال کسی هستیم که «مهربان»، «باحال»، «جذاب»، یا «پر شر و شور» باشد...

نویسنده نمی‌خواهد بگوید این معیارها غلط است؛ فقط می‌خواهد بگوید اصلاً و ابداً دقیق نیست.

 در این عصر روشنگری و سرشار از اطلاعات چطور انسان‌ها هنوز در انتخاب اشتباه می‌کنند؟  ظاهراً تحصیلات آکادمیک و موفقیت‌های شغلیْ ما را در مقابل آن واکسینه نمی‌کند. در غیر این صورت، افراد باهوش همه‌روزه و لاقیدانه چنین اشتباهاتی مرتکب نمی‌شدند.

آلن دوباتن در این کتاب درباره چرایی این موضوع حرف می‌زند. او می‌گوید آدمی که به نظر ما خوب و شایسته می‌رسد در حقیقت آدمی است که ما اورا به خوبی نمی‌شناسیم. او در این کتاب در سه فصل جداگانه به این موضوع می‌پردازد که دلایل انتخاب نادرست چیست و چه کارهایی باید بکنیم تا بتوانیم درست‌ترین انتخاب را برای زندگی مشترکمان داشته باشیم.

شنیدن کتاب چرا با آدم عوضی ازدواج می‌کنیم؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم.

اگر می‌خواهید یکی از مهم‌ترین تصمی‌های زندگی‌تان را عاقلانه بگیرید این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم. 

درباره آلن دوباتن

آلن دوباتن فیلسوف، نویسنده و مجری تلوزیون فرانسوی است که دغدغه‌اش نوشتن درباره زندگی روزمره به شیوه‌ای فلسفی است. او در تمام نوشته‌هایش می‌کوشد فلسفه را وارد زندگی عادی انسان کند. دوباتن آنقدر به این موضوع علاقه دارد که دوره دکتری خود در دانشگاه هاروارد را رها کرد تا درباره فلسفه در زندگی به زبان ساده بنویسد.

مهم‌ترین کتاب‌های آلن دوباتن، تسلی بخشی‌های فلسفه، هنر سیر و سفر و پروست چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند، نام دارند.

بخشی از کتاب چرا با آدم عوضی ازدواج می‌کنیم؟

بقیه هم مثل ما شناخت اندکی از خودشان دارند و این مشکل را دو چندان می‌کند. هر چقدر هم حسن‌نیت داشته باشند، در جایگاهی نیستند که بدانند مشکل‌شان چیست، چه برسد به این که به ما هم بگویند.

طبیعتاً بیهوده تلاش می‌کنیم آنها را بشناسیم. می‌رویم خویشاوندان‌شان را می‌بینیم، شاید به اولین مدرسه‌ای که رفته‌اند سر می‌زنیم، عکس‌هایشان را تماشا می‌کنیم، دوستان‌شان را ملاقات می‌کنیم. نتیجهٔ همهٔ این کارها این است که حس می‌کنیم وظیفهٔ خودمان را انجام داده‌ایم. اما مثل خلبان تازه‌کاری هستیم که فکر می‌کند اگر یک موشک کاغذی را با موفقیت در اتاق به پرواز درآورد می‌تواند پرواز کند.

در یک جامعهٔ خردمندتر، کسانی که می‌خواهند با هم ازدواج کنند، یکدیگر را در معرض پرسشنامه‌های روانشناسی و خودشان را تحت معاینهٔ طولانی‌مدتِ تیم‌های روانشناسی قرار می‌دهند. تا سال ۲۱۰۰، این کار دیگر مضحک به نظر نمی‌رسد. آنچه عجیب است این است که چرا اینقدر طول کشید تا بشر به این نکتهٔ مهم پی ببرد.

باید عملکرد کامل روانِ کسی را که قرار است با او ازدواج کنیم بشناسیم. باید دیدگاه‌ها و عقایدش را دربارهٔ اقتدار، تحقیر، درون‌نگری، صمیمیت جنسی، پول، فرزند، پا به سن گذاشتن، وفاداری، و صدها مسألهٔ جانبی دیگر بدانیم. این چیزها را نمی‌توان با گپ زدن معمولی با او فهمید. ما به سطحی از بینش نیاز داریم که عجالتاً فقط متخصصان روانشناسی در سطح دکترا در اختیار دارند.

وقتی چنین بینشی نداشته باشیم، عمدتاً طبق ظاهرشان قضاوت می‌کنیم. البته این هم خیلی مهم است. دائماً فکر می‌کنیم که او چقدر زیبا است. ظاهراً اطلاعات زیادی می‌توان از چشم، بینی، شکل پیشانی، پراکندگی کک‌ومک‌ها، لبخند، و غیره به دست آورد. اما این کار همان‌قدر عاقلانه است که فکر کنیم با دیدن عکسی از نمای بیرونی یک نیروگاه برق می‌توان به اصول شکافت اتم پی برد.

ما فقط بر اساس شواهد اندکْ مجموعه‌ای از کمالات را به معشوق‌مان نسبت می‌دهیم. ما با جزئیات معدود ولی عمیقاً تجسم‌بخش برای شخصیت درونی طرف مقابل یک شخصیت کامل می‌سازیم، همان کاری که معمولاً چشم ما با نقاشی یک صورت انجام می‌دهد.