🎡 تولد ۱۱ سالگی طاقچه: گردونه را بچرخان، جایزه ببر، کتاب بخوان!🎡

کتاب مشکی برازنده‌ی توست

نویسنده:احلام مستغانمی

مترجم:محمد حمادی

انتشارات:نشر هیرمند

دسته‌بندی:

امتیاز

۳.۴از ۹ رأیخواندن نظرات

۳٫۴

(۹)

خواندن نظرات

معرفی کتاب مشکی برازنده‌ی توست

«مشکی برازنده توست» رمانی از اولین زن نویسنده جهان عرب است که کتاب‌هایش به زبان‌های دیگر ترجمه شد. «احلام مستغانمی»، دختر رهبر انقلابی الجزایر است و تا امروز بیش از یک میلیون نسخه از کتاب‌هایش در سراسر جهان فروش رفته است. مشکی برازنده‌ی توست، داستان یک خواننده الجزایری است به نام هاله، که پدر و برادرش به دست تروریست‌ها کشته شده‌اند. هاله برای گرفتن انتقامِ خانواده‌اش در الجزایر، فرانسه و کشورهای دیگر کنسرت اعتراضی برگزار می‌کند و هنگامی که روی صحنه می‌رود، علیه علیه تروریست‌ها و متجاوزان صحبت می‌کند و با کلمات نافذ و صادقانه، به نقش مقاومت مردم عرب، در برابر تروریسم و حکام زورگو اشاره می‌کند. هاله که نماد وطن عربی است، می‌کوشد در عین وقار و درستکاری، دلسوزانه و خشمگین از ستم زورگویانی که تنها به نفع منافع خویش می‌اندیشند پرده بردارد و در فراز و نشیب این هدف عاشق می‌شود.

نظرات کاربران

Emma

۱۳۹۷/۰۹/۲۰

جالب بود

کاربر 7247372

۱۴۰۴/۰۵/۱۲

با قلم ساده و از زبان عشق به دردها و زخمهای ایجاد شده در جنگ و آوارگی پرداخته بود ،من از شخصیت عزالدین خوشم آمد و اینکه بهر ای ستم کاران وطن می ماند و شما فنا پذیر هستید

بریده‌هایی از کتاب

لجبازی را کنار بگذار... برخیز و برقص.

سیّد جواد

«شیفتگی، همزاد زیبای عشق است.»

mohsen azimi

سلطهٔ ثروت نیز مانند سلطهٔ حکومت، امنیت عاطفی نمی‌شناسد. صاحبش باید ورشکسته شود تا بتواند وفاداری اطرافیانش را بسنجد یا روزگار علیه او شود تا حکومتش میان مردم مشروعیت یابد.

mohsen azimi

ولی آیا دریا از شورش و طغیان یک ماهی می‌گرید؟

Mostafa F

در مروانه، مردم خود را با نواهای حزین فدای مسافران ازلی می‌کنند تا به آن‌ها بپیوندند. گویی هیچ اعتدالی در طبیعت فرزندان‌شان وجود ندارد و هر کاری را با بی‌رحمی تمام انجام می‌دهند. آنچه در هنگام ضبط ترانه، هاله را بیشتر به گریه می‌انداخت، این بود که اطمینان داشت هرچند مادرش متوجه لهجهٔ شاوی نمی‌شود، بارها به این آهنگ گوش خواهد داد؛ چون گوش دادن به نوای حزین این ترانه، به نوعی برای او عزاداری محسوب می‌شد. ترانه‌ای که زمانه خواسته بود آن را ابتدا با صدای شوهر و سپس دخترش بشنود، آن هم با تکرار کلمات زن دیگری که خود، خواهری مصیبت‌زده بود و مانند او، مرگ، فرزند و شوهرش را به یغما برده بود.

غلام رضا حافظی

از او پرسیدم: «حالا چه... آیا از عشقی که جوانی‌ات را به استثمار کشید، پشیمانی؟» با لحن زنی حاضر جواب، پاسخ داد: «خوشی پر لهیبی بود که نمی‌شد به آن عمر بیشتری بخشید، تنها توانستم آتشش را بیشتر روشن نگاه دارم تا بعد از او عمر خاکستر را طولانی کنم.» برای دوست زیبای خودم که با غبار طلایی سعادتی دیرینه زندگی می‌کند و در رنج و محنت، کرامتی می‌بیند که به عذاب، زیبایی می‌بخشد. تمامی این نت‌های موسیقی را در کتابی به نثر درآوردم... بلکه رقصیدن بر روی خاکستر را به او بیاموزم. هر آنکه برقصد غبار خاطرات را از خود خواهد تکاند. لجبازی را کنار بگذار... برخیز و برقص.

mohsen azimi

«برای یک بار هم که شده، او را به‌طور کامل به‌دست نیاوردم، او شبیه زندگی بود.»

کاربر ۶۳۲۴۱۰۸